ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΗ ΚΑΙ ΓΕΩΠΟΛΙΤΙΚΗ ΕΠΙΚΡΑΤΕΙΑ

Στην πατρίδα μας, στον τόπο που διαμόρφωσαν οι προπάτορές μας με τη Γνώση, την Τέχνη και την Αγάπη τους, έχομε μια οικονομική και γεωπολιτική επικράτεια. Την οικονομική την έχομε πια εκχωρήσει στους εταίρους μας, οικειοθελώς,με σοβαρά σφάλματά μας, αλλά και με σημαντική τιμωρητική στάση απ΄ αυτούς. Επιτρέψτε μου να το εξηγήσω με δικά μου λόγια. Η οικονομία στον κόσμο άρχισε με δύο περιορισμούς: στη διατροφή και στις γενετήσιες επαφές μας. Η διατροφή, συμβολιζόμενη με τον απαγορευμένο καρπό των πρωτοπλάστων, σήμαινε την επιβολή μιας ταλάντωσης, από τη νηστεία (λιτότητα τη λέμε σήμερα) στη θυσία ή πασχαλιά και πάλι νηστεία. Με τη λιτότητα σωρεύεται κεφάλαιο και γίνεται ανάπτυξη που εναλλάσσεται με ύφεση στη φάση της θυσίας. Χάρη στην ανάπτυξη, μπορούμε να καταναλώνουμε και να τραφόμαστε από τον τόκο, αφήνοντας άθικτο το κεφάλαιο. Με τη θυσία επιβιώνομε και, χάρη στην ύφεση παρέχομε χρόνο στη φύση να ανακυκλώσει τα απόβλητά μας, ώστε να μην εξαντληθούν οι πόροι μας. Οι περιορισμοί στη γενετήσια λειτουργία μας, συμβολιζόμενοι με την κάλυψη των γεννητικών οργάνων με φύλλα συκιάς από τους πρωτοπλάστους, εξασφαλίζει ότι με το θάνατό μας δεν διασκορπίζεται το κεφάλαιο. Με την ταλάντωση αυτή διατηρείται η μακροπρόθεσμη ισότητα της παραγωγής με την κατανάλωση. Οι διακυμάνσεις των τιμών μέσα σε όρια, πετυχαίνουν την αυτορρύθμιση της οικονομίας. Όταν πέφτει η παραγωγή, αυξάνονται οι τιμές, μειώνεται η κατανάλωση και αυξάνεται η παραγωγή, αφού οι υψηλές τιμές αφήνουν κέρδος. Και αντιστρόφως. Πέρα από αυτά τα όρια, όμως, όταν η κατανάλωση γίνει υπερβολικά μεγαλύτερη ή μικρότερη από την παραγωγή εγκαθίστανται φαύλοι κύκλοι που ξεκινούν μιαν ανεξέλεγκτη, καταστροφική, οικονομική κρίση.

Τα τελευταία χρόνια βιώνομε μια πρωτοφανή κρίση με πολλαπλούς φαύλους κύκλους. Καταργήσαμε την οικονομική ταλάντωση. Για αρκετές δεκαετίες εξαφανίσαμε τη φάση της λιτότητας, διατηρώντας μόνιμη «πασχαλιά». Και βαδίσαμε έκτοτε αδυσώπητα, τραγουδώντας αμέριμνοι, το δρόμο προς τη χρεοκοπία. Ο παγκοσμιοποιημένος νεοφιλελευθερισμός έχει καταργήσει τη φάση της ύφεσης. Και η ανθρωπότητα βαδίζει σκυθρωπά το δρόμο προς τη ρύπανση ξηράς, θάλασσας και αέρα με υπερθέρμανση, που, αν δεν ανατραπεί έγκαιρα, οδηγεί στο βέβαιο αφανισμό της ανθρωπότητας σε λιγότερο από έναν αιώνα. Σήμερα μας έχει επιβληθεί λιτότητα σε συνδυασμό όχι με ανάπτυξη, αλλά με ύφεση. Η ανάπτυξη μας έχει απαγορευθεί. Πρόκειται για ένα εξόχως τοξικό συνδυασμό που επιβάλλεται συνήθως σε συνθήκες κατοχής, στρατιωτικής ή οικονομικής – και αυτή την τελευταία βιώνομε σήμερα. Τι μας έχει μείνει;

Μας μένει η γεωπολιτική μας επικράτεια. Η πατρίδα μας είναι μοναδική. Έχει μέγιστη ποικιλία εδάφους, με βουνά, κάμπους, νησιά κλπ σε πολύ περιορισμένη γεωγραφικό χώρο. Βρίσκεται στο τρίστρατο που ενώνει τρεις Ηπείρους. Επιπλέον η επιφάνειά της, λόγω της εδαφικής ποικιλίας της και της έκτασής της στη θάλασσα είναι σημαντικά μεγαλύτερη από αυτήν που δείχνει η προβολή της στο επίπεδο ενός χάρτη. Τα προνόμια αυτά κάνουν τους ισχυρούς ξένους να την επιβουλεύονται, να τη θέλουν δική τους είτε άμεσα είτε έμμεσα. Η ποικιλομορφία της χώρας μας δημιουργούσε πάντοτε διαφορές συνηθειών και χαρακτήρων στους κατοίκους της που αναμειγνύονταν λόγω της γειτνίασης και της κοινής γλώσσας και παρήγαν έναν τύπο Έλληνα με μοναδικά χαρακτηριστικά. Η εγκατάλειψη των μικρονησιών και των ορεινών μικροκοινοτήτων μας τις τελευταίες δεκαετίες είχε βαθιά φθοροποιό επίδραση πάνω μας. Ακόμη ωστόσο δεν έχομε τελειώσει. Μένει η γεωγραφική θέση μας.

