Οι Μεγάλοι ζωγράφοι του κόσμου

“Η ζωγραφική είναι μια ποίηση

που τη βλέπουμε αντί να τη νιώθουμε,

και η ποίηση είναι μια ζωγραφική

που τη νιώθουμε αντί να τη βλέπουμε”

“Ο Ζωγράφος έχει αξία μόνο σαν είναι οικουμενικός”

“Η τέχνη βρίσκεται ψηλότερα από την επιστήμη”!

Αυτά είναι γραπτά και προφορικά λόγια του Λεονάρντο ντα Βίντσι που θεωρείται ένας από τους διασημότερους ζωγράφους του κόσμου. Οι ποιητές και οι φιλόσοφοι πήραν αποσπάσματα από το συγγραφικό του έργο και ανέπτυξαν θεωρίες σημαντικές: “Αν αγαπάμε και θαυμάζουμε τον Λεονάρντο και θέλουμε να τον καταλάβουμε πρέπει να δούμε, να ξαναδούμε και να μελετήσουμε τη ζωγραφική του, που αποτελεί το κλειδί της τέχνης του και της ζωής του”. Ο ίδιος είχε πει πως: “η επιστήμη του ζωγράφου είναι τόσο θεϊκή, που μεταμορφώνει το πνεύμα του καλλιτέχνη σ' ένα είδος θεού”.

Ο Λεονάρντο γεννήθηκε στο Βίντσι, κοντά στη Φλωρεντία το 1452. Έφηβος πια εγκαταστάθηκε στην Φλωρεντία, την πόλη με τον σπουδαίο πολιτισμό, όπου απέκτησε ιδιαίτερη μόρφωση και ξεχώριζε από όλους τους συμμαθητές του. Παράλληλα, πολύ νέος απέκτησε ασύγκριτα ζωγραφικά προσόντα από τον καθηγητή του Βερρόκιο, ο οποίος ανέφερε ότι: “... αρνούμαι να ξαναπιάσω χρωστήρα, αφού ο μαθητής μου ξεπέρασε τον δάσκαλό του στην απεικόνιση του αγγέλου στη Βάπτιση του Χριστού” (πινακοθήκη Ουφίτσι).

Στο τέλος του 15ου αιώνα ο Λεονάρντο βρίσκεται σε μεγάλη δραστηριότητα σε διάφορες πόλεις της Ιταλίας. Ιδιαίτερα ασχολήθηκε με τον καθεδρικό ναό του Μιλάνου και με άλλους ναούς. Εντυπωσιακή είναι η ζωγραφική του, η “Παρθένος των Βράχων” και το “Μυστικό Δείπνο” στο μοναστήρι της ... Σάντα Μαρία ... ντέλλα Γκράτσιε!!! Παρουσιάζει τη στιγμή που ο Χριστός αναγγέλλει στους Αποστόλους την αναμενόμενη προδοσία ενός απ' αυτούς. Ο πίνακας παρουσιάζει τους μαθητές του Χριστού να κάνουν νευρικές χειρονομίες και γεμάτες ανησυχία. Οι πίνακές του είναι πολλοί και σπουδαίοι όπως: Ο Ευαγγελισμός, η Βάπτιση του Χριστού, η Προσκύνηση των Μάγων, κ.α. Οι ειδικοί αναφέρουν ότι ένας από τους περιφημότερους πίνακες του κόσμου είναι η ΤΖΙΟΚΟΝΤΑ, είναι προσωπογραφία της Μόνα Λίζα ντελ Τζιακόντο ή της δούκισσας της Φρανκαβίλλα (1503). Ο κόσμος την θαυμάζει στο Μουσείο του Λούβρου στο Παρίσι. Ο Λεονάρντο έφυγε από τη ζωή 2 Μαΐου 1519 (πριν 499 χρόνια) αφήνοντας πίσω του θαυμαστές εικόνες.

