«Ζωγραφίζοντας τη Φωνή»: Μια συνεργασία του ΔΕΕΠΣ με τη σοπράνο Χριστίνα Ασημακοπούλου

Ακουστικός ερεθισμός στην εικαστική δημιουργία

Τη -Συριανής καταγωγής- σοπράνο Χριστίνα Ασημακοπούλου υποδέχεται για δύο ημέρες στην έδρα του, στην Ποσειδωνία, το Δίκτυο Εικαστικών Εκπαιδευτικών Προγραμμάτων Σύρου, με στόχο την πραγματοποίηση ενός εικαστικού εργαστηρίου με σχέδιο και φωνή.

Το project «Ζωγραφίζοντας τη Φωνή» θα διεξαχθεί τη Μεγάλη Τετάρτη (για παιδιά 5-13 ετών) και τη Μεγάλη Πέμπτη (για εφήβους και ενήλικες) στη Λέσχη Ποσειδωνίας Σύρου, φιλοδοξώντας να εμπνεύσει μικρούς και μεγάλους συμμετέχοντες, μέσα από τον διάλογο δύο διαφορετικών μορφών τέχνης με κοινή γλώσσα τον πολιτισμό.

«Μια συνεργασία με την ταλαντούχα ξαδέλφη μου Χριστίνα Ασημακοπούλου ήταν αναπόφευκτη», δηλώνει στην «Κοινή Γνώμη» η υπεύθυνη του ΔΕΕΠΣ, Eileen Botsford-Βελισσαροπούλου. Η υψίφωνος και η εικαστικός κατάγονται από την ίδια Συριανή οικογένεια και λατρεύουν τον τόπο τους, τη Σύρο. «Είμαστε και οι δύο, άνθρωποι με πάθος για τη δουλειά μας και μας ενδιαφέρει πολύ να επεκτείνουμε τους ορίζοντες μας με συνεργασίες, αυτό που λέμε “multidisciplinary practice”. Στην έκφραση δεν υπάρχουν στεγανά και στρατόπεδα, ίσα ίσα χρειάζεται να υπάρχουν πολλαπλά σκέλη στον τρόπο που δουλεύουμε για να δίνουμε και την ευκαιρία στον εαυτό μας να μαθαίνουμε, να ωριμάζουμε δημιουργικά».

Για την κ. Botsford, ο ακουστικός ερεθισμός στην εικαστική δημιουργία είναι κάτι πολύ φυσικό. «Μεγάλωσα σε ένα σπίτι, όπου η μητέρα μου (Χριστίνα Βελισσαροπούλου), επίσης εικαστικός, μας ξυπνούσε το πρωί με κλασική μουσική και όπερα. Τα ακούσματα αυτά είναι πολύ οικεία σε μένα και κάθε εικαστική δημιουργία είχε και έχει το soundtrack της, συνήθως κλασική μουσική».

Στόχος αυτού του εργαστηρίου είναι να πλημμυρίσει το καινούριο σπίτι του ΔΕΕΠΣ (Λέσχης Ποσειδωνίας) με την πανέμορφη και δυναμική φωνή της Χριστίνας Ασημακοπούλου, καθώς δίνεται ώθηση και μια πλατφόρμα  σε μικρούς και μεγάλους να εμπνευστούν και να δημιουργήσουν με βάση τον ήχο. «Είναι πολύ σημαντικό να δούμε τις διάφορες μεταξύ των δημιουργιών των παιδιών και των ενήλικων. Έχουν γίνει πολλές μελέτες και δράσεις στο θέμα, μουσική/ήχος - κίνηση -εικαστική δημιουργία. Είναι ένας χώρος που με ενδιαφέρει απίστευτα και θέλω να δοθεί αυτή η ευκαιρία δημιουργίας και στο κοινό της Σύρου».

Τρίπτυχο συνεργασίας ΔΕΕΠΣ-Χριστίνας Ασημακοπούλου- Eye’s Walk Festival

Το «Ζωγραφίζοντας τη Φωνή» αποτελεί ένα πολλαπλών σκελών project, το οποίο προγραμματίζεται να πάρει κι άλλες διαστάσεις. Μία εξ’ αυτών είναι και η νέα συνεργασία του Δικτύου με το “Eye’s Walk Digital Festival”, μετά το έργο «Θαλπωρή», που απέσπασε ιδιαίτερα θετικά σχόλια. Στο πλαίσιο του Φεστιβάλ, τα έργα που θα δημιουργηθούν, θα αποκτήσουν καινούργια μορφή (video installation art) και θα προβληθούν στα γραφικά σοκάκια του μεσαιωνικού οικισμού της Άνω Σύρου, συνοδεία της φωνής της Χριστίνας Ασημακοπούλου. Μια ευτυχής συνεργασία που πιστεύει στον άνθρωπο ως φορέα και δημιουργό του Πολιτισμού.

