Δεν είσαι δα και τίποτα σπουδαίο!

Να δοξάζεις την τύχη, τις συγκυρίες, τους ανεγκέφαλους, την μοίρα και όποιον θέλεις τέλος πάντων, για το ότι κατάφερες και βρέθηκες -  για την δική μας ατυχία - να έχεις ρόλο στα κοινά.

Δόξασε την τύχη που σε ευνόησε και αγνοήθηκε η μουντρουχιά και ο ανθρωποδιωκτισμός που έσερνες σαν άτομο ώστε με το που βρέθηκες στη ρότα κάποιων επίδοξων δημάρχων να σε εντάξουν στο δυναμικό της ομάδας τους. Άλλωστε αυτοί για να κερδίσουν στην μάχη της κάλπης βούτηξαν στον σωρό, μάζεψαν κάθε πικραμένο και κατατρεγμένο από την μοίρα, οπότε εσένα γιατί να σε αφήσουν;

Οφείλεις να δοξάζεις τις συγκυρίες γιατί ήταν αυτές που ευνόησαν μία πρώτη εκλογή σου, όταν αυτοί που θέλησαν να δικαιολογήσουν την ύπαρξη σου στον κομματικό τους στρατό έβαλαν λυτούς και δεμένους να «σπρώξουν» την δική σου εκλογή, ώστε έτσι να κατοχυρώσουν και την δική τους. Θα έχει πλάκα να νομίζεις ότι σε βοήθησαν γιατί πίστεψαν σε σένα!

Πρέπει να δοξάζεις τους ανεγκέφαλους και αδαής που έτρεξαν στην κάλπη έχοντας τα σταυρωμένα με το όνομα σου ψηφοδέλτια στην τσέπη, μοιράζοντας ψηφαλάκια με την στενομυαλιά της ανοησίας και της απουσίας κριτηρίων, μόνο και μόνο γιατί ο ξάδερφος τους είπε να ρίξουν το χαρτάκι που τους δίνει γιατί έχει υποχρέωση στον κολλητό της αδελφής του φίλου τους, ο οποίος τους έταξε ότι θα έρχεται στο χωριό και θα τους φτιάχνει τα ντουβαράκια και θα τους βάζει λάμπες να βλέπουν το βράδυ να μην τσακίζονται.

Δόξασε την μοίρα σου που είχε κέφια και φάνηκε γενναιόδωρη απέναντι σου σε αντίθεση με την δική μου που ήταν μέσα στην γρουσουζιά και με ανάγκασε να σε φορτωθώ.

Χωρίς γνώσεις ουσίας, χωρίς μία στοιχειώδη κοινωνική ευχέρεια, χωρίς καλλιέργεια πνεύματος, χωρίς θετική έξωθεν μαρτυρία, χωρίς όλα αυτά που θεωρούνται βασικά στοιχεία μίας έστω και οριακής αποδοχής, βρέθηκες με την συνηγορία όλων των προαναφερόμενων να κατέχεις δημόσιες θέσεις.

Μα να που ότι είναι συγκυριακό, εύκολα ξεφτίζει και η κάθε θέση ευθύνης σε προδίδει και προδίδεσαι.

Με ποιά ανύπαρκτη σοβαρότητα να σταθείς και να ανταπεξέλθεις σε βαριά καθήκοντα;

Με πόση απουσία πολιτικού λόγου να ασκήσεις τον πολιτικό σου ρόλο;

Με πόση περίσσια έπαρση να διαχειριστείς τα θέματα των συμπολιτών σου;

Με ποιά έλλειψη περιεχομένου ουσίας να αντιμετωπίσεις τις απαιτήσεις των συλλογικών οργάνων;

Επηρμένες συμπεριφορές, αλαζονικές αποφάσεις, ματαιόδοξες πρωτοβουλίες, προκλητικές ενέργειες, είναι μόνο κάποια από τα στοιχεία που συνθέτουν το δημόσιο προφίλ που επέδειξες, επιβεβαιώνοντας τελικά πως το να τίθεσαι από την ιστορία στο περιθώριο, ακόμα πριν προλάβει αυτή να σε καταγράψει, είναι εξέλιξη αναμενόμενη, καθώς όπως αποδείχθηκε δεν είσαι δα και τίποτα σπουδαίο!