Απέναντι στον παραλογισμό

Το τελευταίο διάστημα τεράστια προβολή και δημοσιότητα έχουν λάβει οι αγώνες Κυκλαδιτών και όχι μόνο, σε σχέση με την εκμετάλλευση των φυσικών χαρακτηριστικών και πλούτου τους, με σκοπό την παραγωγή ηλεκτρικού ρεύματος.

Πολλοί είναι εκείνοι που σπεύδουν να καταδικάσουν τις αντιδράσεις και να κατηγορήσουν τον κόσμο των νησιών, ότι για εξυπηρέτηση δικών τους συμφερόντων και καμίας διάθεσης “ξεβολέματος”, αντιτίθεται στην εγκατάσταση μέσων εκμετάλλευσης των “πράσινων” μορφών ενέργειας, ενώ κάνουν λόγο για μικροπολιτικές σκοπιμότητες, εκ μέρους Δήμων, Δημάρχων, αιρετών προσώπων και ούτω καθεξής.

Αρχικά θα πρέπει να διευκρινιστεί, πως από την πλευρά των αιρετών, πάντα υπήρχε και πάντα θα υπάρχει η πολιτική στρατηγική πίσω από κάθε διεκδίκηση, κάθε γεγονός. Ο ρόλος τους είναι πολιτικός, ενώ δεν είναι λίγοι αυτοί, που επιχειρούν να επωφεληθούν, για την ανάδειξη και ανέλιξή τους στο χώρο.

Παρ’ όλα αυτά, στη συγκεκριμένη περίπτωση, δεν συναντά κανείς μόνο κάποιους δημάρχους που παίζουν κάποιο πολιτικό παιχνίδι, αλλά σύσσωμες κοινωνίες, που μαζικά και συντεταγμένα “πολεμούν” μία κατάσταση.

Προχωρώντας στη στάση των κατοίκων πλέον, εντύπωση στους εξωτερικούς παρατηρητές προκαλεί το γεγονός, ότι τάσσονται κάθετα αντίθετοι σε ανανεώσιμες πηγές ενέργειας, καθώς το πιο λογικό, ή μάλλον η επικρατέστερη και κατεστημένη αντίληψη, είναι πως οι πηγές ενέργειας όπως ο άνεμος, η γεωθερμία, ο ήλιος, αποτελούν “σωτηρία” απέναντι στην ενέργεια από καύση παραγώγων του άνθρακα.

Φυσικά, ναι, η χρήση των ανανεώσιμων και βιώσιμων μορφών ενέργειας, θα μπορούσε να αντικαταστήσει πλήρως τη ρυπογόνα δραστηριότητα που προκαλείται από την καύση των ανθρακούχων υλών, ωστόσο, μία τέτοια προσέγγιση, θα πρέπει να γίνει συντονισμένα, μέσα σε αυστηρό θεσμικό πλαίσιο, με σεβασμό στο περιβάλλον και τα χαρακτηριστικά του κάθε τόπου και γνώμονα την αειφορία και σε καμία περίπτωση το ευκαιριακό και γρήγορο κέρδος.

“Μα θα μπορούσε μία “πράσινη” μορφή ενέργειας να προσβάλλει το φυσικό περιβάλλον και τον τόπο;”, θα μπορούσε να ρωτήσει κανείς. Βεβαίως, διότι αν αναλογιστεί κανείς τη μορφολογία ενός κυκλαδίτικου νησιού και φανταστεί καμία 200ριά πυλώνες 100 μέτρων, με έλικες 70 μέτρων (100 μέτρα, σημειωτέον, είχαν ύψος οι πρώτοι ουρανοξύστες – για μέτρο σύγκρισης) σε βάσεις από σκυρόδεμα, ή εκατοντάδες γεωτρήσεις, με χιλιάδες μέτρα σωληνώσεων να τις συνδέουν τότε καταλαβαίνει, πως η βιομηχανική δραστηριότητα δεν συνάδει με τα νησιά μας, σε καμία περίπτωση.

Επιπροσθέτως, το ελληνικό κράτος, ανοργάνωτο, ελλιπές και ανεπαρκές, κάτω από οποιαδήποτε διοίκηση, έχει αποδείξει επανειλημμένως, ότι δεν δύναται να αντιληφθεί τις ειδικές ανάγκες των νησιών, αλλά και ότι δεν τα αντιμετωπίζει ως ιδιαίτερες περιοχές, που χρήζουν ειδικής μέριμνας, αλλά ως την “κότα με τα χρυσά αυγά”, που προσπαθεί να απομυζήσει, έως και το τελευταίο δίκροκο. Όσο δε για τους “επενδυτές”, ο μόνος στόχος είναι το κέρδος, ανεξαρτήτως πού και πώς.

Οι νησιώτες λοιπόν, παλεύουν, προκειμένου να μη μετατραπούν τα νησιά τους σε εργοστάσια, παλεύουν, προκειμένου σε 20 χρόνια από τώρα τα παιδιά τους να μη μεγαλώνουν σε “νεκροταφεία” ανεμογεννητριών, γεωτρήσεων και λοιπών “επενδύσεων”, οι οποίες θα έχουν εγκαταλειφθεί αφού δεν έχουν κάτι άλλο να δώσουν, παλεύουν, ώστε να έχουν τη δυνατότητα να περάσουν και στις επόμενες γενιές αυτά τα τοπία σε αποχρώσεις του λευκού, του μπλε και του πράσινου, που όλος ο κόσμος θαυμάζει.

Ας μην ξεχνάμε, ότι οι νησιώτες, ήταν αυτοί, που αξιοποίησαν την αιολική ενέργεια με τους ανεμόμυλους, την κυματική ενέργεια με τους νερόμυλους, αλλά και εκείνοι που χρησιμοποιούν στην καθημερινότητά τους σε μεγαλύτερο βαθμό από πολλούς άλλους Έλληνες, την ηλιακή ενέργεια. Οι νησιώτες έχουν στην κουλτούρα τους την “πράσινη” ενέργεια που χρησιμοποιείται με μέτρο και δεν επιβαρύνει το περιβάλλον και το τοπίο.

Η μετάβαση, από την ρυπογόνα στην καθαρή ενέργεια θα χρειαστεί να επέλθει με τέτοιο τρόπο, ώστε να επωφελούνται οι κοινωνίες στο σύνολό τους και όχι μόνο κάποιοι όμιλοι. Η μετάβαση με αυτό το σκεπτικό, θα βρει τους νησιώτες συμμάχους και πρωτεργάτες. Μέχρι τότε, κάθε πρόχειρη προσπάθεια άντλησης στυγνού ευκαιριακού κέρδους στις πλάτες γενεών, θα τους βρίσκει ενωμένους απέναντι.

 

 

Διαβάστε ακόμα