Σημειώνεται ότι, οι θέσεις για το εργαστήρι των παιδιών της Μεγάλης Τετάρτης συμπληρώθηκαν την ίδια μέρα που ανακοινώθηκε, γεγονός που αποδεικνύει το έντονο ενδιαφέρον των γονέων για ένταξη των παιδιών τους σε τέτοιου ίδιους προγράμματα. Ελάχιστες διαθέσιμες θέσεις υπάρχουν ακόμα για το εργαστήρι τις μεγάλης Πέμπτης, το οποίο απευθύνεται σε εφήβους και ενήλικες. Οι ενδιαφερόμενοι έχουν τη δυνατότητα να δηλώσουν συμμετοχή στο deepsyros@gmail.com μέχρι το Σάββατο 31 Μαρτίου 2018.

Η Χριστίνα Ασημακοπούλου, γεννήθηκε το 1989 στην Αθήνα και ξεκίνησε τις σπουδές της στο λυρικό τραγούδι με την σοπράνο Μάτα Κατσούλη και αποφοίτησε από την τάξη της στο Εθνικό Ωδείο το 2016, παίρνοντας δίπλωμα με άριστα παμψηφεί, Α Βραβείο και ειδική διάκριση. Παράλληλα, υπήρξε υπότροφος του στούντιο όπερας της Εθνικής Λυρικής Σκηνής, απ’ όπου αποφοίτησε το 2015. Είναι πτυχιούχος μουσικολόγος του ΤΜΣ του ΕΚΠΑ (ειδίκευση στην Ιστορική-Συστηματική Μουσικολογία), με θέμα διπλωματικής εργασίας: "Η Μουσική και οι Παραστάσεις Μελοδράματος στην Ερμούπολη του 19ου αιώνα".

«Η μουσική ιστορία της Ερμούπολης πάντα με γοήτευε»

Σε δηλώσεις της στην «Κοινή Γνώμη» εξηγεί πως από παιδί θυμάται τον πατέρα της, τις Κυριακές το πρωί, να ακούει δυνατά ηχογραφήσεις βινυλίου από εκτελέσεις όπερας και να ξυπνάει κυριολεκτικά το υπόλοιπο σπίτι με άριες του Mozart και εισαγωγές του Rossini. «Τότε δυσανασχετουσαμε με την αδελφή μου... Αργότερα είχα την τύχη σε όλα μου τα σχολικά χρόνια να είμαι μέλος της παιδικής χορωδίας της Σχολής Μωραΐτη, με έναν πολύ εμπνευσμένο μουσικό και δάσκαλο, τον Στάθη Μονογενή. Εκεί συνειδητοποίησα ότι το τραγούδι ήταν αυτό που ήθελα να κάνω. Στα 18 μου, έχοντας πάρει αυτή την απόφαση, βρήκα στο Ωδείο Αθηνών τη δασκάλα μου, τη σπουδαία σοπράνο Μάτα Κατσούλη, η οποία με το αστείρευτο ταλέντο της και την αγάπη της για το λυρικό τραγούδι, μου έμαθε υπέροχα πράγματα για την τέχνη αυτή και με έκανε να αγαπήσω την όπερα παρά τα παιδικά... γυμνάσια του μπαμπά μου!».

Η Σύρος διαδραμάτισε κάποιο ρόλο στην καλλιέργεια της αγάπης της για το λυρικό θέατρο, δεδομένου ότι η όπερα στο νησί κατέχει, επί σειρά ετών, μια ξεχωριστή θέση στον πολιτιστικό χάρτη του; Όπως εξηγεί η ίδια, θυμάται πάντα τη γιαγιά της, Μαρία Βελισσαροπούλου, να της διηγείται ιστορίες από όταν ήταν μικρή και φιλοξενούσαν στο σπίτι τους στην Ερμούπολη τους ξένους θιάσους που έρχονταν να παίξουν όπερα στο θέατρο Απόλλων. «Μου έλεγε για τους Ιταλούς τενόρους και τους μπάσους που την γοήτευαν, για τα γέλια και τα τραγούδια στο τραπέζι, καθώς και για τις ιστορίες με τους θιασάρχες. Όλες της οι διηγήσεις γιγαντώθηκαν μάλλον στο κεφάλι μου κι έπλασαν ένα μαγικό κόσμο στην φαντασία μου.  Έτσι, πολύ αργότερα, όταν έγραφα τη διπλωματική μου στη μουσικολογία, αποφάσισα να ασχοληθώ με την όπερα και τις παραστάσεις μελοδράματος στην Ερμούπολη του 19ου αιώνα.

