Φέρτε έναν χειρουργό, να μου αλλάξει το μυαλό

Τα ίδια του συγχωρεμένου. Πού μας χάνεις, πού μας βρίσκεις… πρωτοσέλιδο σε «σοβαρά» ειδησεογραφικά έντυπα και πρώτο θέμα σε «ευυπόληπτα» κανάλια. Τη μία για επιδειξίες με ψηλοτάκουνες γόβες, την άλλη για μπικινοφόρα «παγωτά» και τώρα για σέξι γιατρίνες με «αμαρτωλό» παρελθόν.

Δεν είδαμε όμως να προβάλει κανείς την οικονομική κατρακύλα του Δήμου. Γιατί τα οικονομικά προβλήματα οποιουδήποτε Δήμου θεωρούνται θέματα εσωτερικής κατανάλωσης, που δεν αποφέρουν τον επιθυμητό αριθμό «κλικ», εκτός κι αν Δήμαρχος είναι ο Ηλίας Ψινάκης. Ενώ το «άδειασμα» ενός ανθρώπου και επαγγελματία για τις επιλογές που έχει κάνει μέχρι σήμερα στην προσωπική ζωή του, «πουλάει» και φέρνει δημοσιότητα.

Εμάς μας ρωτάει κανείς εάν θέλουμε αυτού του είδους τη δημοσιότητα; Να μας στέλνουν μηνύματα φίλοι και γνωστοί από άλλα μέρη της Ελλάδας και να μας κοροϊδεύουν; Να μας κυνηγάει στο δρόμο ένα μικρόφωνο για να τοποθετηθούμε με το στανιό «εάν είναι σωστό να διαπομπεύεται μία νεαρή κοπέλα που κάνει το αγροτικό της στο νησί, επειδή στο παρελθόν γύριζε ερωτικές ταινίες»; Και το τραγικό είναι ότι το ίδιο μέσο που κατακρίνει την ανάδειξη και προβολή του συγκεκριμένου θέματος θέτει ως επόμενο ερώτημα στους ανυποψίαστους περαστικούς το «αν εσείς πηγαίνατε να σας εξετάσει μία τέτοια γιατρός». Παίρνουμε δηλαδή την τρίχα και την ξεχειλώνουμε για δικό μας όφελος.

Σε μια συνέντευξή της, η κοπέλα δήλωσε ότι θέλει να γίνει καρδιολόγος ή παιδίατρος. Και για να απαντήσω στην ερώτηση του τηλεοπτικού σταθμού που «ενδιαφέρεται» για την αξιοπρέπεια και την υπόληψη της ιατρού, εάν αντιμετώπιζα ποτέ πρόβλημα με την καρδιά μου, ΝΑΙ, θα πήγαινα να με εξετάσει, γιατί θα ήταν η ειδικότητά της. Εάν είχα παιδί που αρρώσταινε και έχρηζε ιατρικής παρακολούθησης, ΝΑΙ, θα ήθελα να το εξετάσει. Διότι, αυτή η κοπέλα σπούδασε και κρίθηκε από εξειδικευμένους επιστήμονες για να αποκτήσει πρώτον ένα πτυχίο και δεύτερον, μία θέση σε νοσοκομεία ή κλινικές. Εάν πάω να εξεταστώ και πάρω μια λανθασμένη γνωμάτευση ή γίνουν επιπόλαιοι και πρόχειροι χειρισμοί, τότε θα κρίνω εκείνον που με ανέλαβε ως γιατρό και όχι ως άνθρωπο. Γιατί δεν με ενδιαφέρει τι κάνει κάποιος στο κρεβάτι του, στον καναπέ του ή τη μπανιέρα του. Δεν με ενδιαφέρει πώς φέρεται στις προσωπικές σχέσεις του ή αν υποκινείται από κατώτερα ένστικτα. Εάν αυτός ήταν φίλος ή συγγενής μου, θα είχα κάθε δικαίωμα να παραθέσω την άποψή μου στον ίδιο και να τον συμβουλεύσω. Το να τον πυροβολώ όμως για τη στάση ζωής του ή τις επιλογές του, με καθιστά στενόμυαλο και κακεντρεχή.

Για ποιο λόγο να κάνω κάτι, που θα με ενοχλούσε στο έπακρο, εάν το έκαναν άλλοι σε εμένα. Κανείς δεν μπορεί να είναι αρεστός σε όλους; Κάτι επάνω μας, μπορεί να αρέσει σε 100 άτομα και ταυτόχρονα να μην αρέσει σε άλλους 1.000. Και το αντίστροφο. Δεν γίνεται όμως να διαλαλούμε σε κάθε ευκαιρία το μήνυμα της αγάπης και της κοινωνικής αλληλεγγύης και την ίδια στιγμή, να γινόμαστε οι «κουκουλοφόροι» που στέλνουν στην εκτέλεση ανθρώπους, διαφορετικούς από εμάς.

Αυτό, πρέπει να γίνει πρώτη είδηση. Οι περιορισμένες πνευματικές ικανότητές μας και όχι ένα «ροζ σκάνδαλο» που ψάχνουμε μανιωδώς για να μας συζητάνε. Και δεν πάω μακριά… γιατί αυτές οι αντιλήψεις χτύπησαν και την πόρτα του δικού μου σπιτιού. «Η συγκεκριμένη κοπέλα έκανε κάτι δημόσια, οπότε πρέπει να κριθεί». Βεβαίως και να κριθεί. Θέλεις να την κρίνεις ως ηθοποιό; Αν έχεις δει τις ταινίες της, κάντο. Θέλεις να την κρίνεις ως επιστήμονα; Πήγαινε πρώτα να σε εξετάσει και μετά που θα έχεις γνώμη, προχώρα. Αλλά βαρέθηκα μια ζωή να στιγματίζουμε ανθρώπους επειδή δεν μας εξυπηρετούν αυτά που λένε ή κάνουν. Πολλές φορές μάλιστα έχουμε δει κάποιους να χρησιμοποιούν τις προσωπικές επιλογές άλλων για να θίξουν την επαγγελματική υπόστασή τους. Εάν αυτό δεν είναι φασισμός, τότε τι είναι; Και νομίζω πως αυτό που θα πρέπει να μας απασχολήσει είναι η πηγή του κακού. Δεν γίνεται να «γεννάμε» μόνοι μας όλη αυτή την παράνοια και μετά να ρίχνουμε το μπαλάκι στους άλλους. Η διοίκηση, λέει, φέρεται ενοχλημένη από την έκταση που πήρε το γεγονός. Αλήθεια; Τότε η διοίκηση και η κάθε διοίκηση θα πρέπει να προσέχει τους ανθρώπους που εμπιστεύεται και κανακεύει. Όπως έλεγε και η γιαγιά μου «ηθελέστα και παθέστα».