Ιησούς: Η αγάπη και η ευσπλαχνία του Θεού

Ένα απόσπασμα από τη συνομιλία του Ιησού με τον Νικόδημο -σημαίνον πρόσωπο της ιουδαϊκής κοινωνίας της Ιερουσαλήμ- μας μεταφέρει η σημερινή ευαγγελική περικοπή. 

Ο Νικόδημος ήταν φαρισαίος και ραβίνος και συναντούσε τον Ιησού κατά τη διάρκεια της νύχτας για να συζητήσουν μαζί θρησκευτικές αναζητήσεις του.

ο αντικείμενο της συζήτησης μεταξύ των δύο αφορά την αναγέννηση του ανθρώπου, και είναι δύσκολη. Ο Ιησούς υποστηρίζει ότι, είναι δυνατή, αλλά όχι με βάση τις δυνάμεις του ανθρώπου, αλλά με την δύναμη που έρχεται από Ψηλά, είναι δώρο Θεού. Φορέας  αυτής της αναγέννησης είναι «ο Υιός του Ανθρώπου ο οποίος όταν υψωθεί,   όποιος πιστεύει σ’ αυτόν να μη χαθεί αλλά να ζήσει αιώνια». 

Ανάγνωσμα από το κατά Ιωάννη αγ. Ευαγγέλιο

"Τον καιρό εκείνο είπε ο Ιησούς στον Νικόδημο. Όπως ο Μωυσής ύψωσε το χάλκινο φίδι στην έρημο, έτσι πρέπει να υψωθεί ο Υιός του Ανθρώπου,  ώστε όποιος πιστεύει σ’ αυτόν να μη χαθεί αλλά να ζήσει αιώνια. «Τόσο πολύ αγάπησε ο Θεός τον κόσμο, ώστε παρέδωσε στο θάνατο το μονογενή του Υιό, για να μη χαθεί όποιος πιστεύει σ’ αυτόν αλλά να έχει ζωή αιώνια. Γιατί, ο Θεός δεν έστειλε τον Υιό του στον κόσμο για να καταδικάσει τον κόσμο, αλλά για να σωθεί ο κόσμος δι’ αυτού. Όποιος πιστεύει σ’ αυτόν δεν έχει να φοβηθεί τη θεϊκή κρίση· αυτός όμως που δεν πιστεύει έχει κιόλας καταδικαστεί, γιατί δεν πίστεψε στο μονογενή Υιό του Θεού.

Και να ποια είναι η καταδίκη: Το φως ήρθε στον κόσμο, οι άνθρωποι όμως αγάπησαν περισσότερο το σκοτάδι παρά το φως, γιατί οι πράξεις τους ήταν πονηρές. Κάθε άνθρωπος που πράττει έργα φαύλα μισεί το φως και δεν έρχεται στο φως, γιατί φοβάται μήπως αποκαλυφθούν τα έργα του και κριθούν.

Όποιος όμως κάνει πράξεις σύμφωνες με την αλήθεια του Θεού, αυτός έρχεται στο φως· έτσι θα φανεί πως οι πράξεις του έχουν γίνει από υπακοή στο Θεό».