Υπογραμμίζοντας τη σημασία δράσεων, που επιχειρούν να συνδυάσουν διαφορετικές μορφές τέχνης, όπως τα εικαστικά και το τραγούδι, αποδεικνύοντας ότι, ανεξάρτητα από το μονοπάτι που θα ακολουθήσει κανείς, ο τελικός προορισμός είναι ο πολιτισμός, η Χριστίνα Ασημακοπούλου σημειώνει πως, το πάντρεμα της μουσικής, του ήχου με την εικόνα και τη δράση είναι και ο λόγος για τον οποίο ασχολήθηκα με τη μουσική».

«Από την όπερα και το θέατρο έως τον κινηματογράφο και την πρωτοπόρα "Φαντασία" του W.Disney, η αλληλεπίδραση μουσικής και εικόνας παραλλάσσεται αποτελώντας πηγή έμπνευσης με πολλούς και διαφορετικούς κάθε φορά τρόπους. Μια ακόμα, λοιπόν, σύνδεση μουσικής και εικόνας θα επιχειρήσουμε και στην πρώτη αυτή συνεργασία με το ΔΕΕΠΣ, με στόχο να δημιουργηθεί μια συνέχεια προς αυτή την κατεύθυνση όπου όλο και θα προστίθενται νέα στοιχεία: λόγος, κίνηση, χορός...Τα στοιχεία αυτά μου αρέσει να τα βλέπω πάντα ως "Ένα". Είναι το ίδιο πράγμα στο μυαλό μου, είναι Θέατρο. Είναι πολιτισμός».

«Όνειρό μου η δημιουργία μελοδραματικού θιάσου στη Σύρο»

Στόχος της Χριστίνας είναι η πραγματοποίηση ενός παιδικού ονείρου της, η δημιουργία μελοδραματικού θιάσου στη Σύρο. «Από μικρή ονειρευόμουν να κάνω αυτό που αγαπώ (μουσικό θέατρο) στον τόπο που αγαπώ (Σύρος). Όλα τα όνειρα φτιάχνονται κι από μια γερή δόση ουτοπίας εξάλλου... Παρόλα αυτά, πιστεύω ότι η Σύρος πληροί όλες τις προδιαγραφές για κάτι τέτοιο: έχει μεγάλη ιστορία πίσω της στον τομέα αυτό (άρα η κουλτούρα της όπερας και του μουσικού θεάτρου υπάρχει σε μεγάλο ποσοστό στους ανθρώπους της), κι έχει επίσης και το θέατρό της. Ξέρω, τέλος, ότι έχει πολλούς σπουδαίους καλλιτέχνες (μουσικούς, χορευτές, σκηνοθέτες κτλ) που ζουν και δημιουργούν στο νησί, ο καθένας στον τομέα του. Σίγουρα το να δημιουργηθεί ένα έμψυχο δυναμικό καθαρά προσανατολισμένο στην ο μουσικό θέατρο και την όπερα θέλει πολλά χρόνια δουλειάς. Είμαι σίγουρη, όμως, ότι μια μέρα θα γίνει πραγματικότητα!

Η Χριστίνα Ασημακοπούλου έχει τραγουδήσει ως μονωδός και ως χορωδός σε παραγωγές όπερας της Εθνικής Λυρικής Σκηνής, του ΔΗΘΕΠΕΙ, της Αττικής Πολιτιστικής Εταιρείας, της Ορχήστρας των Χρωμάτων και της Καμεράτα. Έχει συμμετάσχει στην ηχογράφηση της όπερας «Οι δραπέτες της σκακιέρας» του Γιώργου Κουρουπού (Σείριος) και έχει συμπράξει ως μονωδός με την Συμφωνική Ορχήστρα της ΕΡΤ, την Συμφωνική Ορχήστρα του Δήμου Αθηναίων, την Αθηναϊκή Συμφωνική Ορχήστρα Νέων, την Πολυφωνική Χορωδία Πατρών και την Ορχήστρα του Πανεπιστημίου Αθηνών. Επίσης, συμπράττει σε τακτική βάση με την παγκοσμίου φήμης πιανίστα Cristina Ortiz ως duo (φωνή –πιάνο) στο Μπορντώ της Γαλλίας. Ως ηθοποιός και περφόρμερ έχει εμφανιστεί σε έργα των Φρανκ Βέντεκιντ, Τεννεσσί Ουίλλιαμς, Pope L., Τσιμάρα Τζανάτου, Δημήτρη Δημητριάδη, Γιάννη Ρίτσου.