Χρέος, ανάκαμψη και λάθος χειρισμοί

Αυξημένο παρουσιάζεται το χρέος της Ελλάδας συγκριτικά με την αντίστοιχη περυσινή περίοδο, την ίδια στιγμή που αναμένεται αύξηση της αναπτυξιακής πορείας της χώρας, σύμφωνα με εσωτερικές εκτιμήσεις, με τους δανειστές από την πλευρά τους να κρίνουν ως μη αναγκαίες τις περικοπές που επιβλήθηκαν και σε αντιστάθμισμα κρίνουν ότι απαιτούνται διορθωτικές αλλαγές.

Στο εσωτερικό της χώρας τα στοιχεία που δημοσιοποιούνται σχετικά με την οικονομική εξέλιξη, παρουσιάζουν ανάκαμψη όσον αφορά στην ανεργία και τις επενδύσεις, ενώ εκ μέρους των πιστωτών υπάρχει η παραδοχή αποτυχίας του μοντέλου περικοπών και μειώσεων, προτείνοντας την αύξηση αποδοχών αλλά και φόρων κατανάλωσης.

Ακυρώνει το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο και θεωρεί λανθασμένα τα μέτρα που αφορούν περικοπές μισθών και απολύσεις, λησμονώντας ότι είναι ένας εκ των δανειστών που συνεχίζει και απαιτεί από την ελληνική κυβέρνηση εφαρμογή όλων των αντίστοιχων μνημονιακών δεσμεύσεων που επιβλήθηκαν στην χώρα.

Τα ποσοστά όμως του δημόσιου χρέους αυξάνονται, όπως και οι δαπάνες που υπολείπονται των εσόδων, ενώ ελλειμματικό εμφανίζεται και το πρωτογενές ισοζύγιο.

Μελέτες, έρευνες και στατιστικά στοιχεία προοιωνίζουν αυξητικές τάσεις όσον αφορά στην αναπτυξιακή πορεία της χώρας, χάρη στην παρατηρούμενη τουριστική άνοδο, ενώ προαναγγέλλονται μειώσεις των ποσοστών ανεργίας, τα οποία προκύπτουν από μία λογιστική αποτύπωση και όχι αποδίδοντας την εικόνα των πραγματικών αριθμών.

Δημόσιο χρέος και πρωτογενές ισοζύγιο

Σύμφωνα με τα στοιχεία της Ελληνικής Στατιστικής Αρχής (ΕΛΣΤΑΤ), που αφορούν στα οικονομικά στοιχεία της χώρας, προκύπτει ότι το Ελληνικό δημόσιο χρέος, κατέγραψε αύξηση κατά περίπου 9 δις ευρώ, όταν κατά το α΄ τρίμηνο του 2014 διαμορφώθηκε στα 314,8 δις ευρώ έναντι των 305,7 δις ευρώ το α΄ τρίμηνο του 2013.

Όσον αφορά στα έσοδα, όπως αναφέρει η ΕΛΣΤΑΤ, κατά το πρώτο τρίμηνο του έτους έφτασαν τα 16,6 δις ευρώ, με τις δαπάνες να υπερτερούν και να ανέρχονται σε 19,6 δις ευρώ, εκ των οποίων τα 17,8 δις ευρώ αφορούν σε πρωτογενείς δαπάνες.

Έλλειμμα κατά 1,2 δις ευρώ παρουσιάζει το πρωτογενές ισοζύγιο, συμπεριλαμβανομένων των επιπτώσεων υποστήριξης των χρηματοπιστωτικών ιδρυμάτων.

Όπως αποσαφηνίζεται από την ΕΛΣΤΑΤ, η μέτρηση αυτή του πρωτογενούς ισοζυγίου διαφέρει από τον ορισμό του πρωτογενούς ισοζυγίου Γενικής Κυβέρνησης, ο οποίος χρησιμοποιείται στο πλαίσιο του Προγράμματος Οικονομικής Προσαρμογής για την Ελλάδα.

