Ο πρόθυμος των ταπεινών ενστίκτων

Δεν χαίρεις ουσιαστικής εκτίμησης από αρκετούς σοβαρούς ευγενείς κι ευγενικούς νησιώτες, δεν απέσπασες με τον κόπο σου την εμπιστοσύνη των πολιτών, καθώς η θέση σου δεν κατοχυρώνεται με άμεση ψήφο προς το πρόσωπό σου, αντιθέτως, την ανάδειξή σου σε πολιτικό πρόσωπο την ευνόησαν αρνητικές συγκυρίες για αυτοδιοικητικούς αντιπάλους σου, καθώς επίσης και η σύνθεση ψηφοδελτίων τέτοιων, που υποστηρίχθηκαν κομματικά, πελατειακά και για λόγους πολιτικής συγγένειας!

Όταν έχεις μετρήσει στο παρελθόν αποτυχημένες προσπάθειες σε επίπεδο ανάδειξής σου στον τοπικό στίβο, αλήθεια ποιά σκέψη σε οδηγεί στο να επικαλείσαι δημοσίως την ψήφο του ελληνικού λαού προς υπεράσπιση της ματαιοδοξίας και της δίψας σου για μία θέση, προκειμένου να θάψεις τη σιωπή σου σε άκρως σοβαρά θέματα που διχοτομούν την πολύπαθη νησιώτικη κοινωνία, λασπολογώντας παράλληλα, απέναντι σε ανθρώπους που κι εξ επαγγέλματος οφείλουν να καταγράφουν γεγονότα, να προχωρούν σε σχολιασμό και να αφήνουν τα συμπεράσματα για τους αναγνώστες – νησιώτες – πολίτες αλλά και... ψηφοφόρους;

Η κυνική καταγραφή της αλήθειας είναι μία και δεδομένη! Στεγνό το γεγονός που πρωταγωνιστεί στην τοπική ειδησεογραφία, συμπυκνώνεται στην περιγραφή, μίας ομάδας ανθρώπων (υπαλλήλων) που επιθυμούν ανενόχλητα την απογύμνωση ενός νησιού ή και ολόκληρου νομού, προς ενίσχυση ενός γειτονικού άλλου και μάλιστα με προσβλητικό τρόπο απέναντι σε συναδέλφους τους, αλλά και προκλητικό τόνο απέναντι στους ίδιους τους νησιώτες, τους οποίους για τον έναν νομό, καταγράφουν πάντα ως μία μικρή ποσότητα ανθρώπων που υστερεί αριθμητικά – και άρα, θα πρέπει να “τιμωρηθεί” με περαιτέρω απομόνωση γι αυτό – από την ομάδα των πολλών πολιτών που βλέπουν αποκλειστικά και μόνο μέχρι τα δικά τους γεωγραφικά όρια.

Αν σε ανθρώπους που – απλώς - καταγράφουν κι άρα, αναδεικνύουν, αυτόν τον πονηρό χαρακτήρα της συγκεκριμένης επαναλαμβανόμενης κατάστασης και κατ΄ επέκταση τον πονηρό τόνο... της σιωπής σου, εσύ, χρεώνεις αναίσχυντα, αλητεία, ενισχύοντας μάλιστα με την πολιτική ανεπάρκειά σου, τις διχαστικές φωνές σε νησιώτικες κοινωνίες με κοινά προβλήματα, τότε τί θα έπρεπε να χρεώσει κάποιος στη δική σου πολιτική “καμπούρα” για τη συνολική συμπεριφορά σου;

Ευτυχώς η ελληνική γλώσσα είναι ιδιαιτέρως πλούσια, κι άρα, αποφεύγοντας την πτώση στο δικό σου φθηνό επίπεδο, μπορούν να σχολιαστούν τα παρακάτω:

Ποταπή χαρακτηρίζεται η συμπεριφορά που έρχεται να επιτρέψει, αντί να αποστομώσει, τη διαίρεση και τον διχασμό – για πολιτικά συμφέροντα και ιδιοτελές μελλοντικό πολιτικό όφελος – μίας ολόκληρης νησιώτικης κοινωνίας που απειλείται καθημερινά από τις διεθνείς εξελίξεις και τις επεκτατικές προθέσεις κάποιων συμφερόντων.

Αισχρή είναι η συμπεριφορά που επιδιώκει να αποπροσανατολίσει τους πολίτες από τα πραγματικά προβλήματα και τις ρατσιστικές (επί της ουσίας) και τοπικιστικές αναφορές που επιμελώς “καλλιεργούνται”, πετώντας τους εντελώς τυχαία... χρονικά, την πιθανότητα υλοποίησης μίας επένδυσης προκειμένου να ικανοποιήσει τη γενικόλογη ανάγκη τους για ανάπτυξη. Ξεδιάντροπη συμπεριφορά είναι η χρησιμοποίηση του προσφυγικού – σε δημόσιες εκδηλώσεις – με σκοπό να καλύψει κάποιος τη σταθερή απουσία του, αλλά ουσιαστικά την αποστροφή του για την πρωτεύουσα του νησιώτικου συμπλέγματος που οφείλει να υπηρετεί δίκαια και υποστηρικτικά.

Τέλος, ευτελής αποδεικνύεται η πασιφανής πρόθεση φίμωσης του ελεύθερου σχολιασμού και λόγου, όταν θίγονται θέματα που ενοχλούν, δεν ευνοούν και αποκαλύπτουν χαρακτήρες που μεριμνούν συστηματικά για την εξυπηρέτησή ενός δικού τους – προφανώς - πολιτικού απωθημένου!

Δεν σου απαγορεύει κανείς να μιλάς περί δημοκρατίας, υπό την προϋπόθεση πως αποδεικνύεις εμπράκτως πως την τιμάς και την υπηρετείς! Παρομοίως, δεν σου απαγορεύει κανείς να επικαλείσαι πως υπερασπίζεσαι την ελευθερία λόγου, όταν όμως στην πράξη, δεν επιδιώκεις να την μάχεσαι ή να την καθοδηγείς!

Επιπλέον, δεν μπορείς να προφασίζεσαι πως διαθέτεις υψηλό πολιτικό ανάστημα και πως διαφοροποιείσαι από τακτικές λαϊκισμού, όταν πιστά ακριβώς τις ίδιες κοντόφθαλμες και νοσηρές καλλιεργείς, συντηρώντας με τη σιωπή σου, τις φωνές τοπικισμού και διχασμού!

Αν στοιχειωδώς θέλεις να διαφοροποιηθείς από τη μετριότητα της πολιτικής σκηνής, τότε απέδειξε πως, δεν είσαι ο πρόθυμος υπηρέτης ικανοποίησης των ταπεινών ενστίκτων, που τόσο εμφατικά ισχυρίζεσαι πως αντιπαλεύεις κι αντιπαθείς!