«Δεν είναι ποτέ αργά για να ζήσουμε»

«Μην αφήσεις το χθες να ξοδέψει πάρα πολύ από το σήμερα» είναι το μήνυμα της θεατρικής παράστασης «Η Προίκα», που θα πραγματοποιηθεί την Πέμπτη 14 Σεπτεμβρίου στο Θέατρο «Απόλλων».

Ένα μπαούλο, γεμάτο κιτρινισμένα από το χρόνο προικιά, οδηγεί το νου της σε μια Αναδρομή σε όσα έχουν παρέλθει. Απελπισμένη και απογοητευμένη αποφασίζει να διασκεδάσει τη μοναξιά της με μνήμες προσωπικές, αναπολώντας και αξιολογώντας καταστάσεις και πρόσωπα που πέρασαν από τη ζωή της.

Οι θεατές θα γελάσουν γιατί θα ταυτιστούν, θα συμβιώσουν, για πενήντα λεπτά, με την Αρετή. Μια αφήγηση, με τις θύμησες μιας έντονης ζωής να πλημμυρίζουν τη σκηνή με αλήθεια, χαρά, λύπη, έρωτες, χιούμορ, μοναξιά και ελπίδα.

Συνεχείς εναλλαγές συναισθημάτων

Τον ρόλο της Αρετής, ερμηνεύει η ηθοποιός Στέλλα Παπαδημητρίου, η οποία μίλησε στην «Κοινή Γνώμη» για το έργο της Λαρισαίας συγγραφέως Μπέτυς Μαγρίζου, το οποίο την κέρδισε από την πρώτη κιόλας στιγμή τόσο για το θέμα της, όσο και για τις εναλλαγές των συναισθημάτων που γεννιούνται μέσα από αυτό.

«Το έργο αναφέρεται σε μία γυναίκα, τη δεκαετία του ’70, η οποία έχει μείνει μόνη της στη ζωή και την ημέρα των γενεθλίων της αποφασίζει να αερίσει τα προικιά της. Ανοίγοντας το μπαούλο, ξεχύνονται οι αναμνήσεις της και μας περιγράφει το παρελθόν της, γιατί έμεινε μόνη, τι ήθελε από τη ζωή της, τις σχέσεις της με τους άντρες και την οικογένειά της, καθημερινά συναισθήματα που τα ζούμε όλοι λίγο έως πολύ, ανεξαρτήτως ηλικίας».

Όπως εξήγησε, το μεγαλύτερο χάρισμα του κειμένου είναι η αλήθεια του. «Ειδικά για τα νέα παιδιά, αποτελεί ένα μάθημα, να μην αναλώνουμε το χρόνο μας με ανθρώπους που δεν το αξίζουν. Ότι θα πρέπει να είμαστε πολύ φειδωλοί, να εκτιμούμε το ποιον έχουμε δίπλα μας και να παίρνουμε τις αποφάσεις γρήγορα. Κι αυτό έχει ιδιαίτερη σημασία, γιατί ο χρόνος είναι πολύτιμος. Χάνεται και φεύγει μέσα από τα χέρια μας και επιστροφή, δυστυχώς δεν υπάρχει για να μπορέσουμε να φτιάξουμε τα πράγματα από την αρχή».

«Η ηλικία δεν αποτελεί εμπόδιο»

Το μπαούλο της Αρετής, από ένα υλικό αντικείμενο, αποτελεί και ένα σύμβολο της ζωής που κουβαλάει ο καθένας μέσα του. «Είναι τα συναισθήματά του, οι εμπειρίες του, αυτά που έζησε ή αυτά που πρόκειται να ζήσει. Και αυτή η γυναίκα δίνει ένα μάθημα αισιοδοξίας ότι, παρόλο που είναι σε αυτή την ηλικία, αποφασίζει πια να τα αφήσει όλα πίσω της και να ξεκινήσει μια καινούρια ζωή από την αρχή. Οπότε η ηλικία δεν αποτελεί εμπόδιο. Όσο χρονών και να είναι ένας άνθρωπος, μπορεί να κάνει επανεκκίνηση της ζωής του και να ζήσει ωραία τον καιρό που του απομένει» σημείωσε η κ. Παπαδημητρίου, εξηγώντας ότι «δεν πρέπει να μένουμε στο παρελθόν, αλλά να κοιτάμε το μέλλον. Να βλέπουμε μπροστά μας. Να μην το βάζουμε κάτω».

Η «Προίκα» σε σκηνοθεσία Φώτη Μακρή παρουσιάστηκε πριν από δύο χρονιά στο Studio Μαυρομιχάλη, έκανε μια μικρή περιοδεία στη Βόρεια Ελλάδα και πέρυσι παίχτηκε στο Θέατρο Αλκμήνη. Φέτος, «ταξιδεύει» και στη Σύρο, ένα νησί που η πρωταγωνίστριά του αγαπά και γνωρίζει πολύ, καθώς πριν από 17 χρόνια, έζησε σε αυτό για έναν μήνα περίπου, συμμετέχοντας στα γυρίσματα της τηλεοπτικής σειράς «Βαθύ Κόκκινο» σε σκηνοθεσία Δημήτρη Αρβανίτη.

«Πρέπει να κοιτάμε τη ζωή κατάματα και να προχωράμε»

Καταλήγοντας, τόνισε ότι, η «Προίκα» γεννά στους θεατές αντικρουόμενα συναισθήματα, χαράς, απορίας, αλλά και λύπης γι’ αυτή την ηρωίδα, η οποία δεν κατάφερε να ζήσει όπως θα ήθελε. Στις μεγάλες γυναίκες, θα θυμίσει πάρα πολλά δικά τους βιώματα και ταυτόχρονα, θα κάνει τις νέες να σκεφτούν και να επαναπροσδιορίσουν τις αξίες και αυτά που θέλουν από τη ζωή. «Έχω πάρει πάρα πολλά από αυτό το έργο, γιατί κι εγώ βρίσκομαι στην ίδια ηλικία με την ηρωίδα. Αυτό είναι ένα μάθημα, να μην αφεθώ, αλλά να κοιτάω τη ζωή κατάματα και να προχωράω».