Τα μέλη του ΘΕ.ΠΟ.Σ «Απόλλων» E. Αριστείδου, Β. Αποστολίδου και Θ. Φώσκολος μιλούν για τα 40 χρόνια του Ομίλου αλλά και για την περίφημη «Θαλασσινή Πολιτεία» του

«Λατρεύουμε το θέατρο και το αποδεικνύουμε»

Στις 4, 5, 11 και 12 Φεβρουαρίου, στο Θέατρο «Απόλλων»

Σαράντα χρόνια ενεργούς παρουσίας και συνεισφοράς στον πολιτισμό της Σύρου συμπληρώνει φέτος ο Θεατρικός Πολιτιστικός Όμιλος Σύρου «Απόλλων», συνεχίζοντας τη σταθερή πορεία του με βασικά «όπλα» την πολυπληθή ομάδα του κι ένα πλούσιο ρεπερτόριο, που γκρεμίζει τα τείχη ανάμεσα στο ερασιτεχνικό και επαγγελματικό θέατρο.

Εν όψει των νέων παραστάσεων της «Θαλασσινής Πολιτείας» στο «Θέατρο Απόλλων», τα μέλη του διοικητικού συμβουλίου του Ομίλου Εύη Αριστείδου, Βέτα Αποστολίδου και Θάνος Φώσκολος μίλησαν στο web tv της «Κοινής Γνώμης» τόσο για τη σημαντική αυτή επέτειο, όσο και για το έργο του Νίκου Σφυρόερα με θέμα τη δημιουργία της Ερμούπολης.  

Ως αναπόσπαστα μέλη μιας θεατρικής «οικογένειας» που επί τέσσερις δεκαετίες μεσουρανεί στον πολιτιστικό χάρτη της Σύρου, ποια συναισθήματα σας γεννώνται, ανατρέχοντας στη λαμπρή πορεία του Ομίλου από το 1977 έως σήμερα;

Εύη Αριστείδου: «Το πρώτο καταστατικό του ΘΕ.ΠΟ.Σ. «Απόλλων» υπεγράφη στις 28 Οκτωβρίου 1977 με 28 ιδρυτικά μέλη. Κάποια από αυτά εξακολουθούν και είναι στον Όμιλο, κάποια έχουν φύγει, κάποια δεν δραστηριοποιούνται πια και άλλα μας έχουν αποχαιρετίσει γενικώς. Ωστόσο, ο Όμιλος συνεχίζει επί 40 χρόνια τη σταθερή πορεία του, παρουσιάζοντας κάθε χρόνο τόσο τα θεατρικά έργα του, όσο και μια πλειάδα άλλων εκδηλώσεων, όπως φιλολογικές βραδιές, εικαστικές εκθέσεις, αλλά και εκδοτικές προσπάθειες. Προσωπικά, βρίσκομαι στον Όμιλο εδώ και 39 χρόνια».

Βέτα Αποστολίδου: «Ως μέλος του «Απόλλωνα» τα τελευταία 21 χρόνια, θεωρώ τον εαυτό μου πάρα πολύ τυχερό, που βρέθηκα σε αυτή την ομάδα. Ο Όμιλος προσφέρει ανεκτίμητης αξίας πράγματα και αποτελεί ένα μεγάλο σχολείο».

Ο «Απόλλωνας» είναι η μοναδική θεατρική ομάδα της Σύρου, που παρουσιάζει κάθε χρόνο δύο και θεατρικά έργα. Πόσο εύκολο είναι για εσάς να επιτύχετε αυτόν τον στόχο;

Θάνος Φώσκολος: «Νομίζω ότι όλοι όσοι βρίσκονται στον «Απόλλωνα», βρίσκονται για το θέατρο. Για κάποιους είναι ψυχοθεραπεία, για άλλους απόδραση από την καθημερινότητα και για κάποιους άλλους απλά ένα χόμπι. Ωστόσο, όλοι μας το αγαπάμε, το λατρεύουμε και θεωρώ πως από αυτή την ανάγκη έχει οδηγηθεί η ομάδα στους ρυθμούς που ακολουθεί αυτή τη στιγμή. Μην ξεχνάμε ότι κοντά στο μεγάλο δάσκαλο, Γιώργο Πάχο, που είναι και ο σκηνοθέτης του «Απόλλωνα», μαθήτευσαν και οι υπόλοιποι της ομάδας με αποτέλεσμα η Εύη Αριστείδου και η Βέτα Αποστολίδου να είναι και οι ίδιες σκηνοθέτες αυτή τη στιγμή. Μαζί τους βρίσκεται και ο Μιχάλης Ζουλουφός, επομένως μιλάμε για ένα σύνολο τεσσάρων σκηνοθετών - προς το παρόν -  και η ομάδα ζητάει από μόνη της να γίνονται συνεχώς καινούρια πράγματα».

