Αγώνας για την ασυλία

  • Παρασκευή, 23 Ιουνίου, 2017 - 06:15
  • /   Eνημέρωση: 23 Ιουν. 2017 - 21:00
  • /   Συντάκτης: Τέτα Βαρλάμη

Εδώ υπάρχει ένα πρόβλημα μεγάλο (παραφράζοντας τον στίχο), κι εσύ κολλάς σε κάτι πράγματα μικρά…

Κάπως έτσι παίζεται το παιχνίδι των εντυπώσεων σε επίπεδο πολιτικών αντιπαραθέσεων, τόσο στην κεντρική πολιτική σκηνή, όσο και την μικρή, περιορισμένη αυτοδιοικητική.

Ασχέτως πολιτικού μεγέθους, κοινή η νοοτροπία, με κοινές, πρακτικές, απουσία όμως, σε όλες τις περιπτώσεις, της κοινής λογικής!

Η χώρα δέσμια πολιτικών αποφάσεων, επί χρόνια μεθοδευμένων, να πασχίζει να κρατηθεί, με νύχια και με δόντια, από έναν λαό πεισματάρη, του οποίου σώθηκαν οι αντοχές κι οι πολιτικοί του εκπρόσωποι να επιδεικνύουν μία περιορισμένη πολιτική συμπεριφορά, ανάλογη του πολιτικού τους μεγέθους.

Πώς να γίνει υποφερτή η δυσοσμία που διαχέεται από τη μπόχα της πολιτικής διαφθοράς;

Πόσο ακόμα να γίνει ανεκτή η υποτίμηση της νοημοσύνης από την προπαγανδιστική ρητορική των μιντιακών φερέφωνων της διαπλοκής;

Ως πότε θα συντηρείται το διαβρωμένο σύστημα εξυπηρετήσεων των ημετέρων;

Μπορεί το πλήρωμα του Apollo 13 να ματαίωνε την αποστολή του στη σελήνη, με τη φράση «Χιούστον, έχουμε κάποιο πρόβλημα», όμως εδώ όλα έχουν φτάσει στο όριο και δεν αντέχεται καμία ματαίωση, πόσο μάλλον με μία απλή ανακοίνωση.

Σαφώς και η διαδικασία επίλυσης των μεγάλων θεμάτων θα αναδείξει και μεγάλες ευθύνες. Και ποιος έχει το σθένος να τις αναλάβει;

Κάποιοι θα πρέπει να πληρώσουν. Και κατά πόσο το σύστημα είναι έτοιμο για να προχωρήσει επί της ουσίας η εκκαθάριση;

Το επόμενο βήμα της παραδοχής του προβλήματος είναι η εύρεση λύσης. Και ποιος έχει τη δυναμική, την κρίση, την καθαρότητα να την εφαρμόσει;

Ο άλλος τρόπος και ο πλέον προσφιλής όπως αποδεικνύεται, είναι ο αντιπερισπασμός, με την ανάδειξη μικρών, ευτελών, δευτερευόντων, θεμάτων, γύρω από τα οποία σηκώνεται τόσος θόρυβος μόνο και μόνο για να μην ακούγονται οι αλήθειες και ίσως γιατί τελικά μόνο αυτά μπορούν να διαχειριστούν.

Όχι μόνο οι εκεί, όχι μόνο στο κέντρο της μεγάλης πολιτικής σκηνής, αλλά και οι εδώ, πιο κοντά, στα στενά όρια της αυτοδιοίκησης.

Τόποι μικροί με μεγάλες πληγές, με τοπικούς ηγεμονίσκους περιορισμένων ικανοτήτων.

Τα προβλήματα μένουν ανεπίλυτα και μεγεθύνονται.

Οι πολιτικές αποφάσεις εκκρεμούν αιωρούμενες πάνω από επιφανειακές κινήσεις εντυπωσιασμού.

Η διασπάθηση δημοσίου χρήματος καλά κρυμμένη πίσω από νομιμοφανείς διαδικασίες.

Τα βολέματα των κολλητών και όσων έχουν δηλώσει υποστήριξη θεωρούνται δεδομένα. 

Στοιχεία που συνθέτουν την μικρότητα των διοικούντων.

Κι απέναντι σε όλα αυτά επιχειρείται να υψωθεί ένας ψιλικατζίδικος αντίλογος για ότι πουλάει σε επίπεδο κουτσομπολιού.

Πεζοδρομιακές πρακτικές με λόγο, σκεπτικό και συμπεριφορά ανάλογη της πολιτικής ευτέλειας των αντιδρώντων.

Είναι που δεν έχουν λύσεις να αντιπροτείνουν ή απλώς αδυνατούν να κατανοήσουν το μέγεθος των προβλημάτων;

Κι όλοι εμείς θεατές ενός πολιτικού survivor, στο οποίο η δική μας πραγματική επιβίωση έχει έρθει σε δεύτερη μοίρα, καθώς επισκιάζεται από τις κραυγαλέες προσπάθειες στον αγώνα που θα προσφέρει την επιζητούμενη πολιτική ασυλία. 

 

Διαβάστε ακόμα