Για τα Καρναβάλια...

Οι Απόκριες, για πολλούς, αποτελούν περίοδο χαράς, ξεφαντώματος και ανεμελιάς. Στο δικό μας Καρναβάλι όμως, το Συριανό, δεν μένουμε μόνο σε αυτό, αλλά αναδεικνύουμε και τον εκπαιδευτικό χαρακτήρα των ημερών. Διασκεδάζουμε μεν, επιμορφωνόμαστε δε. Μέσα από τις εκδηλώσεις μας, αντλούμε χρήσιμες πληροφορίες όπως για παράδειγμα, ότι ο σατιρικός ποιητής Γεώργιος Σουρής ήταν υδροχόος (2 Φεβρουαρίου 1853). Η συγκεκριμένη είδηση, που ακούστηκε στην έναρξη του Συριανού Καρναβαλιού, δεν μας κατέστησε μόνο πιο πλούσιους εγκυκλοπαιδικά, αλλά μας έδωσε και το ερέθισμα να διευρύνουμε τους πνευματικούς ορίζοντές μας, λαμβάνοντας αντίστοιχη γνώση.

Έτσι λοιπόν, ψάξαμε και μάθαμε τους ζωδιακούς κύκλους κι άλλων σημαντικών προσωπικοτήτων της Σύρου. Δυναμικός και ονειροπόλος υδροχόος ήταν επίσης ο λόγιος, ποιητής, πεζογράφος και πρώτος πρόεδρος της Διεθνούς Επιτροπής των Ολυμπιακών Αγώνων, Δημήτριος Βικέλας, ο οποίος «έχει γενέθλια» λίγες ημέρες μετά τον Γεώργιο Σουρή (15 Φεβρουαρίου 1835). Για την ευαισθησία και το βαθύ συναισθηματισμό του χαρακτηριζόταν το καρκινάκι Εμμανουήλ Ροΐδης (28 Ιουνίου 1836), ενώ για το πείσμα, την ανεξαρτησία και τη γενναιοδωρία του έμεινε στην ιστορία ο ταύρος Μάρκος Βαμβακάρης (10 Μαΐου 1905).

Διαθέτοντας τέτοια πλεονεκτήματα, το Συριανό Καρναβάλι δεν θεωρείται ένα απλό πρόγραμμα πολιτιστικών εκδηλώσεων, αλλά ένα φρέσκο ψυχαγωγικό μαγκαζίνο, στο οποίο θα μπορούσαν να ενταχθούν περισσότερες θεματικές ενότητες, όπως μαγειρική με συνταγές για την περίοδο της νηστείας και επιδείξεις μόδας με στιλιστικές προτάσεις για το βράδυ της Λαμπρής.

Δεν είναι σοβαρά όλα αυτά; Έεεελα… δεν το πιστεύω. Ναι, αλλά πότε ακριβώς παρατηρήθηκε η έλλειψη σοβαρότητας; Όταν πήραμε και διανθίσαμε ένα άτοπο, άστοχο και κακόγουστο «αστείο» ή όταν ως νησί ασχοληθήκαμε με το ζώδιο του Γεωργίου Σουρή, λέγοντας δημόσια ότι, ο ποιητής οραματιζόταν και σχεδίαζε πράγματα όπως όλοι οι υδροχόοι; Ίσως θα πρέπει να καθίσουμε «σοβαρά» και να προσδιορίσουμε τα όρια της σοβαρότητας. Πού αρχίζει και πού σταματά; Εκτός κι αν δεν μας ενοχλεί το να πιάσει κάποιος την τρίχα μας και να την κάνει τριχιά.

Βέβαια, οι μέχρι τώρα ενέργειες του δήμου για την προβολή και προώθηση του Καρναβαλιού αποδεικνύουν ότι σε καμία περίπτωση δεν θέλει να «μαδάει». Γι' αυτό και κατά τις εμφανίσεις των αρμοδίων σε τηλεοπτικά κανάλια πανελλήνιας εμβέλειας δεν γίνονται τέτοιου είδους αναφορές που θα μπορούσαν να θέσουν προς αμφισβήτηση τους σκοπούς και το “σοβαρό” προφίλ της διοργάνωσης, που  επιδιώκει να διαμορφώσει, φέροντας από φέτος το όνομα του Γεωργίου Σουρή.

Και οι “κόκκινες κάρτες” δεν σταματούν εδώ, γιατί εξίσου φάουλ είναι το να λες στο μικρόφωνο ότι το Συριανό Καρναβάλι έρχεται να αναδείξει τον Σουρή και να του δώσει την αξία που του πρέπει. Ότι δηλαδή περίμενε ένας δημιουργός αυτού του βεληνεκούς, που τον ξέρουν μέχρι και οι πέτρες, να αναγνωριστεί μέσα από τις εκδηλώσεις ενός Καρναβαλιού. Κι επανερχόμαστε στο ίδιο ερώτημα... είμαστε σοβαροί ή απλά δεν αντιλαμβανόμαστε τις διαφορές ανάμεσα στο “αναδεικνύω” και “τιμάω” μια προσωπικότητα; Λάθος διατύπωση ή όχι, το ζητούμενο είναι ότι όλα αυτά έχουν καταγραφεί. Όταν ένα κανάλι ή κάποιο site θελήσει να πάρει σχετικά αποσπάσματα και να τα προβάλει, θα γίνει ευρύτερα γνωστό πως το μόνο πράγμα που ξέρει η Σύρος για το Γεώργιο Σουρή, είναι το ζώδιό του. Αυτή την εξωστρέφεια θέλουμε; Φαντάζομαι... όχι. Και γιατί η σκέψη αυτή να μένει μόνο στη σφαίρα της φαντασίας;

Δεν είναι κακό να κάνουμε την πλάκα μας, άλλωστε η περίοδος του Καρναβαλιού προσφέρεται ακριβώς γι' αυτό. Είναι όμως επικίνδυνο, ο αυθορμητισμός και ο ενθουσιασμός να μας οδηγούν στην ισοπέδωση και την επιδερμική αντιμετώπιση κάποιων πραγμάτων, που θα μπορούσαν να ερμηνευτούν , χωρίς λόγο, ως άγνοια και αμάθεια. Το γεγονός ότι σε μια ψυχαγωγική εκδήλωση δεν θα κάτσεις να κάνεις ιστορική ανάλυση ή να μιλήσεις διεξοδικά για το έργο ενός δημιουργού, δε σημαίνει ότι πρέπει να φτάσεις και στο άλλο άκρο με ακατάληπτους συνειρμούς και σχόλια εκτός τόπου και χρόνου.

Κανείς δεν αμφισβητεί τις αγνές προθέσεις όλων όσοι συμμετέχουν με τον δικό τους τρόπο στην προσπάθεια ανάδειξης και προβολής του Καρναβαλιού. Για το λόγο αυτό χρειάζεται απλά να είμαστε πιο προσεκτικοί σε αυτά που λέμε και κάνουμε, για να μη δίνουμε λανθασμένες εντυπώσεις. Γιατί άλλο “να είσαι καρναβαλιστής” και άλλο “για τα Καρναβάλια”.