Ω! Εταιρεία

Εταιρείες, παραεταιρείες, κόντρα εταιρείες και άλλες εταιρείες κι όπου και να κοιτάξεις παντού εταιρείες.

Εταιρείες διαχείρισης, εταιρείες συμμετοχικές, εταιρείες αναπτυξιακές, εταιρείες……

Γέμισε ο τόπος από εταιρικά σχήματα δημοσίων διαχειρίσεων, που επέφεραν μία τεράστια μεταβολή σε αυτό που επί χρόνια γνωρίζαμε σχετικά με τη δομή του δημοσίου.

Άλλες ανεξάρτητες και άλλες υπαγόμενες σε υπουργεία, όμως όλες με τόση αυτονομία, ως κράτος εν κράτει, που συναγωνίζονται ακόμα και το αυτοδιοίκητο του Αγίου Όρους.

Λειτουργούν στον χώρο τους ως μονοκράτορες, ως απόλυτοι κυρίαρχοι, χρησιμοποιώντας κατά το δοκούν τις διασφαλίσεις του δημοσίου.

Πρόκειται για μία πολιτική πατέντα, σαν κι αυτές που κατά κόρον έχουν υπάρξει τα τελευταία χρόνια, η οποία ανακαλύφθηκε από τις πολιτικές ηγεσίες του πρόσφατου πολιτικού παρελθόντος, προκειμένου να διασφαλίσουν θέσεις σε παράγωγα του κομματικού τους σωλήνα και να εξυπηρετήσουν κάθε οικονομικό όφελος που μπορούσε να προκύψει, κυρίως από την διαχείριση δημοσίου χρήματος, ευρωπαϊκών προγραμμάτων και κάθε είδους χρηματοδοτικών εργαλείων.

Τι κι αν οι φάκελοι στην εισαγγελία ανοίγουν ο ένας μετά τον άλλο, τι κι αν ερευνώνται οι οικονομικές διαχειρίσεις των συγκεκριμένων δομών τι κι αν και σε κάποιες περιπτώσεις έχουν ασκηθεί ακόμα και διώξεις μεγαλοστελεχών!

Το σύστημα αυτό στήθηκε, εκτράφηκε και εδραιώθηκε τόσο καλά, καθώς ήταν μεγάλες οι πολιτικοοικονομικές εξυπηρετήσεις που προσέφερε, ώστε η όποια απόπειρα, όχι απαραίτητα αποδόμησης, αλλά έστω ελέγχου του, να απαιτεί πολύ χρόνο και ακόμα περισσότερο πολιτικό κόστος.

Εν τω μεταξύ οι εν λόγω δομές συνεχίζουν να υπάρχουν, να λειτουργούν, να ασκούν την δική τους ιδιότυπη εξουσία στον τομέα που έκαστη διαχειρίζεται και να «παίζουν» τον αυτοκρατορικό τους ρόλο έναντι όποιου συναλλάσσονται.

Ακόμα δε μεγαλύτερη η εξουσία τους όταν αφορά σε έγκριση και απόδοση χρηματοδοτικών επιχορηγήσεων, καθώς φυσικά πρόσωπα και επιχειρήσεις εξαρτώνται καθ’ ολοκληρία από τις συγκεκριμένες εταιρείες, που κρίνουν με συγκεκριμένα κατά το νόμο κριτήρια, σε πλείστες όμως περιπτώσεις ανεφάρμοστα.

Αποφασίζουν και διατάσσουν απολύτως αυθαίρετα, με αιτιολογήσεις παιδαριώδεις, επί των οποίων δεν επιδέχονται ουδεμία αντίρρηση, με οφθαλμοφανείς παρατυπίες και ελεγκτικούς μηχανισμούς των ίδιων των δομών, που με απροκάλυπτη προκλητικότητα, επιχειρούν να πείσουν ότι ελέγχουν τις δικές τους αποφάσεις.

Κινήσεις και ενέργειες που αποτελούν τον μέγιστο εμπαιγμό και υποβάθμιση ακόμα και της στοιχειώδους λογικής και εγείρουν αμφιβολίες για την σκοπιμότητα τους.

Τα ακριβοθώρητα, πρωτοκλασάτα και υψηλόβαθμα στελέχη τους, ασκούν την ανεξέλεγκτη εξουσία τους, αγνοώντας κάθε δεοντολογία, δηλώνουν πίστη και υπακοή αποκλειστικά και μόνο στην τροφοδότρια τους εταιρεία.

Μεγάλε Νιόνιο «Σ’ ευχαριστώ ω εταιρεία, εν αφθονία μου παρέχεις στέγη, τροφή και προστασία. Σ’ ευχαριστώ ω εταιρεία».