Αντάμωμα γενεών

Τα «τείχη» ανάμεσα στην παλαιά και νέα γενιά «ρίχνουν» μέσα από τις κοινωνικές δράσεις τους οι μαθητές και οι εκπαιδευτικοί του 1ου Νηπιαγωγείου Ερμούπολης, αντικαθιστώντας τα με «γέφυρες» επικοινωνίας και αγάπης.

Στο πλαίσιο ευαισθητοποίησης των μελλοντικών ενεργών πολιτών του τόπου μας και ανάδειξης της αξίας της εθελοντικής προσφοράς και αλληλεγγύης, η οικογένεια του 1ου Νηπιαγωγείου «υιοθέτησε» στην αρχή της φετινής χρονιάς τους παππούδες και τις γιαγιάδες του Ησυχαστηρίου "Παναγία της Ελπίδος" στην Ερμούπολη.

Η πρώτη επαφή μαζί τους στη χριστουγεννιάτικη γιορτή του σχολείου, η οποία πραγματοποιήθηκε στην αίθουσα εκδηλώσεων του Ησυχαστηρίου, ήταν η αρχή μιας δυνατής σχέσης αγάπης μεταξύ των μικρών μαθητών και των τροφίμων, η οποία αναπτύσσεται μέσα από μία σειρά δράσεων.

«Πέρυσι υλοποιήσαμε το πρόγραμμα «από το εγώ στο εμείς» και φέτος καταπιανόμαστε με το κομμάτι του εθελοντισμού» σημειώνει στην «Κοινή Γνώμη» η εκπαιδευτικός Τζένη Αργυροπούλου. Οι επισκέψεις του σχολείου στο Ησυχαστήριο βασίστηκαν στην ιδέα μίας μητέρας, η οποία έγινε αμέσως αποδεκτή τόσο από τις εκπαιδευτικούς όσο και από τους μαθητές. «Αποφασίσαμε να πηγαίνουμε εκεί, να συζητάμε και να παίζουμε με τους ηλικιωμένους, αλλά και να γιορτάζουμε παρέα τα γενέθλιά τους», αναφέρει χαρακτηριστικά.

Άνοιγμα του σχολείου στην κοινωνία

Σημειώνεται μάλιστα, πως μία ομάδα παιδιών του σχολείου, συνοδευόμενα από τη νηπιαγωγό τους και δύο μέλη του Συλλόγου Γονέων και Κηδεμόνων, έκαναν έκπληξη στη γιαγιά Καρμέλλα, η οποία έσβησε το 87ο κεράκι της στην τούρτα, που έφτιαξε με χαρά μία μητέρα. Εκτός από πολλές ευχές, οι μαθητές χάρισαν στην εορτάζουσα και ένα μικρό λεύκωμα ζωγραφικής με τις δημιουργίες τους. Τα παιδιά τραγούδησαν, έφαγαν, έπαιξαν και επέστρεψαν στο σχολείο τους. Οι επισκέψεις αυτές εντάσσονται στο πλαίσιο της συνεργασίας μεταξύ του ιδρύματος και του 1ου Νηπιαγωγείου, με στόχο να έρθουν τα παιδιά κοντά στους ηλικιωμένους και να τους γνωρίσουν, αποκομίζοντας τη σοφία τους.

«Τα παιδιά είναι πολύ ενθουσιασμένα», υπογραμμίζει η κ. Αργυροπούλου. Όπως εξηγεί «εμείς δεν μπορούμε να δωρίσουμε κάποιο υλικό αγαθό, αλλά μπορούμε να κάνουμε δώρο την αγάπη μας, η οποία και ανταποδίδεται από τους ηλικιωμένους».

Σύμφωνα με την ίδια, η επαφή των μαθητών με τους ηλικιωμένους αποτελεί έναν καλό τρόπο προσαρμογής των παιδιών στο ευρύτερο περιβάλλον, αλλά και πηγή έμπνευσης για περισσότερες ιδέες και δράσεις. «Έχουμε ζητήσει και από τους γονείς να καταθέτουν τις προτάσεις τους στο κουτί που έχουμε τοποθετήσει στην είσοδο του σχολείου. Εμείς τις συλλέγουμε και εξετάζουμε ποιες θα μπορούσαν να υλοποιηθούν», επισημαίνει.

Στα σχέδια του σχολείου περιλαμβάνονται κι άλλες επισκέψεις στο Ησυχαστήριο "Παναγία της Ελπίδος" τόσο την περίοδο του Πάσχα, όσο και στο πλαίσιο της γιορτής της μητέρας.

Εμπειρίες ζωής

Αγκαλιάζοντας μία ευαίσθητη κοινωνική ομάδα, όπως οι ηλικιωμένοι, το σχολείο κάνει άνοιγμα στην κοινωνία και έρχεται πιο κοντά μαζί της, καταρρίπτοντας αντιλήψεις και προκαταλήψεις μιας άλλης εποχής. «Στα παιδιά μας δεν υπάρχει ίχνος φόβου ή επιφύλαξης απέναντι σε αυτούς τους ανθρώπους. Παλαιότερα, επικρατούσε η άποψη πως αν αγγίξουμε τους ηλικιωμένους θα πάθουμε κάτι, θα αρρωστήσουμε κι άλλα τέτοια που μπορεί να έχει στο μυαλό του κάποιος, αν σκεφτεί ότι παιδιά 5 χρονών παίζουν και αγκαλιάζονται με παππούδες 80 και 90 χρονών». Σύμφωνα με την ίδια, τα παιδιά όχι μόνο δεν φοβούνται, αλλά ανυπομονούν για την επόμενη συνάντηση μαζί τους. «Όλα αυτά είναι εμπειρίες ζωής για τα ίδια. Μετά από χρόνια θα θυμούνται ότι επισκέφτηκαν το γηροκομείο και τραγούδησαν τα κάλαντα στους ηλικιωμένους και θα αγαλλιάζει η ψυχή τους. Δεν θα βγουν χαμένα», καταλήγει.