Η απομόνωση του “βασιλιά”

Συζητά ο κόσμος, οι επισκέπτες, οι μόνιμοι κάτοικοι και οι επιχειρηματίες. Ένα καλοκαίρι για το οποίο οι προσδοκίες ήταν και παραμένουν(;) ίσως υψηλές, αποτελεί το καθημερινό θέμα συζήτησης σχεδόν σε κάθε συντροφιά, σε κάθε ομήγυρη, σε κάθε μικρή ή μεγαλύτερη σύναξη, με σταθερή παρατήρηση της πλειοψηφίας των συμμετεχόντων, να αποτελεί πως στο νησί, διαπιστώνεται μέχρι στιγμής υποτονική κίνηση, που επιβεβαιώνεται από την εικόνα των επιχειρήσεων και της αγοράς.

Αν βρίσκεσαι σε θέση ευθύνης, εκπροσωπώντας πρωτίστως τους πολίτες ετούτου του τόπου, τότε οφείλεις να αφουγκράζεσαι την κατάσταση στην οποία έχει περιέλθει αυτός, να αφήνεις στην άκρη τις παρωπίδες που μπορεί φορώντας τες να στερείσαι από την εικόνα της μιζέριας και να αισθάνεσαι προσωρινά καλά, αλλά επίσης, έχεις υποχρέωση να αντιλαμβάνεσαι ρεαλιστικά πώς βαδίζει ο τόπος και ως εκ τούτου, να ζυμώνεσαι ως αυτοδιοικητικό πρόσωπο μέσα στον κόσμο και να βρίσκεσαι ανάμεσα σε όσους σε εξέλεξαν για καλύτερες μέρες!

Αν έχεις επίγνωση της βαρύτητας του ρόλου και της θέσης σου, οφείλεις να βρίσκεσαι κοντά και να επικοινωνείς με όσους δουλεύουν στον τόπο, δουλεύουν για τον τόπο, προσπαθούν γι αυτόν, αλλά και με όσους καταβάλλουν “ψυχή και σώμα” για ένα καλύτερο νησί! Παράλληλα όμως, οφείλεις να αφουγκράζεσαι τα μηνύματα των λίγων μέχρι σήμερα επισκεπτών αναφορικά με την εικόνα που οι ίδιοι διαπιστώνουν για το νησί, αλλά και των ανθρώπων που διατηρούν επί έτη πολλά, μόνιμη εξοχική κατοικία στον τόπο, πολλοί εκ των οποίων προβαίνουν σε χρήσιμες κριτικές!

Για όλα τα παραπάνω και προκειμένου να μπορέσεις να χαράξεις πορεία προόδου και ανάπτυξης για το νησί και μάλιστα στην κατεύθυνση την τουριστική που διακαώς επισημαίνεις, οφείλεις να αντιληφθείς – πρωτίστως - την πραγματικότητα!

Κι αυτή μετά από τον Ιούνιο και κυρίως σήμερα, δηλαδή στο μέσον Ιουλίου είναι συγκεκριμένη: Πρώτον, αρκετοί επιχειρηματίες καυτηριάζουν την περιορισμένη κίνηση σε επιχειρήσεις εστίασης, σε καφέ και μπαρ καθημερινά, με μοναδική εξαίρεση τα τελευταία Σαββατοκύριακα. Τον προβληματισμό τους δε, τον συζητούν αρκεί να είσαι εκεί και να έχεις πρόθεση να τους ακούσεις. Δεύτερον, ορισμένοι επισκέπτες κοιτάζοντας με έκπληξη την αστική και νεοκλασική ομορφιά της πόλης και την ιδιαίτερη φυσιογνωμία της Άνω Σύρου, της Ποσειδωνίας και των χωριών μας, αναρωτιούνται για ποιούς λόγους ετούτο το νησί δεν προσελκύει τουρισμό τέτοιο και σε βαθμό ανάλογο που θα μπορούσε ο κόσμος να το θαυμάσει και κατά συνέπεια να απολαύσει τις ημέρες των διακοπών του, ενισχύοντάς το οικονομικά. Αυτή την απορία τους, την εκφράζουν στους μόνιμους κατοίκους, δείχνοντας μάλιστα τόση έκπληξη που μοιραία αρκετούς εξ ημών μας φέρνουν σε αμήχανη θέση.

Τρίτον, υπάρχει και μία ακόμη σημαντική κατηγορία που εξάγει τα συμπεράσματά της για την τουριστική πορεία του νησιού, αυτή που αποτελεί την τάξη των ανθρώπων που παραθερίζουν εδώ κάθε καλοκαίρι, οι άνθρωποι της οποίας - χρόνο με τον χρόνο – διαπιστώνουν μία αποδιοργάνωση σε επίπεδο, όχι οικονομικής ανάπτυξης, αλλά επιβίωσης και μόνο! Τη συγκεκριμένη παρατήρησή τους, την ανακυκλώνουν μάλιστα σε συζητήσεις δημόσιες, ιδιωτικές αλλά και προς την πλευρά των επιχειρηματιών.

Το σύνολο των προαναφερθέντων παρατηρήσεων λοιπόν, ίσως και να αποτελεί ένα άξιο λόγου περιεχόμενο προβληματισμού για όσους πράγματι ενδιαφέρονται και το επιθυμούν, αποδεικνύοντας ταυτοχρόνως, πως, με γενικόλογες αναφορές περί θετικών εκτιμήσεων της τουριστικής ανάπτυξης κι ευχολόγια περί μεγάλων επενδύσεων, το μόνο που καταγράφεται ρεαλιστικά είναι οικονομική μιζέρια, η ανεργία και η απομόνωση του βασιλιά...!