Η “Γιαγιά” της Εύας Νικηφόρου συγκίνησε το κοινό της Παιδικής Βιβλιοθήκης Σύρου – Ερμούπολης

Μια Λεμονιά “άνθισε” στη Σύρο

Έναν καινούριο μικρόκοσμο, όπου η συντροφικότητα και η ανθρώπινη επαφή έχουν αντικαταστήσει τη μοναξιά και την απρόσωπη καθημερινότητα, “ζύμωσε” η γιαγιά Λεμονιά στην “κουζίνα” της Παιδικής Βιβλιοθήκης του Δήμου Σύρου – Ερμούπολης.

Η πολυταξιδεμένη παράσταση κουκλοθεάτρου, με την υπογραφή της Εύας Νικηφόρου από τη γειτονική Μύκονο, παρουσιάστηκε το απόγευμα της Κυριακής 12 Μαρτίου από το Νηπιαγωγείο Άνω Σύρου.

Μικροί και μεγάλοι παρακολούθησαν με συγκίνηση την ιστορία της Γιαγιάς Λεμονιάς, η οποία εφευρίσκει διάφορους τρόπους για να περάσει δημιουργικά τον χρόνο της και να παίξει. Σύντροφός της σε αυτή την προσπάθεια ένα εύπλαστο και πολυσύνθετο υλικό, που τη μαγεύει και την ταξιδεύει. Το ζυμάρι της γίνεται ο “φάρος” που την οδηγεί σε νέα μονοπάτια και νέους φίλους, με τους οποίους μοιράζεται τη χαρά, την αγάπη και την παντοτινή νιότη της ψυχής της.

Ανάγκη για επικοινωνία και επαφή

“Παρόλο που μεγαλώνουμε, η διάθεση μας για παιχνίδι ποτέ δε σταματάει” δηλώνει στην “Κοινή Γνώμη” η δημιουργός της παράστασης Εύα Νικηφόρου. Όπως εξηγεί, το έργο πραγματεύεται το θέμα της μοναξιάς και τη διάθεση του ανθρώπου να μοιράζεται πράγματα με τους άλλους. “Η Γιαγιά φτιάχνει ανθρωπάκια και σύμβολα για να έχει παρέα. Μια βαθύτατη ανάγκη που έχουν όλοι οι άνθρωποι”, σημειώνει.

Η παράσταση παίζεται με μία κούκλα φυσικού μεγέθους και συνδυάζει αρμονικά το κουκλοθέατρο με την τέχνη της μιμικής. Την κούκλα χειρίζεται η κ. Νικηφόρου από το κεφάλι και το σώμα της είναι συνδεδεμένο με το δικό της.

Η “Λεμονιά” γεννήθηκε το 2009 στην Αθήνα, κατά τη διάρκεια του ετήσιου σεμιναρίου κατασκευής και εμψύχωσης μαριονέτας με τον Στάθη Μαρκόπουλο. Στο τέλος του εργαστηρίου, οι συμμετέχοντας κλήθηκαν να δημιουργήσουν τη δική τους παράσταση. “Εγώ τότε, είδα στον ύπνο μου μια γιαγιά και είπα “αυτό θα κάνω”. Ήθελα η κούκλα να φτιάχνει κάτι με τα χέρια της. Οπότε σκέφτηκα να χρησιμοποιώ με ελεύθερο τρόπο τα δικά μου. Σιγά- σιγά και μετά από πολλούς πειραματισμούς, οι οποίοι διήρκησαν ένα τρίμηνο κατασκευάστηκε η κούκλα. Από κει και πέρα, η δραματουργία και όλη η ιστορία διαμορφώθηκαν μέσα στον επόμενο ενάμιση χρόνο”, περιγράφει η κ. Νικηφόρου.

“Χρειάζεται να ακούμε και τον δικό μας εσωτερικό διάλογο”

Η πρώτη εκδοχή της “Λεμονιάς” είχε διάρκεια δέκα λεπτά. Στην παράσταση, φαινόταν η δημιουργός, ενώ η Γιαγιά της ιστορίας ήταν λαλίστατη. Στην πορεία, η μορφή της άλλαξε και ο λόγος της έγινε πιο εσωτερικός. “Σήμερα, διαρκεί 45 λεπτά, εγώ δεν φαίνομαι και υπάρχει μεγάλη σιωπή, την οποία χρειάζεται να διατηρούμε στην καθημερινότητά μας. Είναι μεγάλος ο καταιγισμός από τις πληροφορίες που λαμβάνουμε. Κάποιες στιγμές, πρέπει να αφουγκραζόμαστε λίγο αυτά που συμβαίνουν γύρω μας και να ακούμε και τον δικό μας εσωτερικό διάλογο”.