Διεθνείς κανονισμοί έχουν καθορίσει τις επικράτειες στη θάλασσα και στον αέρα με δυσκολονόητους όρους, όπως ΑΟΖ (Αποκλειστική Οικονομική Ζώνη), FIR(FlightInformationRegion)κλπ. Τους κανονισμούς αυτούς δεν τους έχουν αποδεχθεί όλοι, και μεταξύ αυτών είναι η Τουρκία. Μας δίνεται διεθνώς η δυνατότητα να επεκτείνουμε τα χωρικά μας ύδατα όσο θέλομε ως τα 12 ναυτικά μίλια, αλλά, αν το κάνουμε, η Τουρκία έχει δηλώσει ότι αυτό θα είναι αιτία πολέμου (casusbelli). Έτσι τα διατηρούμε στα 6 μίλια, μολονότι η Τουρκία έχει υιοθετήσει τα 12 μίλια στη Μαύρη Θάλασσα. Παραδόξως, δεν είμαστε συνεπείς στον αέρα, όπου τα όριά μας έχομε δηλώσει ότι είναι τα 10 μίλια. Φυσικά, αυτό δεν μας το αναγνωρίζουν οι γείτονες, που πετούν άνετα σε απόσταση 6-10 μιλίων από τις ακτές μας. Αυτές είναι οι περίφημες παραβιάσεις του εναέριου χώρου μας, τις οποίες δεν δέχονται κάποιοι αξιωματούχοι του ΝΑΤΟ, διότι εμείς δεν έχομε πατρίδα: ο χώρος που θεωρούμε πατρίδα μας έχει πουληθεί στους Γερμανούς, λόγω του χρέους μας. Η πατρίδα μας ανήκει οικονομικά στους πιστωτές μας! Μόνον αυτοί δικαιούνται να διαμαρτυρηθούν, αν θέλουν!

Η επικράτειά δεν παρέχει μόνο δικαιώματα, αλλά και υποχρεώσεις: Εγγυόμαστε την ασφάλεια οποιουδήποτε βρίσκεται στην επικράτειά μας με την άδειά μας. Κι αυτό σημαίνει πως όποιος βρίσκεται σ΄ αυτήν χωρίς την άδειά μας δεν είναι ασφαλής. Η Τουρκία έχει αμφισβητήσει επανειλημμένα και επίμονα την ικανότητά μας να παρέχουμε την απαιτούμενη ασφάλεια στους χώρους της ευθύνης μας. Στα δικαιώματά μας ανήκει και η εκμετάλλευση οποιουδήποτε θαλάσσιου και υποθαλάσσιου πλούτου υπάρχει στην περιοχή.

Και ήλθε το τραγικό δυστύχημα του Αιγυπτιακού αεροπλάνου. Το σημείο του γεγονότος και ο χώρος στον οποίο έγιναν και θα συνεχίσουν να γίνονται οι έρευνες είναι εκεί περίπου που κατά τη γειτονική Τουρκία φθάνει η δική της ΑΟΖ και, μάλιστα, σαν σφήνα έρχεται να διαχωρίσει την ελληνική από την αιγυπτιακή και από την κυπριακή. Το επεισόδιο έδειξε πρώτον, ότι φυσιολογικά η Ελλάδα πρέπει και μπορεί στο συγκεκριμένο χώρο να ασκήσει αποτελεσματικά τα συγκεκριμένα δικαιώματα·δεύτερον, ότι φυσιολογικός της γείτονας, λόγω και της ύπαρξης κοινών ορίων F.I.R. είναι η Αίγυπτος· και τρίτο, η έντονη παρουσία των ελληνικών Ενόπλων Δυνάμεων δείχνει την ικανότητα και την αποτελεσματικότητα της Ελλάδας στα όρια περιοχής ευθύνης της για Έρευνα και Διάσωση. Η Τουρκία έχει επανειλημμένα και ανεπιτυχώς προσπαθήσει να αμφισβητήσει τα δικαιώματά μας, όχι στα όρια της ελληνικής περιοχής ευθύνης, αλλά στη μέση του Αιγαίου (δηλαδή «μέσα στο σπίτι μας»..!). Όμως, στο συγκεκριμένο τραγικό συμβάν και στις πολύωρες έρευνες, πουθενά οι Τούρκοι..!

Δεν είμαι καθόλου ειδικός ούτε στα οικονομικά ούτε στα γεωπολιτικά. Συγχωρήστε με αν, προσπαθώντας να απλοποιήσω και κάνω κατανοητά τα πράγματα, μπορεί κάνω λάθη. Σκοπός μου όμως πάντοτε σ΄ αυτές τις επιφυλλίδες είναι να ερεθίσω τη σκέψη των αναγνωστών, όχι να τους πείσω. Θέτω σε δημόσιο διάλογο τις απόψεις μου, προσδοκώντας πως όποιος διαφωνεί θα τοποθετηθεί σε δημόσιασυζήτηση μαζί μου, που μπορεί να καταλήξει σε εποικοδομητική σύνθεση.