Ανάπτυξη και μείωση της ανεργίας

Ρυθμούς ανάπτυξης 0,7% της ελληνικής οικονομίας προβλέπει το Ίδρυμα Οικονομικών και Βιομηχανικών Ερευνών (ΙΟΒΕ), αποδίδοντας την στην αυξητική πορεία του τουρισμού, αλλά και σ την αύξηση της ιδιωτικής κατανάλωσης κατά 1%.

Σύμφωνα με την τριμηνιαία έκθεση του ΙΟΒΕ για την ελληνική οικονομία, ορατός είναι ο κίνδυνος που προκαλείται από την αδράνεια που επιδεικνύεται όσον αφορά στην εφαρμογή των μεταρρυθμίσεων, εστιάζοντας στην ανάγκη επιτάχυνσης των χρηματοδοτήσεων νέων παραγωγικών επενδύσεων, με ταυτόχρονη τακτοποίηση των παλαιών εκκρεμών δανείων.

Στον τομέα της ανεργίας προβλέπεται για φέτος να καταγραφεί υποχώρηση σε σχέση με πέρυσι, με το ποσοστό της να εκτιμάται ότι θα διαμορφωθεί στο 26,7%, έναντι του 27,3% το 2013.

Τα ποσοστά μείωσης της ανεργίας περιορίζονται από τον παραγραμματισμό των 6.500 απολύσεων του δημοσίου τομέα, που υπολείπονται από τις συνολικά 15.000 απολύσεις που έχουν οριστεί για τη διετία 2013-2014.

Διαρθρωτικές αλλαγές και μεταβολές φορολογίας και αμοιβών

Την έλλειψη διαρθρωτικών αλλαγών που θα μπορούσαν να λειτουργήσουν υπέρ της αύξησης της παραγωγικότητας και οι περικοπές των θέσεων εργασίας και των αποδοχών των εργαζομένων αποτελούν τα κύρια στοιχεία της νέας έκθεσης του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου, που λειτούργησαν ανασταλτικά στην ανάπτυξη της χώρας, με αντίστοιχο επηρεασμό και των λοιπών ελλειμματικών χωρών του ευρωπαϊκού νότου.

Οι οικονομικοί αναλυτές του ΔΝΤ αναφέρονται στις επίπονες εξωτερικές και εσωτερικές προσαρμογές που εφαρμόστηκαν, που καθιστούν αναγκαία την προώθηση μεταρρυθμίσεων στην αγορά εργασίας.

Αυτό δεν σημαίνει πως θα πρέπει να ακολουθηθεί η τακτική μείωσης των μισθών, όπως συνέβη, καθώς η συρρίκνωση των εισοδημάτων και οι περικοπές των θέσεων εργασίας μειώνουν τη ζήτηση και λειτουργούν ανασταλτικά στην επίτευξη «εσωτερικής ισορροπίας».

Αντιθέτως θα πρέπει να εφαρμοστούν διαρθρωτικές αλλαγές, ώστε να αυξηθεί η παραγωγικότητα και να υπάρξει ανακατανομή των εργαζομένων σε εξαγωγικούς κλάδους της οικονομίας.

Μπορεί να καταγράφεται ανάκαμψη στον τομέα των εξαγωγών, όμως ιδιαίτερα συρρικνωμένος εμφανίζεται ο μεταποιητικός τομέας, γεννώντας την ανάγκη απελευθέρωσης της αγοράς αγαθών προκειμένου να μπορέσουν να εισέλθουν νέες επιχειρήσεις στην αγορά.

Εάν δε, όπως υποστηρίζεται στην έκθεση του ΔΝΤ, ελαφρύνουν οι κανόνες λειτουργίας των επιχειρήσεων, συνεπαγωγικά θα επέλθει μείωση του κόστους λειτουργίας τους ώστε να μην απαιτούνται περικοπές μισθών και απολύσεις, που όπως αποδείχθηκε λειτούργησαν ανασταλτικά στην αύξηση της παραγωγικότητας.

Έναντι αυτών προτείνεται η μείωση των παρακρατούμενων φόρων από τη μισθοδοσία προκαλώντας αύξηση των καθαρών αποδοχών, με παράλληλη όμως αύξηση των φόρων κατανάλωσης.