Η Λεμονιά είναι μια κούκλα, η οποία μιλάει ελάχιστα. Σιγομουρμουρίζει, τραγουδάει, ξεστομίζει κάποιες μικρές λεξούλες.

Η “Λεμονιά” έχει ζυμώσει έως τώρα σε πολλές πλατείες, θέατρα και σχολεία, σ’ όλη την Ελλάδα, αλλά και σε Διεθνή Φεστιβάλ Κουκλοθεάτρου στη Ρωσία, το Βέλγιο, τη Ν. Κορέα, το Καζακστάν όπου απέσπασε το βραβείο Καλύτερης Πρωτότυπης Παράστασης, στην Ισπανία, τη Ν. Αφρική και την Ιταλία.

Μια αξιαγάπητη γιαγιά

Όπως επισημαίνει η κ. Νικηφόρου, στο παρελθόν υπήρξαν πολλές παραστάσεις, στις οποίες συγκινήθηκαν τόσο οι μικροί όσο και οι μεγάλοι θεατές, λόγω της ιδιαίτερης ατμόσφαιρας που δημιουργείται. Το ίδιο συνέβη και στη Σύρο. “Το πρώτο μέρος της παράστασης είναι πιο διαδραστικό. Οπότε τα παιδιά το περίμεναν με ανυπομονησία. Είχαν ανάγκη ανάγκη από τη Λεμονιά να τους πετάξει τα ζυμαράκια, να τους απευθύνει το λόγο και να παίξει μαζί τους. Ο ενθουσιασμός αυτός κυριάρχησε και στο δεύτερο μέρος, όπου έπρεπε να διατηρηθεί η σιωπή. Όμως, δεν πειράζει. Ο καθένας το βλέπει και το βιώνει διαφορετικά. Άλλα είναι τα ερεθίσματα για τους μεγάλους και άλλα για τους μικρούς, που παρακολουθούν μια παράσταση χωρίς φαντασμαγορικά σκηνικά και έντονο λόγο. Έχει τύχει να έρθουν παιδάκια και να με αγκαλιάσουν, να μου πουν “την αγαπάω πολύ τη γιαγιά”. Παιδάκια τα οποία στο πέρασμα του χρόνου συνεχίζουν και βλέπουν φωτογραφίες της Λεμονιάς, τη ζωγραφίζουν, αναφέρονται σε αυτή”.

Στα οχτώ χρόνια της παράστασης, η κ. Νικηφόρου και η “Λεμονιά” της έχουν λάβει πολλή αγάπη. “Η ανταπόκριση έχει ξεπεράσει τις προσδοκίες μας. Η παράσταση έχει ταξιδέψει σε δέκα φεστιβάλ, έχει βραβευτεί για την πρωτοτυπία της στο σενάριο, οπότε είναι πράγματα που δεν τα περίμενα. Και χαίρομαι που συνεχίζει να έχει ανταπόκριση στον κόσμο και τη θυμούνται.

Εργαστήριο κατασκευής στο Νηπιαγωγείο Άνω Σύρου

Σημειώνεται ότι, με αφορμή την παράσταση στη Σύρο, η κ. Νικηφόρου πραγματοποίησε χθες εργαστήριο κατασκευής στο Νηπιαγωγείο Άνω Σύρου, στο πλαίσιο του οποίου οι μαθητές τόσο του πρωινού όσο και του Ολοήμερου τμήματος έφτιαξαν δακτυλόκουκλες. Η “Λεμονιά” ενδέχεται να επισκεφτεί και πάλι την πρωτεύουσα των Κυκλάδων κατά τους καλοκαιρινούς μήνες για να κάνει το σεργιάνι της και να “ανθίσει” στα σοκάκια της πόλης, σκορπώντας πολλά χαμόγελα.