Μάδαγες τις μαργαρίτες, για να δεις αν σ’ εκτιμώ

«Μάδαγες τις μαργαρίτες για να δεις αν σ’ εκτιμώ και έκλαιγες κρυφά τις νύχτες, όσο το σκέφτομαι γελώ». Από αλληλοεκτίμηση άλλο τίποτα. Κρίμα, τέτοιος πολιτισμός να μην αποτυπωθεί σε μία χριστουγεννιάτικη εκδήλωση με τη μορφή καλάντων. Πώς λέει το Λύκειο Ελληνίδων «για την καινούργια την χρονιά, που μόλις ανατέλλει, οι μέρες να ’ναι ζάχαρη κι οι μήνες της στο μέλι»; Θα μπούμε και εμείς σφήνα με το τρίγωνο και θα αρχίσουμε «σ’ αυτό τον τόπο που ‘ρθαμε κανένας να μη ζήσει κι ο νοικοκύρης του νησιού, αίμα πικρό να φτύσει». Κατά τα άλλα, εμείς σεβόμαστε τους πολίτες. Όλους εκτός από τους υπαλλήλους, τους επιχειρηματίες, τους δημοσιογράφους, τους ακτινολόγους, τα σώματα ασφαλείας, τη μειοψηφία, τους συλλέκτες, τους επιβάτες των αστικών λεωφορείων και τα άντερά μας τα ίδια. Αλλά τους υπόλοιπους, τους έχουμε στα όπα, όπα. Χάλι να γίνουνε, να τους πατήσουμε. Να τους κόβει ο Θεός μέρες, να μας δίνει χρόνια.

Το παν είναι να εκδηλώνεις την «εκτίμησή» σου, βάσει master plan και όταν επιχειρούν να σου προσάψουν αυταρχισμό ή φιλοβασιλικές τάσεις, να κάνεις τον «Κινέζο». Εξάλλου δεν υπάρχουν βασιλείς και αυτοκράτορες. Το έχει πει και ο Κωνσταντίνος Κατακουζηνός στο περίφημο σύγγραμμά του για το αποχετευτικό σύστημα στο Βυζάντιο. «Η αυτοκρατορία συρρικνώνεται, οι μπιντέδες εξαπλώνονται». Μη δίνεις σημασία στα προϊόντα κένωσης που επιπλέουν, τράβα το καζανάκι να πάνε κάτω. Όταν θέλεις να ανταποδώσεις την «εκτίμηση» που τρέφει κάποιος στο πρόσωπό σου, ακολουθείς συγκεκριμένα βήματα, ανάλογα της σοβαρότητας και της ωριμότητας που σε χαρακτηρίζει. «Αυτοί θέλουν να σας κάνουν κακό, μην τους παίζετε. Είναι μειοψηφία. Σας ζηλεύουν, επειδή σας αγαπάμε. Είναι μειοψηφία. Προσπαθούν να σας πάρουν με το μέρος τους για να σας βλάψουν. Είναι μειοψηφία. Μας κατηγορούν για στοχοποίηση και λασπολογία. Είναι μειοψηφία. Προσπαθούν να σας τραβήξουν στον κατήφορο. Είναι μειοψηφία. Όποιος συνταχθεί μαζί τους, θα φορέσει ένα αστέρι στο κεφάλι και θα κρεμαστεί στην είσοδο, για να τον στολίσουν τα δημοτικά. Είναι Χριστούγεννα».

Αν πάλι, δεν έχεις πείσει κανέναν, τότε το παίζεις διαφορετικά. Μοιράζεις σωρηδόν αρμοδιότητες, εφαρμόζοντας δικούς σου νόμους και κανόνες, που θα αναγκάσουν τους επαναστάτες να απομονωθούν από μόνοι τους. Πίσω έχει η Αποκεντρωμένη την ουρά. Γενικότερα, αυτό είναι το μεγάλο λάθος όσων συμμετέχουν σε σαπουνόπερες. Μπαίνουν για λίγες σεζόν και νομίζουν ότι το σήριαλ τους ανήκει. Μπορεί η Μπρέντα και ο Μπράντον να ήταν πρωταγωνιστές στο Μπέβερλι Χιλς, αλλά οι γονείς τους έμειναν μέχρι το τέλος της σειράς. Η Μπρέντα πήρε πόδι στον 4ο κύκλο. Οπότε, Βίρνες Δράκου, Μπίες Μπέκου και Γιάγκοι Δράκοι, καλό είναι να μην επαναπαύονται, γιατί όταν έρθει η ώρα που θα πάρουν των ομματιών τους, «υπηρέτες», «κηπουροί», «γραμματείς» και «πυροσβέστες» θα τους κουνούν το μαντήλι.

Αλλά ακόμα κι αν επιμένεις να εκφράζεις την «εκτίμησή» σου σε όλους εκείνους που σου υπενθυμίζουν συνεχώς ότι είσαι ένας απλός guest, μπορείς να δοκιμάσεις χιλιάδες τρόπους, μέχρι να βρεις αυτόν που ταιριάζει στα μέτρα σου. Απειλές, προσωπικές προσβολές, «κατινιές», εξορισμοί, βοναπαρτισμοί, φανφαρολογίες, περικοπή των δωρεάν παροχών προς το κοινωνικό σύνολο και «στάχτη στα μάτια» με έργα-βιτρίνες που χρησιμοποιείς για να εκβιάσεις το «συγχωροχάρτι» από το λαϊκό δικαστήριο. Όσα δεν φτάνει η αλεπού, δεν θα τα φτάσει ποτέ, γιατί πολύ απλά η εκτίμηση είναι σαν κάστρο στην παραλία. Μόλις φυσήξει δυνατά, πάρ’ το κάτω και μετά, ποιος έχει όρεξη να ξαναλερωθεί με λάσπες;