Μονόδρομος οι… συνεργασίες

Θα ξεκινήσω με κάποιες ερωτήσεις που θα πρέπει να απαντήσουν οι παράγοντες των ομάδων στους εαυτούς τους, γιατί νομίζω ότι η κατάσταση έχει φτάσει στο απροχώρητο.

Ερωτήσεις:

Θα συνεχίσουμε να βλέπουμε το δέντρο ή θα πρέπει επιτέλους να δούμε το δάσος;

Θα δούμε επιτέλους την πραγματικότητα ή θα συνεχίσουμε να ζούμε μέσα στις ψευδαισθήσεις μας;

Θα κάνουμε επιτέλους αυτό που είναι σωστό ή θα συνεχίσουμε να βαδίζουμε στον ίδιο δρόμο;

Εδώ στη Σύρο προσπαθούμε νομίζω να κάνουμε τα πάντα για να μην… πάει τίποτα καλά. Γιατί αν υπήρχε το αίσθημα της συνεργασίας τώρα θα είχαμε κάνει πιστεύω πολλά πράγματα. Εντάξει αυτό αφορά και όλους τους κλάδους, αλλά αυτή την στιγμή μιλάω καθαρά για το ποδόσφαιρο και τον αθλητισμό γενικότερα.

Ευτυχώς που μέσα στην αθλητική μουντάδα, υπάρχει ο Φοίνικας να δείχνει πως τουλάχιστον στη Σύρο, υπάρχει κάτι θετικό, ότι με λίγη καλή προσπάθεια μπορείς να πετύχεις πολλά.

Θα μου πεις ρε φίλε εντάξει ο Φοίνικας είναι σε ένα άθλημα το οποίο χρειάζονται λιγότερα χρήματα, είναι διαφορετικές οι συνθήκες και άλλα πολλά.

Ναι δεν λέω κάποιοι έχουν δίκιο, αλλά παιδιά ίσως ήρθε η ώρα να ανοίξουμε τα ματάκια μας και να δούμε την πραγματικότητα.

Για πάμε να δούμε τα δεδομένα και μετά ο κάθε ένας ας βγάλει τα δικά του συμπεράσματα.

Λοιπός, στην πρωτεύουσα των Κυκλάδων υπάρχουν έξι ακαδημίες ποδοσφαίρου, άλλες είναι εδώ και αρκετά χρόνια στο προσκήνιο, άλλες λιγότερα. Άλλες έχουν ξεκινήσει να δείχνουν κάποια θετικά αποτελέσματα, κάποιες άλλες χρειάζονται ακόμη λίγο χρόνο.

Τα θετικά αποτελέσματα της δουλειάς που γίνεται στις ακαδημίες έχουν ξεκινήσει και φαίνονται και νομίζω ότι ήρθε η ώρα σαν νησί να το εκμεταλλευτούμε.

Ήδη τρεις αθλητές από τη Σύρο έχουν κάνει το μεγάλο άλμα. Λέω τρεις γιατί στους δύο του καλοκαιριού (Σταφυλάς, Φουάσης) ήρθε να προστεθεί ακόμη μία, αυτή του Κουκούλη στην ΑΕΚ.

Επίσης, υπάρχουν ακόμη αρκετά παιδιά που αν και δεν έχουν κάνει το μεγάλο βήμα, μπορούν να επανδρώσουν τις ανδρικές ομάδες και με τις κατάλληλες προσθήκες να ζητήσουν κάτι καλύτερο.

Λοιπόν κύριοι ήρθε η ώρα της αλήθειας. Έχετε σκεφτεί ότι μετά την ήττα του Πάγου στην Τήνο, υπάρχει μεγάλη πιθανότητα στα μπαράζ για το πρωτάθλημα από τη Σύρο να βρεθεί μόνο η ομάδα του Μάκη Βαρθαλίτη;

Η χρονιά ξεκίνησε με άλλα όνειρα, άλλες φιλοδοξίες και τα όνειρα όπως πάει θα μετατραπούν σε εφιάλτες.

Ευχάριστο γεγονός που ο Πάγος πέρασε στον τελικό και θα διεκδικήσει το κύπελλο Κυκλάδων. Για μένα έχει πολλές πιθανότητες να το κατακτήσει, όμως ο τίτλος αυτός δεν θα σου δώσει το δικαίωμα να διεκδικήσει κάτι παραπάνω.

Η Σύρος όπως πάει θα κάνει πολλά χρόνια να δει ομάδα σε παραπάνω κατηγορία. Για να φτάσουμε να ελπίζουμε θα πρέπει να αφήσουμε πίσω μας τα ονόματα, τις όποιες μεταξύ μας κόντρες υπάρχουν και να ξεκινήσουν οι συνεργασίες. Για να ξεκαθαρίσω, μιλάω καθαρά για συνεργασίες, δεν μιλάω για συγχωνεύσεις ή διάλυση ομάδων.

Η Σύρος είχε, έχει και θα εξακολουθήσει να αναδεικνύει νέα ταλέντα. Αυτά τα ταλέντα θα πρέπει να τα εκμεταλλευτούμε. Θα πρέπει να τους δώσουμε την ευκαιρία να ελπίζουν στο όνειρο. Αλήθεια ποιος αθλητής δεν θα ήθελε να αγωνισθεί αρχικά στο πρωτάθλημα της Γ’ Εθνικής;

Όλοι μαζί θα πρέπει να καθίσουν σε ένα τραπέζι τώρα, που είναι νωρίς και υπάρχει αρκετός χρόνος, να βρουν τη χρυσή τομή, ώστε να φτάσουμε στο σημείο να ελπίζουμε.

Γιατί οι Συριανοί να είναι διάσπαρτοι στις ομάδες;

Γιατί να μην υπάρχει ένα δυνατό σωματείο και οι υπόλοιπες να είναι δορυφόροι της;

Και πάλι για να μην παρεξηγηθώ, δεν πρέπει να κολλάμε στο όνομα, ας ονομάζεται έπειτα από συνεννόηση όπως θέλει. Δεν πρέπει να κρατάμε το ποδόσφαιρο του νησιού σε τοπικό επίπεδο. Η Σύρος επαναλαμβάνω έχει το ταλέντο και αυτό το αποδεικνύει πλέον και έμπρακτα με τις μεταγραφές παικτών σε μεγάλες ομάδες του κέντρου.