Δεξιοτέχνες Ζωγράφοι της Ευρώπης

Οι μεγάλοι και σπουδαίοι ζωγράφοι ξεκίνησαν την σημαντική και καλλιτεχνική άνθησή τους από τις αρχές του δέκατου τρίτου αιώνα. Οι περισσότεροι είχαν γεννηθεί και μεγαλώσει σε Ιταλικές πόλεις αλλά και σε μικρά χωριά και ήταν παιδιά αγροτών, που αργότερα έγιναν διάσημοι και φημισμένοι καλλιτέχνες. Ίσως η φύση τους είχε προικίσει με πνεύμα επιτηδευμένο και πανέμορφο που γοήτευε τους ανθρώπους. Το πιο σημαντικό είναι ότι από όλους αυτούς, τους σπουδαίους ζωγράφους που μέχρι σήμερα θαυμάζουμε, ήταν άνθρωποι που ασχολήθηκαν ιδιαίτερα με τη θρησκεία. Παρά το γεγονός ότι οι περισσότεροι έζησαν μακριά από τις μεγάλες πόλεις, κατάφεραν όχι μόνο να αποκτήσουν το χάρισμα της τέχνης, αλλά και να γίνουν οι σπουδαίοι καλλιτέχνες που κόσμησαν με θρησκευτικά έργα τους τους ναούς της Ευρώπης, που όσα έχουν διατηρηθεί, μέχρι σήμερα θαυμάζονται. Ένας από τους πρώτους σημαντικούς ζωγράφους ήταν ο Τζιόττο (που γεννήθηκε το 1267 σ' ένα χωριό κοντά στην Τοσκάνη της Ιταλίας). Αρχικά η Βυζαντινή τέχνη τον εντυπωσίασε και με ιδιαίτερη φροντίδα αντέγραφε σε πρώτα έργα του. Η Βυζαντινή τέχνη, ενδιέφερε ιδιαίτερα και πολλούς άλλους νέους του 13ου ή του 14ου αιώνα. Άλλωστε, όταν γεννήθηκαν αυτούς τους αιώνες οι νέοι που αγάπησαν το σχέδιο και τη ζωγραφική, η Ιταλία δεν είχε ακόμη καλλιτεχνική ζωή. Το Βυζάντιο ήταν του πολιτισμού και της τέχνης.

Αργότερα όμως η Φλωρεντία που ήταν αρχικά μια δευτερεύουσα πόλη της Ιταλίας, ανέπτυξε μια οικονομική και καλλιτεχνική άνθιση. Εκεί ξεκίνησαν τη δραστηριότητα τους οι πρώτοι ζωγράφοι που ιδιαίτερα ασχολήθηκαν με τις εικονογραφήσεις των Παρεκκλησίων, (με την Κοίμηση της Θεοτόκου, την Παναγία με το Βρέφος, Πολλούς Αγίους κ.α.). Μετά τον Τζιόττο ακολούθησαν πολλοί άλλοι Ιταλοί (και όχι μόνο) σπουδαίοι ζωγράφοι που ασχολήθηκαν ιδιαίτερα με τις θρησκευτικές εικόνες όπως: ο Ευαγγελισμός της Θεοτόκου, η Γέννηση του Χριστού, η Προσκύνηση των Μάγων, η Βάπτιση, ο Άγιος Ιωάννης Βαπτιστής, ο Χριστός στο όρος των Ελαιών, κ.α. Από τον 13ο έως τον 16ο αιώνα, αλλά και αργότερα οι μεγάλοι ζωγράφοι της Ευρώπης άφησαν εποχή για τα θαυμάσια έργα τους, που κόσμησαν πολλούς πολιτιστικούς χώρους, αλλά και ναούς.

Ιδιαίτερα εντυπωσιακοί είναι οι πίνακες των μεγάλων ζωγράφων που παρουσιάζουν τη ΣΤΑΥΡΩΣΗ του Ιησού Χριστού. Όλων των ζωγράφων αυτή η εικόνα προσφέρει πάντοτε μαι μεγαλόπρεπη επισημότητα. Πολλοί καλλιτέχνες εκείνων των εποχών, φροντίζουν να κάνουν όσο γίνεται αισθητή τη γλυκύτητα της διάπλασης του σώματος του Χριστού. Συγκινεί ιδιαίτερα η εικόνα της σταύρωσης, αλλά και εικόνες ζωγράφων που παρουσιάζουν την Παναγία θλιμμένη να αγκαλιάζει τον νεκρό γιο της.

Είναι τόσοι πολλοί οι ζωγράφοι της Αναγέννησης που πρόσφεραν στους Χριστιανούς, Καθολικούς και Ορθοδόξους τις πανέμορφες εικόνες της ζωής και της δραστηριότητας του Χριστού και της Παναγίας.

Οι πρώτοι σπουδαίοι ζωγράφοι από τον 13ο αιώνα έως την Αναγέννηση ήταν: ο Τζιόττο, ο Μαζάτσιο, ο Φρα Αντέλικο, ο Μποτιτσέλι, ο Τζιοβάνι Μπελλίνι, ο Πιέρο ντελλα Φραντζέσκα. Πάολο Ουτσέλλο, Λεονάρντο ντα Βίντσι κ.α.

Ο Λεονάρντο, που έργο του είναι η Τζοκόντα, θεωρείται ο περιφημότερος πίνακας του κόσμου, είχε πει: “Κοίταξε το φως, θαύμασε την ομορφιά του. Κλείσε τα μάτια και μετά ξανανοιξέτα. Αυτό που βλέπεις τώρα δεν υπήρχε πριν. Αυτό που έβλεπες πριν δεν υπάρχει πια”

Καλό Πάσχα, αγαπητοί αναγνώστες.