Να τεθεί εκτός νόμου το κουτόχορτο

Ωραία εδέσματα τα χορταρικά.

Πέραν του ότι τα συνιστούν όλοι οι διατροφολόγοι ως απαραίτητα στοιχεία της σωστής διατροφής, βοηθούν στην βέλτιστη λειτουργία του οργανισμού (χαρές που κάνει το έντερο να δεις!).

Όμως από τα ραδίκια, τη ρόκα, τις πικραλίθρες, τα σέσκουλα και κάθε άλλη πρασινωπή πόα, που τέρπει τον ουρανίσκο και συμμαχεί με την καλή μας υγεία, αυτό που ξεχωρίζει και κατέχει διακεκριμένη θέση στην καθημερινή μας διατροφή, είναι το κουτόχορτο.

Αυτό το delicatessen έδεσμα αποτελεί το ισχυρότερο «όπλο» όσων θέλουν να επιβληθούν, που σε συνδυασμό με τη δική μας γαστριμαργική ανοησία, επιτυγχάνεται η πολυπόθητη αποβλάκωση και τελικώς η επιδιωκόμενη χειραγώγηση.

Πολλές φορές το κουτόχορτο έχει γίνει ταυτόσημο του σανού, εξού και η φράση «μας ταΐζουν σανό», με την οποία υποδηλώνεται η προσπάθεια κάποιου να μας παραπλανήσει.

Όμως ο σανός αποτελεί το κύριο διατροφικό στοιχείο των ζώων, άρα χρησιμοποιείται για έναν πολύ συγκεκριμένο σκοπό.

Το ότι τα ζώα δεν διαθέτουν λογική – είδα και τη δική μας προκοπή που τη διαθέτουμε – δεν καθιστά την τροφή τους υπαίτια γι’ αυτό.

Άλλες φορές πάλι το κουτόχορτο παραλληλίζεται με το βλήτο, το οποίο έχει αποδειχθεί ότι περιέχει κάποιες τοξικές ουσίες που επιφέρουν παροδική μείωση της αντίληψης.

Όμως το κουτόχορτο, έχει άλλη χάρη, άλλη τσαχπινιά, άλλο σκέρτσο και σίγουρα άλλη χρήση και άλλη αποτελεσματικότητα.

Πρώτα απ’ όλα ξεχωρίζει από όλα τα άλλα ποώδη χορταρικά, μυρωδικά ή μη, καθώς δεν ανήκει σε κανένα από τα γνωστά και καταγεγραμμένα είδη της βοτανολογίας.

Κυρίως όμως έχει γίνει γνωστό και γνωρίζει εκτεταμένη χρήση στη ελληνική πραγματικότητα.

Ευδοκιμεί σε όλα τα εδάφη και καλλιεργείται από συγκεκριμένους παραγωγούς, που προσβλέπουν σε μεγάλα οφέλη από την παραγωγή και την τελική του κατανάλωση.

Κύριο χαρακτηριστικό του αποτελεί η ευκολία με την οποία παρέχεται ως τροφή τόσο σε κοινωνικό επίπεδο όσο και σε πολιτικό, όπου ειδικά σε αυτό τον τομέα αποτελεί και το κύριο μενού κάθε πολιτικού εκπροσώπου.

Στις περισσότερες των περιπτώσεων, παρά τις μεγάλες ποσότητες στις οποίες σερβίρεται, δεν προκαλεί βαρυστομαχιά, καούρα, δυσπεψία ή φούσκωμα, δηλαδή δεν εμφανίζει άμεσες ενοχλήσεις.

Αυτό συμβαίνει λόγω ελλειμματικής ιστορικής γνώσης, ανυποψίαστου εφησυχασμού και περιορισμένης μνήμης των αποδεκτών.

Τόσο η φημολογία όσο και η παραπληροφόρηση αποτελούν τα απαραίτητα συνοδευτικά συστατικά κατά το σερβίρισμα του, σε δοσολογία τέτοια που να το κάνουν ευκολότερο στην κατάποση αλλά και στη χώνεψη.

Οι παρενέργειες όμως από τη χρήση του εμφανίζονται σε βάθος χρόνου και πολλές φορές είναι μη αναστρέψιμες.

Η υπερβολική και μακροχρόνια χρήση του προκαλεί απώλεια πνευματικής διαύγειας, αδυναμία διάκρισης, σύγχυση σκέψης, περιορισμό μνήμης και ανεπανόρθωτη φθορά.

Τόσο η καλλιέργεια, όσο και η εμπορεία, ακόμα και η κατανάλωση του θα πρέπει να κριθεί απαγορευτική.

Μέχρι τότε επαφίεται στην προσωπική κρίση και την ατομική προσπάθεια πνευματικής εγρήγορσης η διατήρηση, προστασία και υπεράσπιση της προσωπικής αξιοπρέπειας, που θα λειτουργήσει αποτρεπτικά στη χρήση του.

Και μια συμβουλή για τους πιο θεριακλήδες: Παιδιά δεν είναι από τα χόρτα που καπνίζονται!