Άμα ο άθρωπος δε νογάει…

Για δε… Άμα έρχουνε αθρώποι από άλλα μέρη, μπας φρακάρωμε εδωνά; Δε ξέρω τώρα δα, αλλά έτσι λέω… Μήμπως άμα πάμε να τος εξυπερετήσωμε, μας έρχει λίγο βαρύ; Δηλαδής, επειδής τώρα ας πούμε έχωμε, εντάξει, λίγο κόσμο, άμα όλο μαζί μας έρχει πολύς κόσμος, μήμπως δε μποράμε να τος βάλωμε πουθενά;

Εγώ θα ‘λεγα άμα δεν έχετε πρόβλημα, να τος αφήσωμε εκειδανά που κάθονται για την ώρα. Δηλαδής, να μη πηγαίνωμε ούτε σε εκθέσεις, ούτε σε συνέδρια, ούτε πουθενά. Δεν είμαστε για αυτά τώρα δα να. Άμα είναι, να κάνωμε έτσι μια μοίραση στα φυλλάδια και όξω απ’ την πόρτα. Για φυλλάδια έχωμε πολλά, επειδής τότες που δεν είχαμε βγάλει φυλλάδια και παγαίναμε δώθε κείθε και δίναμε χαρτάκια από το 1983, που είχανε ακόμα δασείες και περισπωμένες – πώς τα γράφωμε μέσα στο πόρταλ; Έτσι. – μας είχανε κρεμάσει κουδούνια ας πούμε.

Δεν έχωμε και άτομα να στείλωμε. Δηλαδής, να σε εδιαφέρει μία έκθεση, να λες στον ένανε τράβα να πας, να σου λέει μπα. Να λες στον άλλονε, μπα. Να λες στον παράλλονε, μπα. Σ’ αυτό το νησί, όλοι θέλωμε να γίνουνε πράματα για τον τουρισμό, αλλά γιαδέ, μην τυχόν και σηκώσωμε το δαχτυλάκι μας, θα πάθωμε τίποτα. Αντέστε ρε μέχρι την Αθήνα, να πάρετε και τα φυλλάδια (μην ξεχνάμε ότι έχωμε πολλά φυλλάδια), να τα δώσετε εκειδά στον κόσμο.

Εμπάση περιπτώσει, το θέμα είναι ότι εμάς το πλάνο μας, λέει, ότι οι εκθέσεις και τέτοια είναι κακά πράματα. Ξεπερασμένα. Μη βλέπετε τώρα, που πάνε η Σαντορίνη και η Μύκονο και η Πάρο και η Νάξο, που έχουνε και πιο πολλοί τουρίστες. Σιγά. Εμάς δε μας φτάνουνε αυτοί. Εμείς ξέρωμε. Ο κόσμος θα έρχει από μονάχος του. Δε θέλει να τονε ζορίζεις.

Και γιατί ακριβώς να αναδείξωμε κι άλλα πράματα εδωνά στο νησί; Καλά είναι. Ό,τι είχαμε να αναδείξωμε, το αναδείξαμε. Δηλαδής, να βγούμε να λέμε κι άλλα για τις εκκλησιές; Σιγά τη μοναδικότητα και την πρωτοπορία. Καθολικοί και ορθόδοξοι ναοί, με εκατοντάδες χρόνια σημαντικής ιστορίας, σε ένα νησί. Ενώ αν είχαμε ένα σήμα κατατεθέν, μία Οσία Πουλχερία, έναν Άγιο Τρύφωνα, κάτι, θα μποράγαμε να το βάλωμε και σε ένα βιβλιαράκι για τους τουρίστες. Τώρα τι να βάλωμε;

Ο τουρισμός δεν είναι παίξε γέλασε. Είναι για αυτουσδά που ξέρουνε. Είναι για αθρώπους με πλάνο – σα το δικό μας – είναι για αθρώπους με όραμα και στρατηγική. Δεν είναι στρατηγική να μη στέρνεις εχπρόσωπο σε εκθέσεις; Η καλύτερη. Δεν είναι στρατηγική να μη στέρνεις εχπρόσωπο σε διοργανώσεις, που θα είναι κι άλλοι συνάδερφοί σου; Πολύπλοκη. Γιατί έτσι, μέσα στο μπούγιο ας πούμε, θα σε ψάξουνε. Θα πούνε, πού είναι η Σύρα; Γιατί δεν ήρχε; Ωπ! Θα αρχινίσουνε το ψάξιμο. Ε, αμέ! Αλλά δε νογάτε εσείς. Γι’ αυτό μας βάζετε απέναντι.

Αλλά τοις τουρίστες θα τοις φέρωμε εμείς έτσι όπως ξέρωμε. Με τακτική ξεκάθαρη. Άμα λείπωμε από παντού εμείς, θα έρχουνε να μας βρούνε αυτοί εδωνά. Έτσι δουλεύει ο κόσμος. Αλλά πού μυαλό να τα σκεύεστε. Λάλοι.