Ο Λόγος του Κυρίου από την Καθολική Εκκλησία

Ελάτε και θα δείτε: Μία πρόσκληση και μία υπόσχεση

  • Σάββατο, 13 Ιανουαρίου, 2018 - 12:34

Στη σημερινή παρακοπή από το Ευαγγέλιο του Ιωάννη, ο π. Ιωάννης Μαραγκός μας παρουσιάζει ένα συμβάν από την πρώτη βδομάδα της δημόσιας δράσης του Ιησού Χριστού.

«Τον καιρό εκείνο ο  Ιωάννης στεκόταν με δύο μαθητές του και βλέποντας τον Ιησού που περπατούσε, λέει:  Ιδού ο αμνός του Θεού. Τον άκουσαν δύο μαθητές του να τα λέει αυτά και ακολούθησαν τον Ιησού. Όταν ο Ιησούς στράφηκε και τους είδε να τον ακολουθούν τους λέει: Τι ζητάτε; Και εκείνοι είπαν: Ραβί (που σημαίνει «Διδάσκαλε») που μένεις; «Ελάτε και θα δείτε». Πήγαν λοιπόν και είδαν που μένει και έμειναν κοντά του εκείνη την ημέρα. Ήτανε περίπου 4 το απόγευμα. Ο ένας από τους δύο που άκουσαν τον Ιωάννη και ακολούθησαν τον Ιησού ήταν ο Ανδρέας, ο αδελφός του Σίμωνα Πέτρου. Αυτός βγήκε πρώτα τον αδελφό του το Σίμωνα και του είπε «Βρήκαμε το Μεσσία», που σημαίνει Χριστός, και  τον έφερε στον Ιησού. Ο Ιησούς τον κοίταξε καλά και είπε: Εσύ είσαι ο Σίμων, ο γιος του Ιωάννη, εσύ θα ονομαστείς Κηφάς που σημαίνει Πέτρος».

Τα πάντα ξεκινούν από έναν αξιόπιστο μάρτυρα, τον Ιωάννη, που βάπτιζε στις όχθες του Ιορδάνη όσους επιθυμούσαν να προετοιμαστούν για τον ερχομό του Μεσσία, τον οποίο όταν και εκείνος τον αναγνώρισε τον ονόμασε «αμνό του Θεού». Η μαρτυρία του αυτή απέδωσε καρπούς και δημιούργησε μια δυναμική αλληλουχία γεγονότων. Δύο μαθητές του ακολούθησαν τον Ιησού. Αυτοί οι δύο δεν απομακρύνθηκαν από τον Ιωάννη γιατί δεν ήταν ευχαριστημένοι μαζί του αλλά γιατί εμπιστεύονταν την κρίση του δασκάλου τους και γιατί ήθελαν να διαπιστώσουν και προσωπικά ποιος είναι αυτός που ο δάσκαλος τους τον χαρακτήρισε «αμνό του Θεού».

Ιδού ο σωστός δάσκαλος, ο Ιωάννης. Μόρφωσε τους μαθητές του να έχουν μυαλό ανοιχτό, να ερευνούν και να αναζητούν, να μην υποτάσσονται απλά στη γνώμη καποιου άλλου, ακόμα κι αν αυτός είναι ο δάσκαλός τους αλλά να προσπαθούν να διαμορφώνουν τη δικιά τους γνώμη και γνώση. Ο Ιησούς αντιλαμβάνεται την παρουσία των δύο και ξεκινά ένας διάλογος με σκοπό να βοηθήσει αυτούς τους δύο νεοφερμένους να συνειδητοποιήσουν τι αναζητούν. Οι μαθητές ζητούν ένα σημείο αναφοράς για να καταλάβουν το χαρακτήρα του, τις προτεραιότητες του, τις ευαισθησίες του. Ο χώρος που μένει ο καθένας από μας αντικατοπτρίζει τον ίδιο του τον εαυτό και το βαθύτερό του είναι.

Οι μαθητές τον ακολούθησαν, μοιράστηκαν τη ζωή τους μαζί του. Η απάντηση του Ιησού είναι μια πρόσκληση «Ελάτε» και μία υπόσχεση «και θα δείτε», που δεν ολοκληρώνεται άμεσα αλλά μένει ανοιχτή και έχει διάρκεια μέσα στο χρόνο. Η γνωριμία με τον Ιησού δεν πραγματοποιείται μια φορά και μένει ολοκληρωμένη για πάντα. Αντίθετα, είναι μία σχέση, η οποία προοδευτικά εμβαθύνεται και εδραιώνεται, επηρεάζοντας την προσωπική ιστορία του καθένα. Μόνο στο τέλος της ζωής του μπορεί να πει κάποιος ότι έχει μια αρκετά ολοκληρωμένη γνώση του Ιησού, και αυτή στο μέτρο που μπορεί.

Ο Ιησούς δεν είνα ένα αντικείμενο που μπορούμε να το περιγράψουμε, είναι ένα πρόσωπο που μέσα στην ιστορία εκφράζεται και αποκαλύπτεται, ένα πρόσωπο που το γνωρίζει κανείς μόνο όταν πορεύεται μαζί του. Είναι πολλές φορές που αναζητάμε ένα Θεό στα μέτρα μας, ένα Θεό που να μας συμφέρει. Ένα Θεό που να εκπληρώνει τις όποιες επιθυμίες μας. Η εμπειρία της συνοδοιπορίας έστω και για ένα απόγευμα οδήγησε τους δύο μαθητές να αναγνωρίσουν στον πρόσωπο του Ιησού Χριστού έναν Μεσσία, και όχι έναν απλό δάσκαλο, κάποιον που φέρνει τη σωτηρία για την οποία αξίζει να αλλάξουν τρόπο ζωής, αξίζει να αφήσουν πίσω τους τον παλαιό δάσκαλό τους και να προχωρήσουν ένα βήμα πιο μπροστά. Αυτό αλλάζει τη ζωή και των δύο.

 Οι σημερινοί μαθητές του Ιησού, εμείς, καλούμαστε όχι να κλαίμε και να παραπονιόμαστε για την κατάντια του σημερινού κόσμου ή για το πως ο χριστιανισμός κατά κάποιο τρόπο συρρικνώνεται, αυτό δε σώζει κανέναν, αλλά πρέπει να γινόμαστε όλο και περισσότερο όχι απλοί ακροατές του λόγου του Θεού ή απλοί επαναλήπτες χωρίς να δεσμεύουμε τη ζωή μας και το νόημά της, αλλά έγκριτοι και αυθεντικοί μάρτυρες ενός Θεού που δεν έπαψε ποτέ να είναι παρών στη ζωή των ανθρώπων και να δίνει μαρτυρία για την αγάπη του που σώζει τον άνθρωπο και τον βγάζει από τα αδιέξοδά του.