Έκτακτο περιστατικό: Πρόκληση και αδιαφορία

Ήταν ο μεγάλος απών και ουδείς εκ των παρισταμένων έθιξε έστω κι επιγραμματικά αυτήν την εκκωφαντική απουσία! Ήταν πράγματι η πιο σημαντική απώλεια... από την εκδήλωση των εγκαινίων της βάσης αεροδιακομιδών, αλλά παρόλα αυτά, κανείς εκ των ομιλητών φάνηκε να προβληματίζεται για τη μη ανταπόκριση της τοπικής κοινωνίας σε ένα τόσο σπουδαίο γεγονός το οποίο σε πρακτικό επίπεδο θα ωφελήσει στο μέγιστο δυνατό βαθμό την ταχύτερη αντιμετώπιση των έκτακτων περιστατικών στο νησιώτικο χώρο.

Ο συνήθης διαδικτυακός “περίπατος” αλλά και οι συζητήσεις σε προσωπικά πηγαδάκια στο νησί, έφεραν στο προσκήνιο τη θλιβερή πραγματικότητα της σημερινής εποχής, η οποία αναδεικνύει πως, η πλειοψηφία του κόσμου, παραμένει μουδιασμένη αλλά ακόμη χειρότερα απαθής απέναντι σε σημαντικές εξελίξεις που την αφορούν άμεσα! Ο λόγος; Κατά πάσα πιθανότητα η απογοήτευση που έχει κατακλύσει ακόμη και τα πιο υγιή τμήματα της κοινωνίας, εκείνα δηλαδή που απαρτίζονται από ανθρώπους που μέχρι προσφάτως καταπιάνονταν με τα πολιτικά θέματα και τις τρέχουσες εξελίξεις, χωρίς να στρέφουν την πλάτη τους, σε όσα επηρεάζουν άμεσα ή έμμεσα τη ζωή των πολλών.

Η διαπίστωση μία και μοναδική όσον αφορά στη συγκεκριμένη εκδήλωση! Απουσίαζε η τοπική κοινωνία από μία “γιορτή” που υποτίθεται την αφορούσε άμεσα και κανένας από τους υψηλούς προσκεκλημένους στους χαιρετισμούς του, δεν το έθιξε! Αλήθεια δεν το διαπίστωσαν;

Μία αίθουσα αναμονής γεμάτη από κομματικά μέλη των δύο παρατάξεων που συνυπάρχουν στην κυβέρνηση, καθώς και γενικότερα “πλημμυρισμένη” από κομματικά στελέχη που επιχειρούν να ισχυροποιήσουν τη θέση της κομματικής τους “μαμάς” στη σάπια πολιτική αρένα, άφησε στην εκδήλωση έναν πικρό επίλογο, τον οποίο ουδείς τόλμησε να σχολιάσει!

Οι πρόθυμοι εξυπηρετητές της σκληρής κι απρόσωπης πολιτικής, τόσο της κυβερνητικής όσο και της σημερινής αντιπολίτευσης περιορίστηκαν κατόπιν εορτής... να εκδώσουν ανακοινώσεις, στο περιεχόμενο των οποίων επεδίωξαν να απευθυνθούν στους απόντες, επιχειρώντας να τους πείσουν για τη δική τους θέση και την πολιτική βούληση... να τους ανοίξουν(;) σε πολιτικό επίπεδο τα μάτια!

Από τη μία πλευρά, αναφορές σε “αντισταθμιστικά μέτρα” και εφαρμογή “παράλληλων προγραμμάτων” που έρχονται να ανακουφίσουν(;) τα σκληρά κι άδικα μέτρα που εφαρμόζονται από τους ίδιους και τα οποία υπηρετούν τη γραμμή των “νεοφιλελεύθερων πολιτικών”, προκάλεσαν μοιραία γέλιο, μα και απογοήτευση, με τη διαπίστωση πως, η σημερινή διοίκηση της χώρας, μάλλον έχει ανάγκη ομαδικής ψυχοθεραπείας. Κι αυτό, προκειμένου να προσδιορίσει και να ξεκαθαρίσει ποιά πολιτική εφαρμόζει, μέσα σε ποιό πολιτικό πλαίσιο και στην περίπτωση που υποκύπτει σε εκβιασμούς όπως αναγνωρίζουν υψηλόβαθμα στελέχη της, τί περιθώρια αλλαγής πλεύσης μπορεί να έχει..., άν έχει!

“Μασάει η κατσίκα ταραμά” φάνηκε να είπαν στην κοινωνία, όσοι εκτίμησαν δημοσίως ότι μία πτητική βάση, μπορεί να λειτουργήσει ως αντιστάθμισμα σε μέτρα που έχουν αποφασισθεί κι εφαρμοσθεί και χτυπούν ευθέως τις οικονομικές αντοχές των νησιών.

Από την άλλη πλευρά, όσοι επί δεκαετίες υποστήριζαν συστηματικά την υποβάθμιση της Δημόσιας Υγείας, έσπευσαν να “ψηλώσουν” πολιτικά με πόντους κριτικής(;) ματιάς απέναντι στην εξέλιξη της δημιουργίας μίας βάσης αεροδιακομιδών, εστιάζοντας στο μοναδικό “επιχείρημά” τους, που έτυχε να σκάσει στα χέρια των πολιτικών αντιπάλων τους, την αύξηση του ΦΠΑ. Μειδίαμα προκάλεσε δε, ο ισχυρισμός περί ανάκτησης της υπόληψης απέναντι στους Ευρωπαίους αδελφούς... μας, μόνον αν η χώρα ξεφύγει από ιδεοληψίες κι επιστρέψει στην αγκαλιά των προηγούμενων που ευθύνονται σε τεράστιο βαθμό για τη σημερινή ανυποληψία που μας “δέρνει”!

Μία εκδήλωση, με δύο πολιτικές πλευρές να κονταροχτυπιούνται σχετικά με το ποιός αποφασίζει κι εφαρμόζει τις λιγότερο καταστροφικές πολιτικές, με τα στελέχη τους – σε κάθε βαθμό – να καθίσταται οφθαλμοφανές, πως, νοιάζονται μόνον για την προσωπική πολιτική επικράτησή τους, αγνοώντας παντελώς τις ρεαλιστικές και σημαντικές ανάγκες της κοινωνίας και των πολλών!

Δύο πλευρές που ξοδεύονται συνειδητά και άρα προκλητικά, σε πολιτικές του φαίνεσθαι και όχι της ουσίας, με στάσεις και συμπεριφορές που πηγάζουν από την υπέρμετρη ματαιοδοξία! Όλα τα παραπάνω γεγονότα, ανέδειξαν για μία ακόμη φορά το έκτακτο περιστατικό που οφείλει να αντιμετωπίσει η ελληνική κοινωνία: Τη θλιβερή πραγματικότητα της πρόκλησης και της αδιαφορίας!