Εμείς οι αλήτες

  • Παρασκευή, 24 Μαρτίου, 2017 - 06:15
  • /   Eνημέρωση: 24 Μαρ. 2017 - 20:00
  • /   Συντάκτης: Τέτα Βαρλάμη

Ο εμπαιγμός των κονκισταδόρ που μοίραζαν καθρεφτάκια στους ιθαγενείς για την υφαρπαγή των προγονικών τους εδαφών, επαναλαμβάνεται, χωρίς αιδώ και τσίπα, στον μικρόκοσμο της τοπικής κοινωνίας.

Σε έναν λαό που μάχεται να αντιπαλέψει την εξαθλίωση στην οποία τον οδήγησαν πολιτικές υποσχόμενες πλαστή ευδαιμονία, δανεικό χρήμα και χλιδάτες παροχές που δεν του ανήκαν, οι ίδιες αυτές πολιτικές επαναλαμβάνονται από τους αμετανόητους εκφραστές τους, με ανάλογη υποσχεσιολογία για γκλαμουράτες επενδυτικές προοπτικές.

Η κινηματογραφική εξαπάτηση, έρχεται να συναντήσει έναν πάγιο πολιτικό ερασιτεχνισμό, καθώς οι επενδυτικές εξαγγελίες των τοπικών αυτοδιοικητικών παραγόντων παραπέμπουν σε εποχές που μεσουρανούσε η κοροϊδία, με χρωματιστές χάντρες και λαμπυρίζοντα γυαλάκια, των κατακτητών προς τους ιθαγενείς.

Το σύνολο του δευτερο-αυτοδιοικητικού ενδιαφέροντος, όπως εκ του αποτελέσματος προκύπτει, επικεντρώνεται σε τακτικές εντυπωσιασμού, με ανακοινώσεις και ενέργειες πασπαλισμένες με μπόλικη χρυσόσκονη, αφήνοντας στο ημίφως της πολιτικής του αποτελεσματικότητας τα ουσιώδη και σημαντικά, για τα οποία περιορίζεται σε βερμπαλιστικά αφηγήματα με πλασματική γνώση και ανύπαρκτα αποτελέσματα.  

Αίφνης, η τουριστική προοπτική όχι μόνο μίας περιοχής αλλά της χώρας ολόκληρης, έχει εγκλωβιστεί σε μία προωθούμενη-με νύχια και με δόντια-επιχειρηματική δράση, η οποία για την εξυπηρέτηση της σκοπιμότητας της βαφτίστηκε «μεγαλόπνοη επένδυση»!

Ποιά οικονομική επένδυση; Της τάξης των 6,5 εκ. ευρώ; Όταν μία ξενοδοχειακή επένδυση σε έναν τουριστικό προορισμό ανέρχεται περίπου στα 80 εκ. ευρώ, ενώ πλήθος επιχειρηματικών δραστηριοποιήσεων ανέρχονται σε δεκάδες εκατομμύρια κεφαλαιακής επάρκειας για την λειτουργία τους; Δυσαναλογία ποσών άρα και χρήσης (ή κατάχρησης) του όρου «επένδυση».

Ποιά τα κεφάλαια της επένδυσης, όταν οι φερόμενοι ως επενδυτές ζήτησαν από θεσμικούς φορείς την εξεύρεση χρηματοδοτικών προγραμμάτων και την εξασφάλιση χρηματοδοτήσεων;

Ποιά η υποδομή της επένδυσης, όταν μεταξύ των άλλων απαιτήσεων είναι και η παραχώρηση, από άλλους θεσμικούς φορείς, των κτιριακών εγκαταστάσεων;

Ποιά η δυναμική της επένδυσης, όταν τίθεται ως προϋπόθεση η νομοθέτηση από πλευράς του κράτους με όρους ωφέλιμους προς τους προτείνοντες την επένδυση!

Εκ των δεδομένων συνάγεται ότι με εξασφάλιση, εκ μέρους των ασκούντων διοίκηση, της ευνοϊκής νομοθεσίας, της απαιτούμενης χρηματοδότησης και της κτιριακής υποδομής, τότε ο κάθε ένας μπορεί να συστήνεται ως επενδυτής και να διεκδικεί τον συγκεκριμένο «ρόλο».

Όταν δε, εκ μέρους μερίδας δημοσιογράφων, επιδεικνύεται ανυπακοή στα κελεύσματα των ασκούντων διοίκηση στο να αναδείξουν σε μείζον θέμα αυτές τις φαιδρές μυθοπλασίες, τότε τους καταλογίζεται «δημοσιογραφική αλητεία»!

Χαρακτηρισμός εκστομισμένος από τα χείλη τέτοιων τυχάρπαστων δοτών πολιτικών εκπροσώπων περιποιεί τιμή για τους δημοσιογραφούντες, που δεν συνδιαλέγονται με ανάλογους όρους ηθικής έκπτωσης, την οποία αφήνουν εξ ολοκλήρου στην κατοχή των κατηγόρων τους.

Η πολιτική τους κληρονομιά, αποσυρόμενοι από το αξίωμα, πέραν του άκρατου αυτοθαυμασμού τους στα γυαλιστερά καθρεφτάκια με τα οποία επιχειρούν να δελεάσουν τους «ιθαγενείς», θα πρέπει να περιλαμβάνει και μία απάντηση για τον χαρακτηρισμό της αλητείας ως απόρροια της πολιτικής αγυρτείας.

Η δημοσιογραφική αλητεία ξαναχτύπησε.

 

 

 

 

 

Διαβάστε ακόμα