Φθηνή... προβολή

Εικόνα Άννα - Τερέζα Δαλμυρά

Θα έλεγε κάποιος πως η σημερινή κατάσταση μοιάζει με έναν μικρό καλοδουλεμένο πύργο στην άμμο που απαίτησε χρόνο και κόπο προκειμένου να δημιουργηθεί και να τον θαυμάσουν ακόμη και τα πιο εκλεπτυσμένα βλέμματα, ο οποίος όμως διαλύθηκε ή κινδυνεύει να διαλυθεί, χωρίς δεύτερη σκέψη από το άχαρο πέρασμα βιαστικών ανθρώπων, που δεν είδαν, δεν αξιολόγησαν, δεν πρόσεξαν και δεν άφησαν πίσω τους τίποτα διαφορετικό, πέρα από συντρίμμια.

Θα σκεφθείτε βέβαια, πως, ο τρόπος που αξιολογεί κάποιος άνθρωπος την πολιτιστική πρόοδο ενός τόπου και κατ΄ επέκταση την πολιτιστική ανάπτυξή του και προβολή του, συναρτάται αποκλειστικά με την προσωπική οπτική που έχει υιοθετήσει κι ως εκ τούτου, πάντοτε θα υπάρχει περιθώριο αντιλόγου. Σε δημοκρατική κοινωνία επιδιώκουμε να ζούμε άλλωστε και βάσει αυτής της επιθυμίας και προσπάθειας, είναι χρήσιμο να έχουμε ευήκοα ώτα για το διαφορετικό, το οποίο όμως, καλό είναι να μην απειλεί αυτόν τον όμορφο “πύργο” που με κόπο έχει οικοδομηθεί.

Δεν αποτελεί εμμονική στάση μία ακόμη αναφορά στο σοβαρό θέμα της φιλοξενίας εκπομπών με περιεχόμενο, τέτοιο, που δεν έχει να προσφέρει κάτι ουσιαστικό σε οποιοδήποτε επίπεδο για το νησί, πόσο μάλλον όταν γίνεται λόγος και για την οικονομική επιβάρυνση που διαφαίνεται να καταγράφεται στα δημοτικά ταμεία και κατ΄ επέκταση στην τσέπη των δημοτών. Αντιθέτως, θα έπρεπε να εκτιμηθεί ως επιβεβλημένη, αφού επί της ουσίας είναι υπόθεση που αφορά όλο το νησί.

Παρά την ομολογουμένως υψηλού επιπέδου πολιτιστική ατζέντα που κατάφερε να αναπτύξει όλα τα τελευταία χρόνια ο Δήμος και να παγιώσει ένα πολιτιστικό μοτίβο τέτοιο που αρμόζει στην πορεία του τόπου, στην κληρονομιά του, στην κουλτούρα των ανθρώπων του, πολλοί εκ των οποίων μάλιστα, με μεράκι κι αγάπη έχουν επιδοθεί στην εξέλιξη των τεχνών σε πολλά πεδία σε τοπικό επίπεδο και όχι μόνον (εικαστικά, μουσική κλπ), ωστόσο, κατά το πρόσφατο χρονικό διάστημα επιχειρείται μία στροφή προς το εύπεπτο, ίσως το εύκολο, μα και το ευτελές, κάτι που απέχει μακράν από τη φυσιογνωμία του νησιού και τις ανάγκες του.

Είναι η επιταγή της εποχής αυτό το λεγόμενο εύπεπτο θα μου πείτε, αλλά κι εμένα δε με απασχολεί!

Μη σπεύσει κάποιος να προσβληθεί από την χρήση αυτών των λέξεων που είναι εντόνως αρνητικά φορτισμένες, αφού ακριβώς γι αυτό υπάρχουν, προκειμένου να προσδιορίζουν ό,τι κινείται στο περιθώριο του πολιτισμένου, δηλαδή το βάρβαρο! Και βάρβαρη μπορεί να αξιολογηθεί μία επιλογή που ξεστρατίζει από το πεδίο στο οποίο μπορεί να παράγεται η πνευματική πρόοδος που έχει ανάγκη ένας τόπος και οι άνθρωποί του. Ακόμη όμως, βάρβαρη μπορεί να αποδειχθεί μία επιλογή που μπορεί να στιγματίσει τόσο εύκολα έναν τόπο και να τον ταυτίσει με το φθηνό...