Βέτα Αποστολίδου: «Κι άλλωστε, έχουμε χωρίσει λίγο το ρεπερτόριο των θεατρικών έργων. Ο κ. Πάχος αναλαμβάνει τις μεγάλες παραγωγές με τα περισσότερα άτομα, εγώ έχω αναλάβει το παιδικό κομμάτι, η Εύη έργα για πιο ιδιαίτερο κοινό και ο Μιχάλης (Ζουλουφός)  ο οποίος έργα που ταιριάζουν στην ιδιοσυγκρασία του, στο χαρακτήρα του, και προσφέρουν μια ευχάριστη νότα».

Εύη Αριστείδου: «Όταν πρωτοξεκίνησε ο Απόλλωνας από αυτά τα 28 ηρωικά πρώτα στελέχη του, οι συνθήκες ήταν εξαιρετικά αντίξοες. Το θέατρο ήταν ένα ρημάδι, δεν είχε καν οροφή. Ο κόσμος αυτός μπήκε μέσα με ένα σκεπτικό να ευαισθητοποιήσει την κοινωνία της Σύρου για να αποκατασταθεί το Θέατρο «Απόλλων». Με τον καιρό αυτό έγινε. Εμπειρία θεατρική δεν είχε σχεδόν κανείς από αυτούς που το ξεκίνησαν, οπότε έκαναν τα πρώτα δειλά βήματα. Από τότε έχουν γίνει πάρα πολλά πράγματα και η σημαντική αλλαγή ήταν όταν ήρθε στην ομάδα μας ο Γιώργος Πάχος, ο οποίος άλλαξε την οπτική μας για το θέατρο. Πολλοί από εμάς έμαθαν κοντά του πράγματα, γιατί μας άφησε το περιθώριο να δοκιμάσουμε τις δυνάμεις μας. Ένας επιπλέον λόγος που μας επιτρέπει να δραστηριοποιούμαστε ενεργά, είναι η απόκτηση της δικής μας στέγης που μπορεί να φιλοξενήσει τις πρόβες μας. Δεν είμαστε πια οι επαίτες που ζητούσαμε γύρω - γύρω έναν χώρο να κάνουμε πρόβα. Αυτή τη στιγμή είμαστε αυτοδύναμοι. Έχουμε έναν χώρο όπου μπορούμε να κάνουμε τα πράγματα που θέλουμε πολύ πιο εύκολα».

Αξίζει να σημειωθεί ότι ο «Απόλλωνας» διαθέτει τη μεγαλύτερη ομάδα ηθοποιών και συντελεστών που εργάζονται σκληρά για να παρουσιάζει ο Όμιλος ένα σημαντικό αριθμό έργων κάθε χρόνο.

Εύη Αριστείδου: «Κι όμως, μας χρέωσαν κάποια στιγμή ότι είμαστε κλειστή ομάδα. Ίσα, ίσα, το δυναμικό που έχουμε, οι τόσοι ηθοποιοί και σκηνοθέτες αποδεικνύουν το αντίθετο. Είμαστε ανοικτοί σε κάθε καινούριο μέλος που θέλει να έρθει να δοκιμαστεί δίπλα μας.

Βέτα Αποστολίδου: «Και ο κάθε ένας καινούριος που θα έρθει, είναι πραγματικά χρήσιμος για την ομάδα, διότι η κάθε προσωπικότητα είναι διαφορετική και προσθέτει το δικό της λιθαράκι για να βγει το καλύτερο δυνατό αποτέλεσμα».

Τις επόμενες ημέρες, ο Όμιλός σας επαναλαμβάνει το ιστορικό θεατρικό χρονικό της ίδρυσης της Ερμούπολης με τη συγγραφική υπογραφή του Νίκου Σφυρόερα, που παρουσιάστηκε τον Σεπτέμβριο 2016, στο πλαίσιο των 190 χρόνων από την ονοματοθεσία της πόλης μας.

