Χριστέ μου τι να κάνω; Να πανικοβληθώ;

- Άχου, άχου. Παναγίτσα μου. Χριστούλη μου. Θεέ μου μεγαλοδύναμε. Άχου. Ανακοινώθηκε δημοψήφισμα. Ξυπνήστε!! Σηκωθείτε!

- Τι είναι ρε μάνα; Τι θέλεις 2 η ώρα τη νύχτα;

- Σήκω. Έχεις λεφτά στην τράπεζα;

- 2,47 ευρώ που δεν μπορώ να σηκώσω με την κάρτα.

- Πάμε να τα πάρεις.

- Δεν μπορώ να τα σηκώσω με την κάρτα, χριστιανή μου.

- Θα το σπάσουμε να τα πάρεις! Ξέρεις τι θα αξίζουν 2,47 ευρώ αν γυρίσουμε στη δραχμή; Σπίτι θα αγοράζεις και θα έχεις και ρέστα να πιείς και ένα Chardonnay για τα καλορίζικα.

- Σωωωπα. Ναι;

- Ναι! Και αν σηκώσω κι εγώ τα 300 ευρώ που έχω…

- Τι; Θα αγοράσουμε 5 κρουαζιερόπλοια και τον Σκορπιό;

- Κορόιδευε εσύ… Αλλά τα έχω ακούσει εγώ, τα λέει η τηλεόραση! Αν γίνει το δημοψήφισμα και βγει «Όχι», θα πεινάσουμε, βρε! Θα καταρρεύσει η οικονομία της χώρας, θα μας γυρίσουν την πλάτη οι Ευρωπαίοι, θα μας διώξουν από τη Eurovision, θα χάσουμε τη γη κάτω από τα πόδια μας, θα τρώμε ο ένας τον άλλο, γιατί τίποτ’ άλλο δε θα έχουμε!!

- Άρα εσύ θέλεις τη βοήθεια των Ευρωπαίων;

- Άλλοι πάλι αυτοί… Να χαθούν να χάνονται… Αλήτες, μας έχουν ξεζουμίσει, μας έχουν πνίξει πια. Το ξέρεις βρε ότι μας ήρθε το χαράτσι 150 ευρώ; Πού θα τα βρω ρε ληστές να σας τα δώσω, που με έχετε ρημάξει, με έχετε!

- Ναι, αλλά αν στο δημοψήφισμα βγει «Ναι», θα επιβληθούν κι άλλα μέτρα, για να κάνει η χώρα πρωτογενές πλεόνασμα.

- Να το βράσω το πλεόνασμα!! Πώς θα με ωφελήσει εμένα; Τρώγεται;

- Άρα θα ψηφίσεις «Όχι»;

- Τι λες παιδάκι μου; Φτου κακά στο στόμα σου! Μην το ξαναπείς αυτό! Είδα εγώ τον Άδωνι και τον Σαμαρά, που μιλούσαν στη Βουλή και είπαν τι θα συμβεί στη χώρα αν ψηφίσουμε «Όχι»… Απαπαπα, ούτε να το σκέφτομαι δε θέλω.

- Ναι, αλλά δεν έχει άλλες επιλογές, ρε μάνα! «Ναι» δε θέλεις, «Όχι» δε θέλεις, τι θα ψηφίσεις; «Ίσως, θέλω λίγο χρόνο να σκεφτώ, αυτή η σχέση με πιέζει»;

- Όλο εξυπνάδες είσαι. Εσύ τι θα ψηφίσεις, δηλαδή;

