Κατόπιν εορτής

Η “αθάνατη” ελληνική νοοτροπία της τελευταίας στιγμής, που οδηγεί σε προχειρότητες και βεβιασμένες κινήσεις χωρίς θετικά αποτελέσματα, κάποιες φορές φαντάζει χαριτωμένη, ενώ άλλες αγγίζει τα όρια της γραφικότητας και προβληματίζει, ιδιαίτερα όταν οι προκληθείσες συνέπειες μπορούν να αποβούν μοιραίες για το κύρος ενός οργανισμού ή μιας υπηρεσίας.

Μετά τα ποικίλα σχόλια που προκλήθηκαν αναφορικά με την υλοποίηση των εργασιών ανακατασκευής του οδοστρώματος στην Πλατεία Ηρώων, στην έναρξη της καλοκαιρινής περιόδου, αντίστοιχες ενέργειες που υποδηλώνουν έλλειψη οργάνωσης και συντονισμού, δύσκολα περνούν απαρατήρητες.

Την περασμένη Παρασκευή, μία ημέρα πριν την πραγματοποίηση του 2ου Διεθνούς Χορωδιακού Φεστιβάλ Ερμούπολης στο Θέατρο “Απόλλων”, οι εργασίες συντήρησής του βρίσκονταν σε εξέλιξη, με αποτέλεσμα οι περαστικοί να έρχονται αντιμέτωποι με ξυσμένες πόρτες και παράθυρα, προτού η επιφάνειά τους βαφτεί εκ νέου με φρέσκο χρώμα.

Σε ερώτηση που τέθηκε σε υπάλληλο του θεάτρου για το αν οι εργασίες θα έχουν ολοκληρωθεί μέχρι το επόμενο βράδυ, η “Κοινή Γνώμη” έλαβε την απάντηση ότι ο χώρος θα είναι έτοιμος εντός της τρέχουσας εβδομάδας. Μάλιστα με μεγάλη μας έκπληξη είδαμε το θέατρο να υποδέχεται τους φιλοξενούμενους του φετινού φεστιβάλ από Λαμία, Λάρισα και Λευκωσία με τις πόρτες του άσπρες-ξέξασπρες, ένα βήμα πριν την τελική μορφή τους.

Εφόσον, λοιπόν, το πρόγραμμα των καλοκαιρινών εκδηλώσεων, που θα φιλοξενηθούν στο θέατρο, έχει ήδη ανακοινωθεί, προκύπτουν τα εξής εύλογα ερωτήματα: για ποιο λόγο αυτές οι εργασίες γίνονται την τελευταία στιγμή; Γιατί οι επισκέπτες του, που έρχονται για να το θαυμάσουν και να το καμαρώσουν πρέπει να το δουν σε αυτή την κατάσταση;