Ο ... τον πρώτο χρόνο χαίρεται

Το ότι διανύουμε την εποχή της παρακμής, της σήψης και την ηθικής κατάπτωσης το γνωρίζαμε! Το ότι αρκετοί άνθρωποι, στη συγκεκριμένη “καμπούρα” της κοινωνίας μας, έρχονται να προσθέσουν επιπλέον, τεράστιες δόσεις νοσηρών πράξεων και συμπεριφορών και να πολλαπλασιάσουν την ηθική κατάπτωση, προκαλώντας σε υπέρμετρο βαθμό αηδία, το περιμέναμε! Το ότι θα έσπευδαν όμως, να “νουθετήσουν” για τη δημοσιογραφική δουλειά και την τεκμηρίωση των πληροφοριών που “γέννησαν” συγκεκριμένα και σαφή δημοσιεύματα για πράξεις που ελέγχθηκαν από τη Δικαιοσύνη και δεν αποκλείεται να απασχολήσουν – και - μελλοντικά, οι πλέον άσχετοι με το επάγγελμα, οι οποίοι (ή πιο ορθά, η πλευρά τους) παραμένει στο στόχαστρο, καταντά αν όχι φαιδρό, τουλάχιστον προκλητικό!

Σε τούτη την κοινωνία που έχουν χαθεί τα όρια, που η προσβολή θεωρείται καθημερινό “άθλημα”, το ψέμα, “φιλική” - προς την ψυχική υγεία - ενασχόληση και η απειλή, “όπλο” κατά των ανθρώπων που κάνουν ως οφείλουν τη δουλειά τους προκειμένου να υπηρετήσουν μέσω της ενημέρωσης την κοινωνία, ήρθε η ώρα να αντιδράσουμε! Ήρθε η ώρα να τοποθετήσουμε τα πράγματα στη θέση τους και να πάει κάθε κατεργάρης “στον πάγκο” του. Ήρθε η στιγμή να θέσουμε τα όρια και να προσδιορίσουμε τη διαφορά ανάμεσα στην αξιοπρέπεια και την αναξιοπρέπεια, καθώς και την τεράστια απόσταση ανάμεσα στην πρόκληση και τη συνετή συμπεριφορά.

Ειδικότερα, όταν προκύπτουν εξελίξεις που αφορούν και σχετίζονται με τον δήμο, δηλαδή την ίδια την κοινωνία κι επί της ουσίας, το δικό της ταμείο και τη δική της τσέπη, αυτές εξυπακούεται πως, πρέπει να αναφέρονται, να γνωστοποιούνται εγκαίρως και τεκμηριωμένα, προκειμένου ο άμεσα ενδιαφερόμενος, ο κόσμος δηλαδή, να λαμβάνει την πληροφορία που πρέπει να έχει στη διάθεσή του. Πρόκειται για μία διαδικασία που ακολουθείται κι επιβάλλεται να ακολουθείται σε κάθε επίπεδο – τοπικό, περιφερειακό και κεντρικό -, με σκοπό να αποκαλύπτεται η αλήθεια, η κάθε εξέλιξη (για υπόθεση που σχετίζεται με τα κοινά), τα δεδομένα, τα στοιχεία, οι κατηγορίες, η αθώωση ή η καταδίκη προσώπου ή προσώπων, ακόμη και η σιωπή ή η πρόθεση ήπιων τόνων από μερικούς πολίτες που καλούνται να τοποθετηθούν για να συνδράμουν... στο έργο της Δικαιοσύνης!

Η καταγραφή γεγονότων κι εξελίξεων είναι κατανοητό πως μπορεί να ενοχλήσει εκείνον που αφορά, ωστόσο, επιβάλλεται να γίνει εξίσου κατανοητό από την πλευρά του, πως, αυτή είναι η δουλειά των δημοσιογράφων! Υπάρχει μέθοδος και τρόπος για την προσέγγιση και απόδοση του κάθε θέματος, που εστιάζει στο να αναδείξει υποθέσεις που αφορούν κι επηρεάζουν άμεσα ή έμμεσα το κοινωνικό σύνολο. Παρομοίως, η δουλειά της Δικαιοσύνης είναι να ελέγχει πράξεις που συνοδεύονται από συγκεκριμένο κατηγορητήριο ώστε να αποφανθεί αν αυτές έχουν τελεστεί ή όχι, όπως επίσης, δουλειά του κάθε κατεργάρη... είναι να πάει “στον πάγκο του” και όχι να απειλεί!

Πέραν των ανωτέρω δε, θα πρέπει να σημειωθεί, το αυτονόητο, που στις μέρες μας για τους πονηρούς, τους παντογνώστες και τους εξυπνάκηδες που επιδιώκουν να τσαμπουκαλεύονται μόνον, φαίνεται να μην είναι και τόσο απλό: Πως δηλαδή, αν κάποιος δεν θέλει να ενοχληθεί και η υπόθεσή του να πάρει τις διαστάσεις που πρέπει να λάβει, αν αφορά, προσβάλλει ή θίγει το κοινωνικό σύνολο, οφείλει να μην προβεί σε πράξεις, ενέργειες ή συμπεριφορές που θα τον οδηγήσουν σε δύσκολη θέση, σε άβολη θέση ή ακόμη και στη θέση να απολογηθεί!

Κατόπιν αυτών, γίνεται ξεκάθαρο πως, κάθε επαγγελματίας, υπάλληλος, εργαζόμενος κλπ., οφείλει να διεκπεραιώνει ορθά τις υποχρεώσεις του, κυρίως δε, όταν αυτές υπηρετούν τους πολίτες και γενικότερα την κοινωνία! Οφείλει δηλαδή, να υπηρετεί με σύνεση, να εργάζεται με συνέπεια και να προασπίζει το κοινό όφελος, χωρίς να επιδιώκει – ποικιλοτρόπως, ακόμη και δια αντιπροσώπων – να θάψει τα δεδομένα, απειλώντας!

Καθώς όμως, δεν ζούμε και δε μιλάμε για ιδανικές κοινωνίες, ο κάθε κατεργάρης, οφείλει πριν από όλα, να έχει στο νου του, τη γνωστή λαϊκή παροιμία, πως δηλαδή, “ο ψεύτης και ο κλέφτης τον πρώτο χρόνο χαίρονται!”.

 

Ετικέτες: