Στον καιρό των προκλήσεων

Νομίζω ότι θα έπρεπε να βρίσκεσαι κάπου άλλου και όχι εδώ.

Σύμφωνα με τα όσα έχεις πράξει, με τις ενέργειες και τη δράση σου, άλλος είναι ο χώρος που σου ταιριάζει κι όχι αυτός που και πάλι διεκδικείς, υποτιμώντας τη νοημοσύνη μου.

Ναι σε σένα απευθύνομαι που άσκησες διοίκηση και πρόδωσες όχι μόνο έμενα, αλλά όλους τους άλλους σαν εμένα. Που πούλησες την χώρα μου και την δέσμευσες να ξεπουλιέται για πάντα.

Εσύ που ακόμα και αυτή την στιγμή που κρεμιέσαι σαν πραμάτεια στο προεκλογικό τσιγκέλι για να σε κρίνω, παίζεις βρώμικα το κυβερνητικό χαρτί που μέχρι τώρα είχες στα χέρια σου.

Ψήφισες, υπέγραψες, αποφάσισες για όλα αυτά που μιζέριασαν την καθημερινότητα μου και μαράζωσαν την πατρίδα μου και πάλι ως θρασίμι μου χαμογελάς δήθεν αγαθά και μου παρουσιάζεις την καταστροφή μου ως σωτηρία.

Άλλος εσύ που άνοιξες τον χορό της καταστροφής, ξεπουλώντας μας όλους, σε αυτούς που υπηρετούσες και μόλις ξέσπασε η μεγάλη μπόρα και έγινε αντιληπτό το παιχνίδι σου μπήκες στο περιθώριο, διακριτικά και αθόρυβα, μέχρι να κοπάσει ο θόρυβος. Και να τώρα που ξαναεμφανίζεσαι και έχεις το θράσος να μου τάζεις σωτηρία, ενώ θα έπρεπε να βρίσκεσαι ήδη στη φυλακή.

Αλλά και εσύ, ο άλλος στην ίδια μοίρα είσαι. Εσύ που από την αφάνεια του τίποτα, με την απουσία έργου και αποτελέσματος, επιζητάς εκ νέου τη στήριξη μου για να συνεχίσεις να παίζεις τον ρόλο του κηφήνα του συστήματος που σε εξέθρεψε και σε συντηρεί τόσα χρόνια.

Ανάλογη είναι η δική σου συμπεριφορά, φελλέ της ημιμάθειας, που προσπαθείς μέσα από το ιλουστρασιόν περιτύλιγμα της αναγνωρισιμότητας σου να με πείσεις να εναποθέσω την τύχη μου στα χέρια σου.

Εσένα που σε δημιούργησε ένα σαπισμένο σύστημα, μόνο και μόνο για να σε χρησιμοποιήσει ως δεκανίκι στην διαιώνιση του, γιατί άλλωστε εκτός από αυτό τον ρόλο του εξυπηρετητή δεν έχεις τη δυνατότητα να διαδραματίσεις κάποιον σοβαρότερο.

Κι εσύ μία από τα ίδια είσαι. Εσύ που χαμογελάς φιλάρεσκα σε κάθε δημόσια παρουσία σου, με μόνο όπλο σου τις συνεχείς εμφανίσεις όπου σου δίνεται η ευκαιρία να διαπρέψεις ως τοπικός μαϊντανός, πιστεύοντας ότι αυτό είναι αρκετό για να σε οδηγήσει σε ανώτερα αξιώματα, μόνο και μόνο για να πάρεις λίγη από την αίγλη που η πολιτική προβολή προσφέρει.

Μη νομίζεις ότι κι εσύ που έχεις ταμπουρωθεί πίσω από παρωχημένους μεγαλοϊδεατισμούς, επαναλαμβάνοντας σαν κολλημένη βελόνα σε παλιό δίσκο, όσα η ίδια η ιστορία πλέον έχει ξεπεράσει, ότι είσαι διαφορετικός από τους άλλους.

Γυρνάς δεμένος στο ίδιο γαϊτανάκι παλιομοδίτικων τσιτάτων, περιχαρακωμένος στον στενό πολιτικό σου μικρόκοσμο, αδυνατώντας να με υπερασπιστείς όπως μου άξιζε.

Όσο δε για σένα που μέσω του τραμπουκισμού σου επιβλήθηκες στην πολιτική ζωή, επέτρεψε μου να σε προσπεράσω, γιατί η ετσιθελική σου επιβολή αντιπαλότητας σε ότι μισείς δεν μου αφήνει περιθώρια ούτε καν συμπάθειας.

Όμως κι εσύ που μου παρουσιάζεσαι ως ο μέγας μεταρρυθμιστής, σωτήρας και οδηγός μου στην γη της επαγγελίας, αντιμετώπισε με ποιο προσγειωμένα και πρακτικά και όχι με την υποσχεσιολογία ουτοπικών προοπτικών.

Τελικά ναι, σε σένα απευθύνομαι και κάθε «εσένα», διεκδικητή της ψήφου μου, που με προκαλείς τελείως ανερυθρίαστα και με αντιμετωπίζεις απλά ως το μέσον για την επίτευξη των στόχων σου.

Ε λοιπόν όχι. Πλέον δεν επιτρέπω σε κανένα να προκαλεί το μυαλό και το συναίσθημα μου. Πλέον θα κρίνω την κάθε προκλητικότητα ξεχωριστά και με νηφαλιότητα πριν καταλήξω σε αυτόν που απλά θα με σέβεται.

Οπότε, εσύ προκλητικέ μου υποψήφιε, τελικά μ’ εμένα που έμπλεξες, μάλλον προκαλείς την τύχη σου.