Να διευκρινισθεί βέβαια, πως, σαφώς και δεν γίνεται λόγος για μία ελιτίστικη προσέγγιση της έννοιας του πολιτισμού και ποιός θα μπορούσε άλλωστε να υποστηρίξει μία τέτοια κατεύθυνση, όταν διανύουμε μία εποχή, στην οποία έχουν απολεσθεί αξίες, οι οποίες θα μπορούσαν να ανακτηθούν - ενδεχομένως και μόνον - μέσα από τον συγκεκριμένο χώρο του πολιτισμού.

Δεν ζητά κάποιος ουσιαστικά μονομέρεια στις επιλογές της πολιτιστικής ανάπτυξης του νησιού μας, απλά ζητά την επιβεβλημένη ποιότητα που αρμόζει σε έναν τόπο με συγκεκριμένο παρελθόν και παρόν, συγκεκριμένες δυνατότητες και ο οποίος θέλει να έχει συνέχεια και μέλλον. Και ποιότητα μπορεί να έχει μία πρόταση όπερας, όπως όμως και μία πρόταση συναυλίας κλπ,. που να απευθύνεται σε ευρύ κοινό. Ποιότητα όμως, δεν μπορεί να χαρακτηρίζει ένα τηλεοπτικό προϊόν που επενδύει στην ακροαματικότητα για γνωστούς και καθόλου επαινετικούς λόγους και γεγονότα... Κι άρα, ποιότητα δεν μπορεί να χαρακτηρίζει μία απόφαση προβολής του νησιού κατά αυτόν τον τρόπο.

Άλλωστε, ο πολιτισμός πρέπει να απευθύνεται στον πολίτη επί της ουσίας, και να του μιλά όχι με φθηνού επιπέδου φιέστες, αν θέλει(;) να λέγεται πολιτισμός!

Εν προκειμένω δηλαδή, η προσωπική διαφωνία σχετικά με τη φιλοξενία αυτών των εκπομπών δεν έγκειται μόνον στο γεγονός πως ως τηλεοπτικά προϊόντα απευθύνονται σε κοινό τέτοιο, που η οικονομική κατάστασή του, δεν επιτρέπει την επίτευξη του στόχου επισκεψιμότητας που προσδοκούν οι τοπικοί άρχοντες, αφού τα χρόνια έχουν αλλάξει, αλλά παράλληλα, εστιάζεται στο ότι δεν μπορούν να λειτουργήσουν ως “βήμα” τέτοιο, που θα προέβαλλε τον πολιτισμό του νησιού.

Άκομψη αναφορά; Ίσως! Ακραία; Μπορεί! Αλλά πώς θα μπορούσε να προβληθεί ο πολιτισμός μέσα από ένα φθηνό προϊόν που εστιάζει μόνον στην ανάδειξη και προβολή μίας lifestyle εποχής και των αντίστοιχων προσώπων που κινούνται σε αυτήν;

Αποφάσεις, ιδέες και προτάσεις που μόνον τη διάλυση αυτού του όμορφου “πύργου” έρχονται να προγραμματίσουν, λες και ο τόπος έχει ανάγκη από την ταύτισή του με την “ποιότητα” της σημερινής τηλεοπτικής πραγματικότητας...

Προτού μπει ο επίλογος σε αυτήν την αναφορά, θα πρέπει να σημειωθεί πως, είναι τοις πάσι γνωστό πως, μία προσπάθεια ετών, μπορεί να διαλυθεί μέσα σε ένα λεπτό, από επιλογές που φλερτάρουν με το εύκολο! Κι αυτή η διαπίστωση ισχύει σε κάθε επίπεδο συνολικά στη ζωή...

Λύσεις για μία αξιοπρεπή κι αποτελεσματική προβολή του τόπου υπάρχουν, αρκεί να υφίσταται η ανάλογη διάθεση για δουλειά και για δημιουργία ρεαλιστικού πλάνου αλλά και η βούληση για τη μετουσίωση της φαντασίας σε πράξη!

ΥΓ. Έχει διαφορά να αδράξεις μία ευκαιρία αξιόλογης προβολής από το να επιδιώξεις και να πληρώσεις μία ευκαιριακή “προβολή”...

Ετικέτες: