Καλημέρα…

Αυτές τις ημέρες, δεν ξέρω αν το παρατηρήσατε, αλλά συμβαίνουν πραγματάκια. Πολλά πραγματάκια. Γενικότερα οι ημέρες μας περνούν ευχάριστα, κόσμος έχει έρθει στο νησί για να τρέξει, να κολυμπήσει, να κάνει ποδήλατο, να ακούσει μουσική κλπ κλπ.

Ίσως ποτέ άλλοτε, στην αρχή του καλοκαιριού δεν υπήρχε τόση δραστηριότητα, με events, με εκδηλώσεις, που και τραβούν τον κόσμο να έρθει στο νησί, αλλά και το αναδεικνύουν, δίνοντας παράλληλα και στους ντόπιους τη δυνατότητα να συμμετέχουν και – γιατί όχι – να τις αναβαθμίζουν.

Το σημαντικό είναι όμως να καταλάβουμε τι υπάρχει πίσω από αυτή την έντονη δραστηριότητα και το «ξύπνημα» του νησιού, από την απραξία και την παθητική στάση, της αντιμετώπισης «εμείς εδώ είμαστε, άμα θέτε ελάτε».

Το πιο ενθαρρυντικό στοιχείο, που διαπιστώνει κανείς, βλέποντας όλη αυτή τη δραστηριότητα, είναι, ότι η κοινωνία του νησιού κάνει τα πρώτα της βήματα, εξόδου από τη μιζέρια και προς την κατεύθυνση της εξωστρέφειας. Φυσικά, αυτό δε σημαίνει, πως έχει απαλλαγεί από όλα της τα κόμπλεξ, ωστόσο, δείχνει να έχει τη θέληση να το κάνει, καθώς τα οφέλη από τις πρωτοβουλίες κάθε είδους, γίνονται αντιληπτά άμεσα και αυτό αποτελεί ισχυρότατο κίνητρο.

Για πολλά χρόνια, η ιδιωτική πρωτοβουλία κοιμόταν τον ύπνο του δικαίου και περίμενε τα πάντα «στο πιάτο», είτε από το Δήμο, είτε από την Περιφέρεια, προκειμένου να δοθεί η κατευθυντήρια γραμμή, ή η αρχική ιδέα, στην οποία πρόθυμα – τις περισσότερες φορές – συμμετείχε. Παρ’ όλα αυτά, ο τουρισμός δεν είναι υπόθεση του Δημοσίου, αν και υπάρχει σαφής ανάγκη για την κατάρτιση μίας στρατηγικής, η οποία θα λειτουργήσει ως γενικό πλαίσιο, με τους γενικούς στόχους του τόπου, βάσει του διαθέσιμου προϊόντος του. Παράλληλα, η Τοπική Αυτοδιοίκηση δεν είναι υποχρεωμένη και δεν ενδείκνυται να σπαταλά τα χρήματα των πολιτών, προκειμένου να διοργανώνει, με δική της ευθύνη και πρωτοβουλία events και happenings και οι ιδιώτες, οι οποίοι είναι και οι άμεσα ενδιαφερόμενοι, να στέκονται απλώς «αρωγοί». Ο τουρισμός και η προβολή είναι κατά κύριο λόγο υπόθεση του επιχειρηματικού κόσμου, ο οποίος επωφελείται άμεσα απ’ αυτόν, αλλά και ολόκληρης της τοπικής κοινωνίας, εφ’ όσον αναπτύσσεται μέσα απ’ αυτόν οικονομικά, αλλά και πολιτιστικά, με την Αυτοδιοίκηση να «αγκαλιάζει» και να στηρίζει ενέργειες και πρωτοβουλίες, συμβάλλοντας με υποστηρικτικό ρόλο.

Επίσης θετικό στοιχείο, είναι η «ανακάλυψη της πυρίτιδας», ότι, δηλαδή, μέσα από τη συνεργασία και την συνέργεια, τόσο μεταξύ των επιχειρηματιών ενός τόπου, όσο και μεταξύ επιχειρηματιών από διαφορετικά νησιά, δίνονται δυνατότητες και εξασφαλίζονται ευκαιρίες, που διαφορετικά, με μεμονωμένες κινήσεις, ίσως να μην απέδιδαν, ή να μην εμφανίζονταν καν.

Σε αυτό το πλαίσιο και δεδομένου, ότι έγινε μία πάρα πολύ καλή αρχή, για την απελευθέρωση της – επιτρέψτε μου τον όρο – οπισθοδρομικής και άκρατα συντηρητικής νοοτροπίας, επαναπαυμένης στην καλύτερη περίπτωση στη βολική μετριοπάθεια, αν όχι στην ηττοπαθή στάση, απέναντι στο ρίσκο για οτιδήποτε καινοτόμο, η συνέχιση αυτής της προσπάθειας, εκ μέρους των ανθρώπων με πρωτότυπες, ελκυστικές ιδέες, των επικεφαλής των φορέων, των επιχειρηματιών του τουρισμού και όχι μόνο, είναι η μοναδική διέξοδος του νησιού, για την ανάπτυξή του.

Ταυτόχρονα, ωστόσο, θα πρέπει να υπάρξει η θετική στάση και της υπόλοιπης κοινωνίας, η οποία αρέσκεται στην κάρπωση των οικονομικών ωφελειών, αλλά αφιερώνεται και σε ένα ντελίριο μιζέριας, απέναντι στις ενδεχόμενες υποχωρήσεις (βλέπε κλείσιμο δρόμου, για αθλητικές εκδηλώσεις), στις οποίες θα χρειαστεί να προχωρήσει, καθώς επίσης και στην παραδοχή επιτέλους, από το σύνολο των πολιτών, ότι αν θέλουμε το νησί να έχει επισκέπτες και αυτοί οι επισκέπτες να περνούν καλά, θα υπάρξει, αναμφισβήτητα και προσωρινή όχληση, προκειμένου να σταματήσουν τα ασύλληπτα φαινόμενα καταιγισμού καταγγελιών, είτε σε παιδιά που παίζουν μουσική στον πεζόδρομο – χωρίς να επαιτούν, είτε σε επιχειρήσεις που διαθέτουν ζωντανή μουσική – χωρίς μικρόφωνα ή ενισχυτές, είτε σε κλαμπ και μπαρ, όπου ο κόσμος διασκεδάζει.

Η αρχή έγινε, ο ιδιωτικός τομέας αρχίζει να καταλαβαίνει τη δύναμή του και η κοινωνία, στο μεγαλύτερο μέρος της, καμαρώνει και στηρίζει τις κινήσεις, που γίνονται. Σιγά σιγά, δημιουργούνται όλες οι προϋποθέσεις, ώστε οι ενδιαφερόμενοι να πάρουν την κατάσταση στα χέρια τους και να μεγαλουργήσουν, χωρίς να χρειάζονται «σπρώξιμο» από την πλευρά της Αυτοδιοίκησης, η οποία θα μπορέσει να απεμπλακεί απ’ αυτό το ρόλο και να προσηλωθεί στην ανάπτυξη και ανάδειξη των ποιοτικών πολιτιστικών και πολιτισμικών «άσων», που κρύβει στο μανίκι του το νησί και όταν τους «κατεβάζει», κερδίζει το παιχνίδι, καθώς ο ανταγωνισμός, σε αυτό το κομμάτι - το μόνο κομμάτι - που διατυμπανίζαμε με υπερηφάνεια, ότι αποτελεί συγκριτικό μας πλεονέκτημα, αρχίζει να ξεπροβάλλει δυνατός ανταγωνισμός.

Προσωπικά, χαιρετίζω την «αφύπνιση» αυτή, με ένα δωρικό… «Καλημέρα»!