Το Ελληνικό Έθνος γιορτάζει με ιδιαίτερη συγκίνηση την επέτειο της Επανάστασης του 1821

Με την πτώση της Κωνσταντινούπολης το 1453 διαλύθηκε η Βυζαντινή Αυτοκρατορία η οποία είχε ζωή χιλίων χρόνων. Στους αιώνες που ακολούθησαν οι υπόδουλοι Έλληνες έζησαν κάτω από την Οθωμανική κυριαρχία μέσα σε δύσκολες συνθήκες διαβίωσης, οικονομικού μαρασμού και φυσικά μεγάλης πολιτιστικής καθυστέρησης. Οι Οθωμανοί επέβαλαν τον ιερό νόμο του Ισλάμ που περιόριζε τις ελευθερίες όσων δεν ήσαν Μουσουλμάνοι. Οι Χριστιανοί ήταν υποχρεωμένοι να ζουν σε ορισμένες συνοικίες, τα σπίτια τους να είναι χαμηλότερα από εκείνα των Τούρκων, να φορούν ρούχα σε σκούρο χρώμα και να μην ιππεύουν σε άλογα και βέβαια να μην οπλοφορούν. Απαγορευόταν επίσης, με ποινή θανάτου, ο γάμος Χριστιανού με Μωαμεθανή γυναίκα. Και αν υπήρχε περιουσία σε κάποιον Χριστιανό, έπρεπε να περάσει στο κράτος.

Απαγορεύτηκε η ανέγερση ή επισκευή ναών και μεγάλοι ναοί έγιναν τζαμιά και βέβαια απαγορεύτηκαν οι λιτανείες και ιδίως να μην χτυπάνε οι καμπάνες ούτε μια φορά.

Και όμως, το Γένος των Ελλήνων κράτησε ψηλά, (αλλά μυστικά από τους Τούρκους), τη θρησκεία του, τη γλώσσα, την παράδοση και διαφύλαξε την εθνική και ιστορική του ταυτότητα και μετά από 400 χρόνια σκλαβιάς οι Έλληνες ύψωσαν το ανάστημά τους και ξεκίνησαν τον απελευθερωτικό αγώνα.

“Θέλει Αρετήν και Τόλμην η Ελευθερία!” Ανδρέας Κάλβος

Μοίρα καλή... Μοίρα ευλογημένη, θέλησε να συναντηθούν στο σταυροδρόμι της Ιστορίας άνθρωποι δυναμικοί, οραματιστές, ακόμη και μεγάλοι ποιητές, Έλληνες και Ευρωπαίοι που θέλησαν να φροντίσουν με κάθε τρόπο για την ιερή παράδοση της Ελευθερίας αυτής της χώρας, της Ελλάδας, που θαυμάστηκε και αγαπήθηκε για την ιστορία της και τον πολιτισμό της στους αρχαίους χρόνους.

Η Ελληνική Επανάσταση άφησε έκπληκτο τον κόσμο ολόκληρο. Οι Έλληνες αγωνιστές, τολμηροί μέχρι θανάτου, ύψωσαν το ανάστημά τους και την πολεμική τους διάθεση για την ελευθερία. Σπουδαίο ρόλο έπαιξαν όχι μόνο οι παραδόσεις της Εκκλησίας και των Διδασκάλων του Γένους, αλλά ιδιαίτερα το Ναυτικό που βρέθηκε ετοιμοπόλεμο. Ήταν αυτό που κατάφερε να αποκλείει τα παράκτια τουρκικά φρούρια, να παρεμποδίζει τις θαλάσσιες συγκοινωνίες του εχθρού κατά τη μεταφορά στρατού, υλικού και εφοδίων. Η Φιλική Εταιρεία (που δημιουργήθηκε από σπουδαίους Έλληνες του εξωτερικού), γνωρίζοντας την αξία της θαλασσινής ισχύος είχε θέσει ως πρωταρχικό όρο για την κήρυξη της επανάσταση τη συμμετοχή της νησιωτικής Ελλάδας που είχαν εμπορικούς στόλους και χρήματα για συντήρηση και ανεφοδιασμό των πλοίων τους. Θαυμάστηκαν Έλληνες καπεταναίοι, όπως ο Μιαούλης, ο Τομπάζης, ο Κριεζής, ο Τσαμαδός κ.α. που κατάφεραν να γίνουν περίφημοι και ισάξιοι ναύαρχοι με τους μεγάλους Άγγλους και Ολλανδούς, είχε πει ένας Γάλλος ναύαρχος ο De la Gravier. Αλλά και άλλοι όπως ο Κανάρης, ο Παπανικολής, ο Πιπίνος κ.α. με την ανδρεία τους και τα πυρπολικά τους έγιναν μπουρλοτιέρηδες και απέσπασαν τον παγκόσμιο θαυμασμό.

