Καλή χρονιά… στην πράξη!

Σε ποιον να το πεις και ποιος να το πιστέψει… Πότε ήρθε αυτός ο χρόνος, πότε έφυγε, κανείς δεν κατάλαβε.

Αστειεύομαι, φυσικά, διότι πώς θα μπορούσε κανείς να μην καταλάβει μία χρονιά, που πέρασε σαν σίφουνας και διέλυσε την ήδη διαλυμένη μας κοινωνία. Μέσα σε αυτή τη χρονιά ήρθαν να «κάτσουν» πάνω στα προηγούμενα, ακόμη περισσότερα δεινά. Ωστόσο, μέσα από αυτές τις δυσκολίες και τις αντιξοότητες, που έφερε – και ευχή όλων να πάρει μαζί του φεύγοντας – το 2016, διαφάνηκε και η «άγρια» ομορφιά, που ανέδειξε, μέσα από τις εκδηλώσεις αλληλεγγύης, συμπαράστασης, ανθρωπιάς, μέσα από συνεργασίες και συνέργειες για την επίτευξη κοινών στόχων, μέσα από «ανακωχές», από «συνομωσίες» ακόμη, αποδεικνύοντας, ότι σε αυτή τη χώρα, εκτός από το «δαιμόνιο», παραμένει ισχυρή και η ψυχή.

Μπαίνοντας στο νέο έτος, στη «χαραυγή» του, όπως μας αρέσει να την αποκαλούμε στα άρθρα μας, δεν λείπουν οι ευχές, δια στόματος όλων, για μία καλύτερη χρονιά, η οποία θα φέρει, αν μη τι άλλο, τουλάχιστον την ελπίδα (όχι αυτή που ερχόταν το 2015, την κανονική).

Πέρα όμως από τα μακροσκελή ευχολόγια, προσωπικά εύχομαι το 2017 να φέρει πράξεις.

Έμπρακτη υποστήριξη των ευαίσθητων κοινωνικών ομάδων. Όχι, δεν μιλώ πλέον για το κράτος, αυτό έχει αποδείξει την ανικανότητά του να προσφέρει κάτι παραπάνω από μία στοιχειώδη, προσχηματική μέριμνα. Εννοώ την ενέργεια του απλού πολίτη, ο οποίος θέλει να λέγεται ευαισθητοποιημένος. Το να σηκωθεί κανείς από τον καναπέ του, να συλλέξει τρόφιμα, ρούχα ή άλλα αναγκαία αγαθά και να τα προσφέρει σε φορείς, που αφιερώνονται σε αυτό το σκοπό.

Ουσιαστική δουλειά από τους αιρετούς. Πράξεις με αντίκτυπο και αποτέλεσμα και όχι μεγάλα λόγια, φανφάρες και λαϊκισμούς, για την κάμερα ή το μικρόφωνο. Σοβαρή και σωστή δουλειά, χωρίς εμμονές, χωρίς δουλοπρέπεια, μακριά από εξυπηρετήσεις «ημετέρων» συμφερόντων. Αυτός ο τόπος, αυτή τη στιγμή, χρειάζεται έξυπνους, ικανούς και προσηλωμένους αιρετούς και όχι κνώδαλα, πάσης φύσεως, που η σκέψη και οι ενέργειές τους δεν ξεπερνούν τα όρια που τους θέτουν τα ταπεινά τους ένστικτα. 

Έμπρακτη συμμετοχή στις πολιτικές διαδικασίες. Μπορεί κανείς να μην έχει δει το όνομά του σε ψηφοδέλτιο, ούτε στο Πανεπιστήμιο, μπορεί να μην ενδιαφέρεται για πολιτικάντικα παιχνίδια, μπορεί ο κομματικός προσανατολισμός της εκάστοτε διοίκησης να αντίκειται στον κομματικό προσανατολισμό του καθενός. Πρόκειται για στοιχεία, που διαφέρουν από πολίτη σε πολίτη. Αυτό, όμως, που παραμένει κοινό, είναι η ανάγκη, ο κάτοικος μίας περιοχής, μίας χώρας, να εμπλέκεται ενεργά στις διαδικασίες που τον αφορούν. Να ενημερώνεται, να ασκεί κριτική, να δρα. Να βρίσκει τις αδυναμίες της πολιτείας και να επιχειρεί, μαζί με άλλους εξίσου ενεργούς πολίτες να τις καλύψει με όποιο τρόπο μπορεί.

Έμπρακτες συνεργασίες. Μπορεί, το τελευταίο διάστημα, η λέξη «συνεργασία» να έχει καταντήσει κλισέ, ωστόσο, αν μας έμαθε κάτι αυτή η κρίση, είναι ότι μόνο όταν υπάρχει μία συντονισμένη δράση, η υλοποίηση γίνεται γρηγορότερη και κατά τι ευκολότερη. Η συνεργασία μπορεί να αφορά σε πολιτεία με ιδιώτες, διαφορετικούς βαθμούς της δημόσιας διοίκησης, ιδιώτες με ιδιώτες, σε πολίτες με πολίτες. Αυτή η σύμπραξη μεταξύ των διαφορετικών πτυχών αυτής της κοινωνίας, παραμερίζοντας τις όποιες διαφορές, είναι αυτή, που μέχρι στιγμής, έχει αναδείξει τις σημαντικότερες ενέργειες. Άλλωστε, η ρήση «η ισχύς εν τη ενώσει» δεν είναι τυχαία από την αρχαιότητα στο λεξιλόγιό μας.

Έμπρακτη και ενεργός ανάμειξη του επιχειρηματία στις κοινωνικές και τουριστικές δράσεις. Καλός ο Δήμος, η Περιφέρεια, ο ΕΟΤ, η Πρόνοια, ωστόσο, αφενός ο τουρισμός είναι ευθύνη της αγοράς, ενώ αφετέρου, η στήριξη και η ενίσχυση από πλευράς του επιχειρηματικού κόσμου, στο κοινωνικό σύνολο, μπορεί από τη μία να καλύψει τις όποιες ελλείψεις των δημόσιων εξουσιών και από την άλλη να αποτελέσει επένδυση, για ανάπτυξη.

Έμπρακτη ανθρωπιά. Να μην ξεχνάμε να είμαστε πάνω και πέρα απ’ όλα, άνθρωποι. Να υπενθυμίζουμε συχνά στον εαυτό μας να συμπονά, να συγχωρεί, να αγαπά, να μεριμνά, να προστατεύει, να νοιάζεται. Όχι στα λόγια και με διάφορες υπεκφυγές, αλλά με πράξεις. Αν κινδυνεύει μία αξία περισσότερο από οποιαδήποτε άλλη, από αυτή την κοινωνική κρίση, αυτή είναι η ανθρωπιά μας.

Η λίστα αυτή θα μπορούσε, ίσως, να συνεχιστεί επ’ άπειρον, ελπίζω όμως το νόημά της να κατέστη σαφές.

Σε όλους μας, λοιπόν, στη «χαραυγή» αυτής της νέας χρονιάς, εύχομαι το 2017 να φέρει πράξεις. Πράξεις ουσίας και όχι επιφανειακές για τη «selfie». Πράξεις, που θα φέρουν τη διαφορά.

Καλή και δημιουργική χρονιά με υγεία σε όλους!

Διαβάστε ακόμα