Πολιτική υπόσταση... σαρδέλας

Για κάθε σοβαρό θέμα, αλλά και κρίσιμο ζήτημα για την κοινωνία αναφορικά με το οποίο αποφεύγουν να τοποθετηθούν οι “εκπρόσωποί” μας σε τοπικό – αυτοδιοικητικό επίπεδο, θα λαμβάνουν επάξια τον τίτλο των πρωταγωνιστών της σαρδέλας!

Άλλωστε, πόζες, στημένα χαμόγελα, “κέφι” κι επιφανειακές κουβέντες επ΄ ουδενί δεν χωρούν στο πλαίσιο ενός διαλόγου σοβαρού, εξ ου και εκλείπουν σταδιακά οι σημαντικές συζητήσεις, οι ουσιώδεις παρατηρήσεις και κατά συνέπεια η παραγωγή έργου και αποτελέσματος για τον τόπο, την πρόοδο της κοινωνίας και τη βελτίωσή της!

Ο τίτλος του πρωταγωνιστή της σαρδέλας, σε αντίθεση με τον τίτλο του συνετού και δημοκράτη αυτοδιοικητικού, όπως διαπιστώνεται μέρα με την ημέρα, μήνα με τον μήνα, συνεδρίαση με τη συνεδρίαση, “κερδίζει έδαφος” ολοένα και περισσότερο, διαμορφώνοντας ένα επίπεδο πολιτικό, ιδιαιτέρως χαμηλό, ιδιαιτέρως σαθρό έως όμως – δυστυχώς - κι επικίνδυνο!

Αναμφισβήτητα οι αυτοδιοικητικοί που αξιολογούν πως πρέπει να τοποθετηθούν, να συζητήσουν, να αναλύσουν επί ώρες και να υπερασπιστούν χρηματοδοτήσεις, μπόνους κι επιχορηγήσεις από τα κοινά ταμεία, τα ταμεία των δημοτών, για εκδηλώσεις “δεύτερου” ή και “τρίτου” χαρακτήρα, όπως ενδεικτικά μεταξύ άλλων γιορτές σαρδέλας, αλλά και παρόμοιες, επενδύοντας με αυτόν τον τρόπο σε συζητήσεις κενές για το μέλλον του τόπου, τότε πρέπει να γνωρίζουν πως είναι κατανοητή η πρόθεσή τους: Να τέρψουν τα αυτιά των ψηφοφόρων, να φανούν υπερασπιστές της παράδοσης ή της όποιας κουλτούρας που – οι ίδιοι – αναγνωρίζουν και να αποσπάσουν ψήφους!

Όταν επενδύουν για τη διατήρηση της αυτοδιοικήτικής καρέκλας τους, σε φλύαρες τοποθετήσεις για ανούσια θέματα, αφήνοντας στην άκρη τα άκρως κρίσιμα και σοβαρά, όπως η συζήτηση της στήριξης ανθρώπων – συναδέλφων τους, που πραγματοποιούν τον δικό τους αγώνα για την υπεράσπιση της δημοκρατίας και των αξιών της, τότε επάξια πρέπει να λαμβάνουν τον τίτλο του πρωταγωνιστή της σαρδέλας, αφού αποδεικνύουν πως η πολιτική παρουσία τους, επαρκεί αυστηρά και μόνον για φιέστες!

Μη σπεύσει κάποιος εξ αυτών να σκεφθεί πως, αδικούνται πρόσωπα από την κριτική! Θα πρέπει πρωτίστως οι ίδιοι που θα το πράξουν, να κάνουν την αυτοκριτική τους και να διαπιστώσουν, αν είναι άξιοι(;) εκπρόσωποι των πολιτών του τόπου! Κι αυτό καθώς, οι καιροί που διανύουμε είναι ζοφεροί, η εξέλιξη της κοινωνίας σε πανελλαδικό επίπεδο ακολουθεί ροπή ανησυχητική, με επικίνδυνες ακραίες κλίσεις φθόνου, μίσους, ρατσισμού, φόβου και άγνοιας που με γοργούς ρυθμούς, διαμορφώνουν ένα εξαιρετικά αποκρουστικό πρόσωπο, απάνθρωπο αλλά και ιδιαιτέρως νοσηρό γι αυτήν!

Ως εκ τούτου, ό,τι φλερτάρει με το ακραίο και το φασιστικό και δεν καυτηριάζεται, στηρίζεται ή και ενισχύεται! Κατά συνέπεια, όταν καλείσαι από συνάδελφο αιρετό (που επισημαίνει μάλιστα παρόμοιες αποφάσεις συλλογικών οργάνων) να τοποθετηθείς ενάντια σε στάσεις και ιδέες ακραίες που ούτε στοιχειωδώς δεν εκτιμούν τη δημοκρατία, αλλά που μολύνουν την κοινή λογική, επιδιώκουν να εκκολάψουν φασιστικές νοοτροπίες και να σπείρουν αντίστοιχες “ιδέες” στην κοινωνία, τότε, δεν καθυστερείς στη συνεδρίαση, δεν αποφεύγεις την συζήτηση, δεν κρύβεσαι στη γωνιά σου μπερδεύοντας μάλιστα και τη θέση σου (λευκό ή παρών) στη στημένη ψηφοφορία για εισαγωγή του θέματος ή μη, αλλά κυρίως, δεν κοροϊδεύεις την τοπική κοινωνία που σε εξέλεξε!

Τουναντίον, οφείλεις να πάρεις θέση, την ίδια στιγμή, αμέσως, με ξεκάθαρα λόγια και τοποθετήσεις! Υπέρ ή κατά της πρότασης στήριξης ενός δημάρχου που εναντιώθηκε στη διάδοση φασιστικών “ιδεών”, καθιστώντας σαφή τα όποια επιχειρήματά σου! Αυτό επιτάσσει η δημοκρατία στην πράξη! Την ελευθερία του λόγου και όχι τη σιωπή!

Ωστόσο, ήδη, τα συμπεράσματά τους, αρκετοί δημότες, τα έβγαλαν αναφορικά με την τελευταία δημόσια συνεδρίαση του τοπικού αιρετού οργάνου! Μέλη και σύμβουλοι, κατώτεροι των περιστάσεων, μέλη κι αιρετοί χωρίς πολιτική υπόσταση, που εστιάζουν μόνον σε επιδερμικές συζητήσεις για φιέστες, επιβεβαιώνοντας πως το αυτοδιοικητικό ανάστημά τους, ορθώνεται... και φθάνει μόλις στο “ύψος” εκδηλώσεων σαρδέλας, με το σκεπτικό “τι με νοιάζει η δημοκρατία κι αν φλέγεται”!