- Εγώ θα ψηφίσω «Όχι». «Όχι», όσον αφορά στην πρότασή τους, όχι στο Ευρώ. Αλλά και από το Ευρώ να φύγουμε, η χώρα ούτως ή άλλως χρεοκοπημένη είναι εδώ και χρόνια. Γι’ αυτό πρωτο-ζητήσαμε τη βοήθεια της τρόικας. Γιατί δεν είχαμε λεφτά να ξεπληρώσουμε το χρέος. Και αυτό συνιστά χρεοκοπία. Τα χρήματα που μας δίνει η τρόικα, πάνε στην εξυπηρέτηση του χρέους και όχι σε μισθούς και συντάξεις. Άρα γιατί να συμφωνήσω πάση θυσία να χαμηλώσει σε επίπεδο εξαθλίωσης το δικό μου βιοτικό επίπεδο, μόνο και μόνο για να έχουν λεφτά να πληρώνουν τα χρέη που δημιούργησε το ίδιο το πολιτικό σύστημα; Γιατί να δεσμεύσω τις επόμενες γενιές να ζήσουν εξαθλιωμένες εξυπηρετώντας ξένα συμφέροντα και να μην επιλέξω να δεσμεύσω τις παρούσες γενιές, δίνοντας μια ευκαιρία στο μέλλον; Εσύ κι εγώ θα περάσουμε δύσκολα, αλλά τα παιδιά μου θα έχουν μια αμυδρά ελπίδα να περάσουν καλύτερα, σε αντίθεση με ένα «Ναι», που θα σημαίνει ότι εγώ θα περάσω δύσκολα και τα παιδιά μου σίγουρα ακόμη δυσκολότερα. Χάρηκα όταν μπήκαμε στην Ευρώπη, γιατί πίστεψα σε ένα καλύτερο μέλλον, πιο πολύ σε κοινωνικό επίπεδο, παρά σε οικονομικό. Τώρα, όμως, ανεξάρτητα με ποια κυβέρνηση επιλέγω να με εκπροσωπήσει, την τύχη μου την καθορίζουν κάποιοι άλλοι, που δε ζουν στην Ελλάδα, χωρίς να με λαμβάνουν υπόψιν ως άνθρωπο, αλλά ως αριθμό ή ποσοστό. Τέτοιου είδους Ευρώπη δεν θέλω. Και όχι, δε θα τρέξω να σηκώσω τα όποια χρήματα έχω από την τράπεζα, διότι τη μία και μοναδική φορά στη ζωή μου, που οι τράπεζες πρέπει να προστατευτούν, να διαθέτουν κεφάλαια, να μείνουν δυνατές, για να μην καταρρεύσει η οικονομία της χώρας, χωρίς τα δάνεια κεφάλαια, δεν θα τις επιβαρύνω. Αντίθετα, θα αφήσω τα χρήματά μου μέσα. Και αν μία στο εκατομμύριο, οι εταίροι εγκαταλείψουν τα τεράστια συμφέροντά τους στην Ελλάδα, αφήσουν να συμβεί ένα Grexit και γυρίσουμε στη δραχμή, ακόμη και 5.000 ευρώ να είχα – που δεν έχω – μέσα στο στρώμα σε «μασουράκια», για πόσο διάστημα θα κρατήσουν; Κάποια στιγμή, αναπόφευκτα, θα πρέπει να ζήσω, όπως όλοι οι άλλοι. Άρα ποιο το νόημα; Αντί να αφήσω όλη την τηλεοπτική τρομοκρατία να κατασπαράξει το είναι μου, θα κλείσω το χαζοκούτι και θα επικεντρωθώ στα επί της ουσίας. Δεν θα αφήσω τις στριγγλιές κανενός πολιτικού, από κανένα κόμμα να με επηρεάσουν. Θα αποφασίσω για τον εαυτό μου και το μέλλον μου, με ψυχραιμία και λογική. Όλα αυτά, αν όντως υπάρξει κάποια ρηξικέλευθη πολιτική και δεν πρόκειται για κάποιο από κοινού με την Ευρωπαϊκή ελίτ καλοστημένο παιχνίδι τακτικής, το οποίο στόχο έχει να με εκφοβίσει μέχρις εσχάτων (επειδή τόλμησα να δηλώσω εναντίωση στις εκλογές) για να δεχτώ με την ουρά κάτω από τα σκέλια – ακόμη μια φορά – τα όποια μέτρα χρειάζονται, για να δημιουργηθούν οι καλύτερες δυνατές συνθήκες φθήνιας, για την εκμετάλλευση εδαφών και ανθρώπων στην Ελλάδα, από τα πολυεθνικά επιχειρηματικά συμφέροντα των «εταίρων» μου.

- …

- 166 εκεί; Νομίζω η μαμά μου λιποθύμησε!