Η έναρξη της Επανάστασης

Στις 24 Φεβρουαρίου 1821 άρχισε η επανάσταση στο Ιάσιο της Μολδοβλαχίας από τον Αλέξανδρο Υψηλάντη και τερματίστηκε ύστερα από εννέα χρόνια με το Πρωτόκολλο του Λονδίνου στις 22 Ιανουαρίου 1830 ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ!

Όλοι γνωρίζουμε, βέβαια, ότι στις 25 Μαρτίου, ημέρα του Ευαγγελισμού της Θεοτόκου, ο Παλαιών Πατρών Γερμανός ευλόγησε τα όπλα των εξεγερθέντων στην Μονή της Αγίας Λαύρας. Ποτέ δεν θα ξεχαστούν οι στίχοι του Ρήγα Φεραίου που συνέθεσε τον γνωστό “Θούριο” που σημαίνει: γοργό και ρυθμικό πολεμικό τραγούδι, που στόχο έχει να εμψυχώσει μαχητές, αγωνιστές (Θούριος = παιάνας – εμβατήριο). Ο Ρήγας έγραψε:

“Ως πότε παλληκάρια να ζούμεν στα στενά,

μονάχοι σαν λιοντάρια, στες ράχες στα βουνά;

Σπηλιές να κατοικούμεν, να βλέπωμεν κλαδιά,

να φεύγωμε απ' τον κόσμον, για την πικρή σκλαβιά;

Καλλιό 'ναι μιας ώρας ελεύθερη ζωή,

παρά σαράντα χρόνοι σκλαβιά και φυλακή!

Να χάνωμεν αδέλφια, Πατρίδα και γονείς,

τους φίλους, τα παιδιά μας κι όλους τους συγγενείς.

Καλλιό 'ναι μιας ώρας ελεύθερη ζωή,

παρά σαράντα χρόνοι σκλαβιά και φυλακή...

... Σουλιώτες και Μανιάτες, λιοντάρια ξακουστά,

ως πότε στες σπηλιές σας κοιμάσθε σφαλιστά,

Μαυροβουνιού καπλάνια, Ολύμπου σταυραετοί,

κι Αγράφων τα ξεφτέρια γενήτε μια ψυχή...”

Και στη διαθήκη του ο στρατηγός Μακρυγιάννης είχε γράψει: “Κύριε Παντοδύναμε! Εσύ Κύριε, θα σώσεις αυτό το αθώο Έθνος. Είμαστε αμαρτωλοί, είσαι θεός! Ελέησέ μας, φώτισέ μας, ένωσέ μας και κίνησε μας εναντίον του δόλου και της τυραγνίας της πατρίδος και θρησκείας.... πόσοι αγωνιστές χύσανε το αίμα τους δια να ξαναειπωθεί “πατρίδα Ελλάς”... γράφω και με τη σημαία μου εις το χέρι. Έχετε γεια όλοι και την τυραγνίαν να μην την αφήσετε να φωλιάσει εις την πατρίδα, να μην ντροπιάσετε τόσα αίματα που χάθηκαν” 1845 Σεπτεμβρίου 2

Απορεί και θαυμάζει κανείς πως κατόρθωσαν αυτοί οι υπόδουλοι Έλληνες να φέρουν την ελευθερία στη χώρα μας, μετά από εκατοντάδες χρόνια σκλαβιάς.

Αξίζει να θυμόμαστε και να τιμούμε τη μνήμη όλων των Αγωνιστών της Ελληνικής Επανάστασης που έφεραν την Ελευθερία σ' αυτή τη χώρα που θαυμάστηκε για την ιστορία της και τον πολιτισμό της.

Και ήταν τόσοι πολλοί οι σπουδαίοι Αγωνιστές, αλλά παράλληλα ήταν κοντά τους τόσοι σπουδαίοι και άξιοι Φιλέλληνες που με ιδιαίτερο ενθουσιασμό και σκληρό αγώνα στο πλάι των Ελλήνων βοήθησαν για την ελληνική απελευθέρωση. Ο Λόρδος Βύρων ήλθε να βοηθήσει με ενθουσιασμό την Ελλάδα που λάτρευε, αλλά ο θάνατός του στο Μεσολόγγι προκάλεσε παγκόσμια συγκίνηση.

Ας μην ξεχνάμε ποτέ όλους εκείνους τους γενναίους Έλληνες και Φιλέλληνες που χάρισαν στη χώρα μας την Ελευθερία!