"Η Νέα Δημοκρατία έχασε γιατί δεν ακούγεται"

Η αδιαμφισβήτητη ήττα της ΝΕΑΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ στις εκλογές της 20ης Σεπτεμβρίου, προφανώς και έχει αίτια, τα οποία θα πρέπει να αναλυθούν. Το ότι ο ΣΥΡΙΖΑ δεν κατόρθωσε να «τελειώσει» την ΝΕΑ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ δεν είναι ικανοποιητικό αλλά και δεν εγγυάται ένα καλύτερο μέλλον.

Κατά την άποψή μου το σημαντικότερο δεν είναι ότι έχασε τις εκλογές η ΝΕΑ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ, διότι αυτό έχει συμβεί στο παρελθόν και ίσως να συμβεί και στο μέλλον. Το σημαντικότερο είναι ότι από ότι φαίνεται στην σημερινή οικονομική, κοινωνική και πολιτική συγκυρία ο κόσμος δείχνει να μην ακούει το αφήγημα του κόμματος που εκπροσωπεί την φιλελεύθερη παράταξη. Ίσως το αφήγημα δεν είναι αντιληπτό, αλλά ίσως και ο αφηγητής να μην είναι κατανοητός.

Ότι και να συμβαίνει υπάρχουν ορισμένα δεδομένα για τις συνθήκες που έγιναν αυτές οι εκλογές.

• Ο ΣΥΡΙΖΑ ήταν ένα κόμμα που είχε υποστεί μια τεράστια διάσπαση.

• Ο Τσίπρας, με αποδείξεις, είχε αποδειχθεί ο μεγαλύτερος ψεύτης της πρόσφατης πολιτικής ζωής.

• Οι τράπεζες είναι κλειστές, τα σχολεία εάν δεν είναι κλειστά υπολειτουργούν, έγινε μείωση συντάξεων, καταργήθηκε το ΕΚΑΣ.

• Αυξήθηκε το ΦΠΑ σε είδη ευρείας κατανάλωσης που θα αφαιρέσει από τα λαϊκά εισοδήματα πάνω από δύο δισεκατομμύρια ευρώ το χρόνο.

• Στοχοποιήθηκε ο τουρισμός με την επιβολή 23% του ΦΠΑ στις υπηρεσίες διαμονής και διατροφής.

• Καταργήθηκε κατά 30% μείωση του ΦΠΑ στα νησιά.

Μέσα σε αυτήν την αρνητική συγκυρία για τον ΣΥΡΙΖΑ, η ΝΕΑ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ όχι μόνον δεν κέρδισε αλλά υπέστη μια σημαντική ήττα σε ότι αφορά τη διαφορά του ποσοστού μεταξύ πρώτου και δεύτερου κόμματος. 

Η πραγματικότητα είναι ότι από τους 5.567.000 Έλληνες που ψήφισαν, τη ΝΕΑ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ επέλεξαν μόνο 1.526.000 ψηφοφόροι. Μάλιστα αυτοί ήταν κατά 193.000 λιγότεροι από τις εκλογές του Ιανουαρίου. Αν θέλουμε να πάμε λίγο πιο βαθιά θα δούμε ότι από τους νέους ψηφοφόρους ηλικίας 18-24 ετών μόνο το 18% επέλεξαν τη ΝΕΑ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ έναντι 40% που επέλεξαν ΣΥΡΙΖΑ.

Κάτι ανάλογο ισχύει και για τους άνεργους. Από του άνεργους μόνο το 7% επέλεξε να ψηφίσει την ΝΕΑ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ η οποία υποτίθεται είναι η παράταξη που έχει ως προτεραιότητα την ανάκαμψη της οικονομίας μέσω του ιδιωτικού τομέα, δηλαδή του μόνου εφικτού τρόπου δημιουργίας νέων βιώσιμων θέσεων εργασίας. 

Θα πρέπει επίσης να σημειώσουμε ότι η ήττα της ΝΕΑΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ ήλθε σε μια περίοδο που οι ψηφοφόροι της (κατά τεκμήριο μεγαλύτερης ηλικίας) ήταν ευκολότερο να προσέλθουν στις κάλπες δεδομένου ότι το καλοκαίρι είναι ευκολότερες οι μετακινήσεις σε σχέση με τον Ιανουάριο. Μάλιστα υπήρχε ένας ακόμα λόγος για να κινητοποιηθούν οι ψηφοφόροι της φιλελεύθερης παράταξης. Οι (όπως αποδείχθηκε) λανθασμένες δημοσκοπήσεις δημιουργούσαν μια αίσθηση ότι η πιθανή νίκη της Ν.Δ. ήταν κοντά και εφικτή. Παρόλα αυτά, ούτε αυτό το γεγονός επηρέασε τους ψηφοφόρους ώστε να δραστηριοποιηθούν. Πολλοί θα φέρουν σαν δικαιολογία την αποχή. Όμως την ίδια στιγμή η αποχή μπορεί να χαρακτηριστεί και ως αποτέλεσμα της κακής οργάνωσης αλλά και του μη ελκυστικού πολιτικού λόγου.

Τα μοναδικά εκλογικά τμήματα που δεν είχαν αποχή ήταν αυτά των φυλακών. Ακόμη και οι ποινικοί κατάδικοι ψήφισαν 85% ΣΥΡΙΖΑ. ‘Οχι ότι τους θέλαμε στη Ν.Δ. αλλά και αυτό είναι μια ένδειξη.

Η αλήθεια είναι ότι ο Μεϊμαράκης έκανε μια μεγάλη προσπάθεια να συσπειρώσει το κόμμα. Όμως είναι πασιφανές ότι η ΝΕΑ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ δεν είναι ελκυστικός συνομιλητής με τις λαϊκές μάζες που δεν ανήκουν στο στενό πυρήνα του κόμματος. Αυτό γίνεται ακόμη πιο επώδυνο εάν αναλογιστούμε ότι η ΝΕΑ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ είναι ο μόνος σταθερός πυρήνας της πολιτικής ζωής στην Ελλάδα. Αναλογιστείτε τι θα συμβεί εάν σε δύο μήνες 15 βουλευτές του ΣΥΡΙΖΑ δεν ψηφίσουν κάποιους εφαρμοστικούς νόμους όπως περίπου έχουν προαναγγείλει.

Είναι επιτακτική ανάγκη λοιπόν για τη χώρα, για την κοινωνική συνοχή, για την πραγματική οικονομία, για την πολιτική συνέχεια και τη διατήρηση της χώρας στην ευρωπαϊκή και νομισματική ένωση, το κόμμα που εκπροσωπεί τη φιλελεύθερη παράταξη να γίνει συνομιλητής του συνόλου της κοινωνίας και κυρίως των νέων και όσων έχουν θιγεί περισσότερο από την κρίση των τελευταίων ετών.

Για να γίνει αυτό χρειάζεται να γίνουν πολλά. Δεν αρκεί η εκλογή προέδρου που ήδη έχει δρομογοληθεί. Θα πρέπει να επαναξετασθούν προγράμματα, πολιτικές, πρόσωπα, οργάνωση, υποδομές, δηλαδή σχεδόν τα πάντα.

Και αυτό, για το καλό του συνόλου των Ελλήνων και όχι μόνο του κόμματος, πρέπει να γίνει σύντομα και αποτελεσματικά, διότι σύντομα η φιλελεύθερη παράταξη θα κληθεί να αποδείξει ότι είναι ο ισχυρότερος πυλώνας πολιτικής σταθερότητας της χώρας.