Ανθρωπιά και λιγότερη κομματική λατρεία

Ο ρυθμός της καθημερινότητας, οι απαιτήσεις, οι επαγγελματικές και προσωπικές υποχρεώσεις συχνά μας οδηγούν να κινούμαστε μηχανικά, να συμπεριφερόμαστε σαν ένα καλοκουρδισμένο ρομπότ σε τούτη την κοινωνία, ξεχνώντας τον σκοπό και τον στόχο που οφείλει να έχει ο κάθε ένας από εμάς και ο οποίος δεν μεταφράζεται σε τίποτα διαφορετικό από το να επιδιώκουμε σταθερά να γινόμαστε χρήσιμοι ως πολίτες και ως άνθρωποι. Χρήσιμοι, τόσο, όσο απαιτείται για τη βελτίωση της “πικρής” καθημερινότητας – οικονομικής, κοινωνικής, πολιτικής – την οποία έχουμε διαμορφώσει, με τις ευθύνες σαφώς να βαραίνουν άλλον περισσότερο, άλλον λιγότερο, αλλά όμως στο σύνολό τους, τις σημερινές και τις παλαιότερες γενιές!

Αρκετές φορές δε, υπερεκτιμώντας τις ικανότητές μας, αναπτύσσοντας μία αλαζονεία άνευ προηγουμένου, προσβάλλοντας ή και αδικώντας συνανθρώπους μας, έχοντας την εντύπωση ότι είμαστε γνώστες των πάντων - κατά την προσφιλή συνήθειά μας -, οι Έλληνες, γνωστοί κι ως Ελληνάρες..., αγνοούμε επιδεικτικά ότι υπάρχουν θέματα, ζητήματα, προβλήματα και γεγονότα τα οποία επ΄ ουδενί δεν προσφέρονται για κομματική εκμετάλλευση.

Η ελληνική κοινωνία, βαθιά συμπλεγματική, εξαρτώμενη από τα κόμματα εξουσίας κατά τη διάρκεια των ετών και των δεκαετιών, εκφράζει σήμερα, στην εποχή των πιο κρίσιμων καταστάσεων και γεγονότων έναν κομπλεξισμό πρωτοφανούς έντασης, που δυστυχώς προδίδει πως, τα μέλη της, οι άνθρωποί της, αντί να πάρουμε αφορμές και να απομακρυνθούμε από ό,τι σάπιο και σαθρό μάχεται να επιβιώσει σήμερα, αντιθέτως, αφηνόμαστε έρμαιό του, ή και προθύμως επιλέγουμε να αγκιστρωθούμε από τις επικρατούσες – δυστυχώς - νοοτροπίες που φέρουν ξεκάθαρα κομματική σφραγίδα.

“Ανθρωπιά και λιγότερη κομματική λατρεία”, θα μπορούσε να είναι μία ευχή για το νέο έτος – μακριά από τα τετριμμένα ευχολόγια – η οποία θα ήταν χρήσιμο “να πιάσει τόπο”! Στην πράξη λοιπόν, η σημερινή στήλη παίρνοντας αφορμή από τις εικόνες των προσφύγων και των μικρών παιδιών στις σκηνές, oι οποίοι βρίσκονται κυριολεκτικά στο έλεος του παγετού και του χιονιά τις τελευταίες ημέρες, επιθυμεί να υπογραμμίσει τη διαπίστωση, πως, ως κοινωνία στερούμαστε γνώσης, συναισθημάτων, ερεθισμάτων και αντανακλαστικών μα και μνήμης, απέναντι σε κρίσιμες καταστάσεις, ενώ αντιθέτως, διαθέτουμε περίσσευμα άγνοιας, αδιαφορίας, φιλοτομαρισμού, απάθειας, αλλά και ρατσισμού.

Απόδειξη του ανωτέρω ισχυρισμού, μία διαδικτυακή βόλτα, ένας ιντερνετικός περίπατος ή και συζητήσεις με πρόσωπα της περιοχής, της γειτονιάς ή του τόπου μας, τα οποία μάχονται να αναδείξουν την ευαισθησία... αντιπολιτευόμενων κομμάτων, αναφορικά με την κατάσταση των προσφύγων σε αυτές τις άγριες καιρικές συνθήκες. Θα διαπιστώσετε πως, δεν είναι λίγοι όσοι επιδιώκουν να αποδώσουν ευθύνες σε ένα κόμμα, εν προκειμένω στο κυβερνών κόμμα, προδίδοντας το ιδιαίτερα χαμηλό επίπεδο πολιτισμού και ανθρωπιάς που διαθέτουν, αδιαφορώντας για την ουσία του ζητήματος του προσφυγικού, τις αιτίες που οδηγούν “καραβάνια” ανθρώπων να θαλασσοπνίγονται, έχοντας εκδιωχθεί από τις πατρίδες τους με άμεσο ή έμμεσο τρόπο και που σήμερα, αρκετοί εξ αυτών, έρχονται αντιμέτωποι με την απειλή του θανάτου!

Είναι αρκετοί, από όσους έχουν πολλάκις εκφραστεί με απλόχερες δόσεις ρατσιστικής διάθεσης ανά διαστήματα, που έρχονται σήμερα, να επιδείξουν ευαισθησίες... προς ικανοποίηση κι εφαρμογή κομματικών εντολών και γραμμών, με σκοπό την ανάκτηση της εξουσίας μέσω της άσκησης ευτελούς έως και χυδαίου αντιπολιτευτικού λόγου!

Είναι η κοινωνία μας που χρειάζεται ριζικές αλλαγές έως και νέα θεμέλια με αξίες, για ένα καλύτερο μέλλον. Είναι η κοινωνία στην οποία ζούμε και απέχουμε να συμμετέχουμε ως πολίτες ενεργά, από την οποία αναδύεται μία πρωτοφανής μπόχα απανθρωπιάς! Είναι η κοινωνία που είμαστε μέρη της, η οποία διατηρεί έντονες τις κομματικές εξαρτήσεις, προωθώντας συστηματικά τη διάλυση της κάθε υγιούς προσωπικότητας που έχει καταφέρει να επιβιώσει και που αποτρέπει την “οικοδόμηση” νέων ανθρώπων με ευαισθησίες και κοινωνικά αντανακλαστικά!

Είναι η μολυσμένη - με αποσπασματικές πληροφορίες - κοινωνία μας, εκείνη που δεν ενδιαφέρεται να μορφωθεί, αλλά όμως, χρειάζεται να σκεφτεί επιτέλους πως ήρθε η ώρα να αφυπνιστεί... και να κατανοήσει πως, οφείλει τουλάχιστον να περιορίσει την κομματική λατρεία της και να αποκτήσει έστω τη στοιχειώδη ανθρωπιά!

ΥΓ. Η στήλη επιχειρεί να στηλιτεύσει τη σημερινή νοοτροπία και όχι να στηρίξει οποιοδήποτε κόμμα ή πολιτική παράταξη!