Το φετινό πρόγραμμα παραστάσεων του φετινού Διεθνούς Φεστιβάλ Χορού και Χοροθεάτρου στη Σύρο

Οι Ακροποδητί κάνουν «παιχνίδι» για 6η χρονιά

Δύο εβδομάδες γεμάτες από εργαστήρια, παραστάσεις, βραδιές γνωριμίας, ανοιχτές παρουσιάσεις, διαλέξεις και αυτοσχεδιασμούς προσφέρουν για ένα ακόμη καλοκαίρι στο κοινό της Σύρου το Κέντρο Χορού, σύγχρονης έκφρασης και δημιουργίας και το Χοροθέατρο Ακροποδητί.

Το 6ο Διεθνές Φεστιβάλ Χορού και Χοροθεάτρου «Akropoditi DanceFest» θα διεξαχθεί από 7 έως 21 Ιουλίου, στο πλαίσιο του προγράμματος «Σύρος – Πολιτισμός 2018», με στόχο να καταστήσει την πρωτεύουσα των Κυκλάδων τόπο συνάντησης και πολιτιστικής ανταλλαγής ανάμεσα σε καταξιωμένους αλλά και νέους δημιουργούς σύγχρονων ομάδων χορού και χοροθεάτρου από την Ελλάδα και το εξωτερικό.

Πλούσιο είναι και φέτος το πρόγραμμα των παραστάσεων που θα πραγματοποιηθούν κατά τη διάρκεια της μεγάλης χορευτικής διοργάνωσης στο θεατράκι της Πινακοθήκης Κυκλάδων, στο Κέντρο Χορού Ακροποδητί και στο Βυρσοδεψείο Κορνηλάκη-Δενδρινού.

Πινακοθήκη Κυκλάδων

Από την Κύπρο ταξιδεύει η παράσταση «Never Been Missed» του Παναγιώτη Τοφή (07/07).  «Δύο σώματα καλωσορίζουν μια απροσδιόριστα μεταβαλλόμενη άυλη ενέργεια, η οποία εισέρχεται διακριτικά στον χώρο. Η σταδιακά εξελισσόμενη αυτοδυναμία της μη ορατής ενέργειας ορίζει ένα ασυνήθιστο κινητικό ταξίδι, κατά το οποίο ξυπνάει προσωπικές μνήμες και δοκιμάζει σωματικά όρια». Ερμηνεύουν: Αλεξία Νικολάου, Παναγιώτης Τοφή.

Αμέσως μετά, θα παρουσιαστεί το “Lingua Madre” από τους Architecture di Corpi.

Τη θεατρική μεταφορά της αξέχαστης ταινίας «Μια Πορνογραφική Σχέση» θα απολαύσει το κοινό του νησιού, την Παρασκευή 13 Ιουλίου στις 22:00. «Ένας άνδρας και μία γυναίκα συναντιούνται στο δωμάτιο ενός ξενοδοχείου για να εκπληρώσουν μία σεξουαλική φαντασίωση. Δεν ξέρουν ο ένας το όνομα του άλλου. Το μόνο που επιθυμούν είναι μία καθαρά σαρκική σχέση. Όμως η μία συνάντηση διαδέχεται την άλλη. Τώρα πια τους ενώνει κάτι πέρα από το σεξ. Τι είναι πιο τρομακτικό; Το να πραγματοποιήσεις μία ανομολόγητη ερωτική φαντασίωση ή το να τολμήσεις να «απογυμνωθείς» στα μάτια του άλλου»;

Η σκηνοθεσία του Βαγγέλη Παπαδάκη προτείνει μία νέα φόρμα που συνδυάζει κινηματογραφικά και θεατρικά στοιχεία. Μινιμαλιστική αισθητική, κινηματογραφικές ερμηνείες και ένα αμιγώς ρεαλιστικό, υποβλητικό ηχητικό περιβάλλον αποτελούν τα δομικά στοιχεία μίας παράστασης που μιλάει για τον έρωτα και την αγάπη με τον πιο αναπάντεχο τρόπο.

Κέντρο Χορού Ακροποδητί

Τον κύκλο των παραστάσεων στην έδρα των Ακροποδητί ανοίγει στις 8 Ιουλίου, το “Status” του Işıl Derya Güneş.

Ακολουθεί η παράσταση του Άρη Παπαδόπουλου και της Μάρθα Πασακοπούλουtouching.just 2017”. Το έργο στηρίζεται στην ειλικρινή δύναμη της κίνησης των σωμάτων που συνομιλούν φυσικά, των σωμάτων που χορεύουν, των σωμάτων που διηγούνται μία ιστορία, προσπαθώντας να βρουν κοινό τόπο και χρόνο για να συναντηθούν, να επικοινωνήσουν, να συνδεθούν, να ακολουθήσουν τα ένστικτά τους και συντονιστούν σε κάτι κοινό.

Το επόμενο βράδυ, το κοινό θα έχει την ευκαιρία να παρακολουθήσει το έργο της Ravid Abarbanel “ALIZA”, το οποίο παρουσιάστηκε για πρώτη φορά στο Φεστιβάλ Χορού «Shades dance festival» στο Τελ Αβίβ, τον Σεπτέμβριο του 2017.

Ακολουθεί το “γούοκ λόλα γουόκ” με τις Ιωάννα Αντώναρου και Νατάσα Σαραντοπούλου. «Οι δύο γυναίκες, μεγεθύνοντας κάποια στερεότυπα, δημιουργούν ένα παράδοξο σύμπαν, όπου εξερευνούν την πάλη και την συμφιλίωση με τους διάφορους ρόλους που τους αποδίδονται. Με παιγνιώδη διάθεση, προσεγγίζουν θέματα σε σχέση με τη γυναίκα αλλά και γενικότερα θέματα ταυτότητας φύλου, με όχημα τα σώματά τους που άλλοτε λειτουργούν ως μονάδα και άλλοτε δημιουργούν ισχυρά δίπολα».

Το Akropoditi DanceFest φιλοξενεί φέτος τον βραβευμένο μουσικό πολυμέσων, ηθοποιό σκηνικών και κινηματογραφικών έργων και σχεδιαστή ήχου Joe Tornabene (14/7). Ο ίδιος σχεδιάζει, συνθέτει και διερευνά τη μουσική, το χορό και το θέατρο εδώ και 44 χρόνια. Εξετάζει τη δυναμική και τις δημιουργικές δυνατότητες αυτοσχεδιασμού και δημιουργίας σε περιβάλλον πολυμέσων στις ΗΠΑ και την Ευρώπη. Έχει διδάξει εμπειρικά εργαστήρια που ασχολούνται με τις σχέσεις της απόδοσης, της ενσωμάτωσης, της κίνησης, της μουσικής, του ήχου και του αυτοσχεδιασμού.

Τη Δευτέρα 16/07 θα πραγματοποιηθεί η παράσταση “Zement, the solo” της νεαρής καλλιτέχνιδος Jill Crovisier, η οποία στηρίζει τη χορογραφική της έρευνα στο θέμα του διαχωρισμού, δίνοντας έμφαση στο συμβολισμό του τοίχου. Σύμφωνα με την χορογράφο, το ανθρώπινο χέρι χτίζει τοίχους, κι έτσι ο άνθρωπος είναι η πηγή όλων των μορφών διαχωρισμού αποσκοπώντας στην προστασία, στον εγκλεισμό ή στην καταστροφή. Πέρα από την ευθύνη των ανθρώπων για τις πολιτικές αποφάσεις, το χέρι είναι επίσης, ο καθρέφτης της ζωής.

Ακολουθεί το “Destination free” της Ομάδας {1,1,1}, η οποία δημιουργήθηκε τον Απρίλιο του 2016 από την ανάγκη τριών νέων δημιουργών να ενώσουν τις κινησιολογικές - χορογραφικές ιδέες και ανησυχίες τους. «Μια διαδρομή έχει πολλά εμπόδια, αλλά και απολαύσεις. Κάθε τόπος που επιθυμείς να φτάσεις, παραμένει άγνωστος μέχρι να τον συναντήσεις. Τρεις άνθρωποι συνδιαλέγονται και συγκρούονται πάνω στις επιθυμίες τους για την προσέγγιση μιας νέας ιδέας, ενός νέου τόπου. Οι συσχετισμοί και οι προκλήσεις ανάμεσα στο προσωπικό και το συλλογικό θα τους οδηγήσουν σε ένα νέο τρόπο μοιράσματος των μεταξύ τους επιθυμιών. Αναζητώντας να βρεθούν σε έναν ιδεατό τόπο, θα ανακαλύψουν ένα πραγματικό τρόπο να υπάρχουν».

Έμφαση στη σπουδαιότητα της έκφρασης μέσω του Χορού, την προβολή και τη στήριξη αυτής της τέχνης ιδιαίτερα σε περιοχές του πλανήτη όπου η βία, ο περιορισμός και η καταπάτηση των ελευθεριών, των εδαφών, των ανθρωπίνων δικαιωμάτων είναι καθημερινή πρακτική, θα δοθεί μέσα από την παράσταση της Αθανασίας Κανελλοπούλου “Behind these walls, I know there is a sea” (21/07).  Η σπουδαιότητα του πανανθρώπινου μηνύματος που κομίζει ο Χορός έγκειται ακριβώς στην ελευθερία της κίνησης και της έκφρασης που προϋποθέτει, και χωρίς τα οποία η ανθρώπινη ύπαρξη θα ήταν ανυπόφορη και μάταιη.

Στο πλαίσιο του φεστιβάλ θα παρουσιαστούν επίσης τα έργα: “A NIGHT'S GAME” (11/7 στο Κέντρο Χορού Ακροποδητί), “Let’s Du-et” (14/7) και «Don’t Kiss» (15/7) του Fabio Liberti στο Κέντρο Χορού Ακροποδητί, “The Gyre” από Cie Tumbleweed (17/7) στο Βιομηχανικό Μουσείο Ερμούπολης- Βυρσοδεψείο Κορνηλάκη-Δενδρινού και «Nature» του Γιάννη Καρούνη (18/7) στο κτίριο Κορνηλάκη.