Εύη Αριστείδου: «Η «Θαλασσινή Πολιτεία» θα επαναληφθεί το σαββατοκύριακο 4 και 5 Φεβρουαρίου και ξανά το επόμενο σαββατοκύριακο 11 και 12 Φεβρουαρίου στις 20:00 στο Θέατρο «Απόλλων» με το χαμηλό εισιτήριο των 5 ευρώ, ακριβώς για να είναι προσιτή η παράσταση. Μας ενδιαφέρει να έρθουν άνθρωποι που ζουν στη Σύρο αλλά και όσοι αισθάνονται Συριανοί. Είναι πάρα πολύ χρήσιμο να δουν πώς ξεκίνησε αυτή η πόλη, πώς ανδρώθηκε, πώς μεγάλωσε και αναπτύχθηκε. Το έργο αυτό ανέβηκε μετά από προτροπή του Γιάννη Αργυρίου, φίλου του Ομίλου μας και προέδρου του Μουσικού Ομίλου Σύρου. Όταν πέρυσι στην πίτα μας, συζητώντας για τα 190 χρόνια από την ονοματοθεσία της πόλης, κάτι που είχε θέσει για πρώτη φορά η κ. Μαίρη Ρώτα σε μια συνάντησή της με τον πρόεδρό μας κ. Κανάκη, μας προέτρεψε να βρούμε και να ανεβάσουμε αυτό το έργο του Νίκου Σφυρόερα που είχε ανέβει το 1961 με εκείνον τότε μαθητή και ηθοποιό. Ήταν ένα έργο το οποίο γράφτηκε κατά παραγγελία του τότε Δημάρχου Σταύρου Βαφία στον κουμπάρο και φίλο του Νίκο Σφυρόερα. Γράφτηκε λοιπόν αυτό το ιστορικό χρονικό, παρουσιάστηκε, με δύο επαγγελματίες ηθοποιούς στους βασικούς ρόλους και οι υπόλοιποι που το πλαισίωσαν ήταν παιδιά. Παίχτηκε, στον κινηματογράφο Παλλάς με πολύ μεγάλη επιτυχία. Ο Γιώργος Πάχος βρήκε το κείμενο από την κόρη του αείμνηστου Νίκου Σφυρόερα, Σοφία, που με χαρά μας το παραχώρησε. Το έργο αυτό, το λάτρεψε πρώτα από όλα ο σκηνοθέτης του, ο Γιώργος Πάχος. Του έδωσε μια διαφορετική διάσταση, έβαλε το στίγμα του, τόνισε σημεία που ακόμη και σήμερα είναι επίκαιρα, το προσφυγικό, ο κόσμος που έρχεται και πεινάει, η προσπάθειά του να μείνει σ’ έναν τόπο, να γαντζωθεί και να αποκτήσει υπόσταση. Όλα αυτά φαίνονται στο ξεκίνημα του έργου, γιατί έχει δώσει πολύ μεγάλη σημασία στην έλευση των πρώτων προσφύγων στη Σύρο από τη Χίο».

Ποια ήταν τα συναισθήματα του Συριανού κοινού, που μεταφέρθηκε μέσα από την παράστασή σας σ’ εκείνα τα χρόνια και είδε βήμα-βήμα τη δημιουργία του τόπου τους;

Θάνος Φώσκολος: «Πέρα από το κοινό που παρακολουθεί την παράσταση, έχει ιδιαίτερο ενδιαφέρον και το τι έχει συμβεί μέχρι να δείτε αυτό το αποτέλεσμα στη σκηνή του Θεάτρου «Απόλλων». Αυτό που πρέπει να πούμε είναι ότι κι εμείς ρίξαμε πολύ κλάμα στις πρόβες. Μάθαμε κι εμείς ένα κομμάτι της ιστορίας μας, που δεν γνωρίζαμε. Το είδαμε με μια άλλη ματιά και ακριβώς επειδή κάποια από τα θέματα που θίγονται είναι επίκαιρα, αρχίζεις και βιώνεις τις εικόνες που έχεις δει στο πετσί σου από μια άλλη θέση. Και αντίστοιχα όπως κλάψαμε εμείς στις πρόβες, έκλαψε αρκετά και ο κόσμος από κάτω».

Εύη Αριστείδου: «Είναι εξαιρετικά μαέστρος ο συγγραφέας κι εκεί που δίνει μία διάσταση δραματική, έρχεται και μας φέρνει δύο φιγούρες Απαναχωριανές τον Τζουάνε με τη Σπεράντζα του, που έρχονται και αποδομούν αυτή την τραγικότητα που υπάρχει μέχρι εκεί. Είναι οι αστείες φιγούρες που έρχονται και βάζουν τη δική τους χαρούμενη πινελιά. Ξαφνικά αλλάζει η διάθεση του θεατή και το παρακολουθεί την ιστορία με διαφορετικό τρόπο».

Βέτα Αποστολίδου: «Τη Δευτέρα 6 Φεβρουαρίου θα έχουμε μια παράσταση για τα σχολεία. Τουλάχιστον για μένα προσωπικά εκεί είναι το στοίχημα, να δούμε πώς θα αντιδράσουν τα παιδιά του Λυκείου. Δεν απευθυνόμαστε στα δημοτικά γιατί είναι πολύ μικρά τα παιδιά και οι έφηβοι μπορούν να καταλάβουν περισσότερα. Αρκετά παιδιά παρακολούθησαν το έργο και πραγματικά μαγεύτηκαν. Έμαθαν και δύο πραγματάκια. Έστω κι ένα να μάθουν είναι κέρδος. Το σύνολο των θεατών ήταν ενθουσιασμένοι, πολύ συγκινημένοι, δεν περιμέναν ότι θα δουν τέτοιου είδους παράσταση. Η έκπληξή τους ήταν πολύ μεγάλη».