Υπόθεση “τσιφλίκι”

Ανέκαθεν, το καθεστώς ανυπαρξίας του ενδεχομένου απώλειας μίας θέσης στον ευρύτερο δημόσιο τομέα, δεν ευνοούσε την ανάπτυξη του σεβασμού, της πολιτισμένης συμπεριφοράς και της ευγενικής συναναστροφής προς τους υπόλοιπους δημότες και πολίτες, εκ μέρους όσων κατείχαν κάθε μία εξ αυτών των θέσεων!

Αντιθέτως μάλιστα, η πολυετής παραμονή ανθρώπων σε συγκεκριμένες θέσεις ευθύνης ή διοίκησης, ανεξαρτήτως από την παραγωγική ή μη, στάση και πορεία τους, διευκόλυνε την ανάπτυξη συμπεριφορών αγένειας, αδιαφορίας, αλλά κι ενίοτε, προκλητικής στάσης απέναντι στους συμπολίτες τους.

Διαπιστώνεται λοιπόν πως, η -προφανής - πεποίθηση ορισμένων προσώπων σχετικά με το άβατο... του γραφείου τους, ακόμη κι αν αυτό το γραφείο συντηρείται με τα χρήματα και τις πλάτες της ίδιας της κοινωνίας (αφού οι ίδιοι μπορεί να προΐστανται σε δημοτικές υπηρεσίες ή δημοτικές επιχειρήσεις), συχνά προδίδει την αποκρουστική νοοτροπία... τσιφλικά!

Η στάση “αποφασίζω και διατάζω” και μάλιστα χωρίς να ενημερώνω όταν μου ζητηθεί προς πληροφόρηση της τοπικής κοινωνίας, αν κι έχει συμβάλλει στο να χρεοκοπήσει η σημερινή κοινωνία ηθικά και οικονομικά, διαπιστώνεται ωστόσο, πως, δεν έχει σβήσει, αντιθέτως μάλιστα, σε μικρούς τόπου εξακολουθεί να αναπτύσσεται ή πιο εύστοχα και να επικρατεί!

Χαρακτηριστικό παράδειγμα, η αγενής απροθυμία προσώπων να ενημερώσουν σχετικά με αποφάσεις που λαμβάνουν και σαφώς ενδιαφέρουν ένα μεγάλο τμήμα της τοπικής κοινωνίας, καθώς μετά από αρκετά χρόνια – κατά την προσωπική άποψη της γράφουσας -, θέτουν έστω και προσωρινό τέλος στην κάκιστη νοοτροπία προνομιακής αντιμετώπισης ορισμένων πλευρών.

Η παρούσα αναφορά όμως, σαφώς και δεν επικεντρώνεται στην ουσία της απόφασης να στερέψει – επιτέλους(!) - η ανοχή απέναντι σε όσους καταχρεώνουν τα δημοτικά και δημόσια ταμεία, εκμεταλλευόμενοι σταθερά και προκλητικότατα τους απλήρωτους εργαζομένους τους για να αποσπούν ευνοϊκές ρυθμίσεις, τις οποίες και ποτέ σχεδόν δεν τηρούν, αλλά κυρίως, εστιάζει στην κατηγορηματική απροθυμία συγκεκριμένων προσώπων, να υπάρξει πλήρης ενημέρωση προς την τοπική κοινωνία για τις όποιες εξελίξεις!

Πρωτίστως, η παρούσα στήλη επιθυμεί να καυτηριάσει την κατηγορηματική άρνηση προσώπων που τυγχάνει να διευθύνουν δημόσιες υπηρεσίες και δημόσιες ή δημοτικές επιχειρήσεις και οι οποίοι σταθερά επιδεικνύουν άρνηση στο να παρέχουν τη στοιχειώδη ενημέρωση, όπως ενδεικτικά ακόμη και να επιβεβαιώσουν μία απόφαση ή όχι, σχετικά με την διακοπή παροχής υπηρεσιών σε μία ιδιωτική επιχείρηση, εξαιτίας υψηλών οφειλών της. Κρίνεται επιβεβλημένο να σχολιαστεί το γεγονός πως, επί της ουσίας, εργαζόμενοι που αμείβονται με τα χρήματα των πολιτών, δεν έχουν το δικαίωμα να γυρίζουν επιδεικτικά την “πλάτη” σε αιτήματα ενημέρωσης του κόσμου, πολλώ δε μάλλον, όταν οι ίδιοι, επί μακρό χρονικό διάστημα, κάνοντας(;) τα στραβά μάτια “ευνοούσαν” τη διατήρηση οφειλών προς τα δημόσια και δημοτικά ταμεία, επιτρέποντας εμμέσως σε μία προκλητικότατη στάση, να διαιωνίζεται! Έτσι, όταν υπηρετείς επί της ουσίας την τσέπη των δημοτών, από συγκεκριμένη θέση ευθύνης, δεν έχεις δικαίωμα να αρνείσαι την πληροφόρηση προς εκείνους!

Ωστόσο, δευτερευόντως, η κριτική δεν μπορεί να μην επικεντρωθεί και στον πολιτικό προϊστάμενο δημοτικής πλευράς, ο οποίος σε παρόμοιο μήκος κύματος αρνείται να ενημερώσει, προβάλλοντας άγνοια για αποφάσεις σε υπηρεσία που οφείλει να έχει – πολιτικά και αυτοδιοικητικά – τον έλεγχο, προδίδοντας με αυτόν τον τρόπο, πως είτε βρίσκεται διακοσμητικά(;) στη συγκεκριμένη θέση ευθύνης και δεν έχει γνώση ουσιαστική της λειτουργίας της εν λόγω δημοτικής επιχείρησης, είτε δεν επιθυμεί να κακοκαρδίσει συγκεκριμένες πολυάριθμες πλευρές στο όνομα του όποιου πολιτικού οφέλους. Ωστόσο, θα πρέπει να γνωρίζει πως, δηλώνοντας άρνηση τοποθέτησης, αυτομάτως αφήνει περιθώρια ερμηνείας της σιωπής του, με τον τρόπο που επιλέγει ή κατανοεί ο κάθε πολίτης, ο οποίος σήμερα, κόντρα σε ευνοϊκές ρυθμίσεις που αφήνονται να απολαμβάνουν ιδιώτες κακοπληρωτές, πασχίζει για να καταβάλλει ακόμη κι ένα ευρώ!

Αν και η κουλτούρα... της πρόκλησης και της αγένειας, κάποτε πρέπει να λάβει τέλος σε τούτο τον τόπο, μέχρι τότε, όσοι κατέχουν θέσεις ευθύνης κι αναπτύσσουν ανάλογη συμπεριφορά, ας αντιληφθούν πως σταδιακά η τοπική κοινωνία έχει ξεκινήσει να κατανοεί, ότι οι ίδιοι πρωταγωνιστούν αποκλειστικά σε μία υπόθεση τσιφλίκι...!

Ετικέτες: