Όποιος θέλει, μπορεί

Όταν η βρωμιά, η υποτακτικότητα, η αμετροέπεια, η μισαλλοδοξία, ο ρατσισμός, οτιδήποτε μη politically correct που επιφέρει και πολιτικό, ή κοινωνικό κόστος, κρύβονται κάτω από το χαλί, όταν άνθρωποι, που επιλέχθηκαν από τον κόσμο, προκειμένου να αρθρώνουν άποψη, κρύβονται πίσω από το δάχτυλό τους, αποφεύγοντας κάθε “επίπονο” ζήτημα, τότε το μέλλον δεν προδιαγράφεται και λαμπρό.

Το ζήτημα που ετέθη στο δημοτικό συμβούλιο, περί της δήλωσης στήριξης εκ μέρους του Δήμου, στο Δήμαρχο της Πάτρας, ο οποίος κρίνεται από τη δικαιοσύνη, επειδή έπραξε το αυτονόητο, δεν έδωσε, δηλαδή, χώρο και “φωνή”, τουλάχιστον με δική του ευθύνη, σε υπερασπιστές της ρητορικής του μίσους, ανέδειξε δύο “φαινόμενα”.

Το πρώτο “φαινόμενο” είναι η συντονισμένη προσπάθεια αποφυγής κάθε συζήτησης, κάθε άρθρωσης ξεκάθαρου λόγου, για το θέμα. Άλλοι “άργησαν” να μπουν στην αίθουσα, άλλοι απλώς δε σήκωσαν το χέρι, χωρίς ωστόσο, να έχουν την τόλμη να παραδεχτούν το γιατί. Γιατί δεν σήκωσαν το χέρι. Γιατί δεν συναίνεσαν στο να μπει ως θέμα, προκειμένου, τουλάχιστον, να συζητηθεί, και από κει και πέρα η έγκρισή του ή μη, να αποτελέσει μία αιτιολογημένη απόφαση, η οποία θα καταγραφεί και στα πρακτικά.

Όταν δε, όσοι εμφανίστηκαν ιδιαίτερα διστακτικοί, σε ό,τι αφορά στη δημόσια έκθεση των απόψεών τους, αναγκάστηκαν να απαντήσουν στο παραπάνω “γιατί”, τότε το θέμα εξετράπη ακόμη περισσότερο και είχαμε την εμφάνιση του δεύτερου “φαινομένου”, της αμηχανίας και της άρνησης μερίδας των αιρετών, να μπουν καν στη διαδικασία της επιχειρηματολογίας, αναφερόμενοι μόνο σε δικαιολογίες, τύπου “ναι, αλλά για (κάτι άλλο, άσχετο με το θέμα) δε λέτε τίποτε”, λες και αν κόπτονταν τόσο πολύ για το (κάτι άλλο, άσχετο με το θέμα) δεν θα το έφερναν, με δική τους πρωτοβουλία προς συζήτηση ή και λήψη απόφασης, ή και έγκριση ψηφίσματος.

Το ζήτημα που προκύπτει, δεν είναι αν θα εκδοθεί ένα ακόμη ψήφισμα, εκτός των όσων έχουν εγκρίνει ομόφωνα δεκάδες δημοτικά συμβούλια της χώρας, μεταξύ των οποίων και αρκετά “γειτονικά” μας, που ουσιαστικό ρόλο δεν έχει, εκτός ίσως από την έκφραση στήριξης στον “κατηγορούμενο” δήμαρχο, και λήψη σαφούς θέσης στο ζήτημα. Το μείζον ζήτημα, που προέκυψε, ήταν ο λόγος, που αρκετοί αιρετοί, υποβάθμισαν, όσο το δυνατόν περισσότερο, το θέμα θέτοντάς το εκτός συζήτησης.

Με ποιο σκεπτικό αποκλείεις ένα τόσο σημαντικό θέμα, κυρίως για τις πολιτικές του προεκτάσεις, που αφορούν άμεσα και τη δική σου κοινωνία; Τι θα γίνει αν κάτι αντίστοιχο συμβεί και σε κάποιο από τα νησιά μας, όπως συνέβη στην περίπτωση της Περιφέρειας Ιονίων Νήσων;

Αν οι αιρετοί, οι κατέχοντες την εξουσία, δεν πάρουν συγκεκριμένη θέση, αν δεν καταδικάσουν τέτοιου είδους ενέργειες, αν δεν ταχθούν κατηγορηματικά κατά των οπαδών του ρατσισμού και της βίας, είναι λογικό, αρκετοί από τους πολίτες, να σχηματίζουν ερωτηματικά, σχετικά με τα κίνητρα, που οδήγησαν στις καλένδες ένα θέμα, που αφορά όλους, μας αφορά άμεσα και μέρα με τη μέρα λαμβάνει ολοένα και μεγαλύτερες διαστάσεις.

Τέλος, ας σημειωθεί, πως η πολιτική εκμετάλλευση του ζητήματος είναι γνωστή και φυσικά αναμενόμενη, ωστόσο, το γεγονός αυτό, δεν εμποδίζει κανέναν, από το να εκφράσει άποψη, να σταματήσει τη σπέκουλα από οποιαδήποτε πλευρά κι αν αυτή γίνεται, να φέρει το ζήτημα στις πραγματικές του διαστάσεις και να ξεκαθαρίσει τη θέση του.

Αυτό, φυσικά, αν έχει τη βούληση να το κάνει.

Just saying.

Διαβάστε ακόμα