Ο άλλοτε λογικός νους, σήμερα παράλογος( ; )

Εκτιμήθηκε εξ αρχής ως αναμενόμενη, η εξέλιξη μη αναγνώρισης της προσπάθειας ορισμένων προσώπων για διευθέτηση σοβαρών θεμάτων σε πολιτικό επίπεδο που αφορούν την πνευματική και οικονομική ανάπτυξη του τόπου, καθώς η μάστιγα της χώρας – αχ! αυτή η κομματοκρατία – καλά κρατεί, αυξάνεται και συνεχίζει “πυρετωδώς” να μολύνει την καθημερινότητά μας!

Ήταν σχεδόν βέβαιο πως, δεν θα χρεωθεί έργο και προσπάθεια σε πρόσωπα που κυριολεκτικά διεκδίκησαν τη διατήρηση και τη μη απώλεια των κεκτημένων, όπως αυτά είχαν προσδιοριστεί σε αποφάσεις οργάνων διοίκησης στον χώρο της Τριτοβάθμιας Εκπαίδευσης, αφού οι πλέον άριστοι..., μπολιάστηκαν (ναι..., ακόμη κι αυτοί) με τη νοοτροπία που θέλει την εξίσωση -λέει... - να κινείται προς τα κάτω και ως εκ τούτου, ένα καλό αποτέλεσμα για το οποίο κόπιασαν συγκεκριμένοι άνθρωποι, να μην τους το αναγνωρίζουν και ως διαφαίνεται να μην το πράξουν ούτε προσεχώς!

Και καλώς ως εδώ, αν συνυπολογίσει κανείς πως εκ μέρους ορισμένων τάξεων και κύκλων, υπεύθυνων σε μεγάλο βαθμό για την κατάσταση της χώρας και της λειτουργίας του σάπιου κράτους, η επιτυχία των άλλων, εκείνων με τους οποίους πολιτικά μπορεί να μην ταυτίζονται και να διαφωνούν, δεν θα αναγνωρισθεί ποτέ ως ένα καλό αποτέλεσμα.

Όνειδος, ντροπή και αισχύνη – άκουσον άκουσον – για ένα θετικό βήμα που κατακτήθηκε και κινείται προς μία ευνοϊκή κατεύθυνση για τον τόπο μας!

Κι αν όλα αυτά υπήρξαν αναμενόμενα από συγκεκριμένους κομματικούς υπηρέτες που “βυθίζονται” καθημερινά σε ποταμό αναξιοπιστίας εξαιτίας της στάσης τους απέναντι στο δίκαιο, ωστόσο, παρόμοια συμπεριφορά μη αναγνώρισης ενός θετικού αποτελέσματος, δεν είναι ανεκτή από τον μέχρι πρότινος λογικό νου, που σήμερα μοιάζει να είναι τόσο παράλογος! Προβληματίζει δηλαδή, αν αυτή η ίδια άδικη συμπεριφορά, προέρχεται από έναν εκπρόσωπο επιστημονικού φορέα και “απευθύνεται” - μέσω δημόσιας τοποθέτησης - σε ένα πρόσωπο που δεν έσπευσε να περιαυτολογήσει, αλλά αντιθέτως, έκανε λόγο για συνολική επιτυχία αναφορικά με το επίκαιρο και κρίσιμο θέμα της Πολυτεχνικής Σχολής!

Επί της ουσίας λοιπόν, αξιολογείται ως αδιανόητη η στάση προσώπου που εκπροσωπεί έναν ολόκληρο Σύλλογο, επιστημονικό φορέα, όταν όχι μόνον δεν αποδίδει τα δίκαια, αλλά αντιθέτως, με δημόσιες δηλώσεις του, αναγνωρίζει τη λύση του προβλήματος, στο πρόσωπο που ευθύνεται και για την αιτία του.

Κατά συνέπεια:

Πώς μπορεί ένας λογικός νους να αναγνωρίζει σπουδαία στάση σε ένα πρόσωπο της κεντρικής κυβέρνησης, το οποίο προφανώς και αρχικά παρέκαμψε αποφάσεις ανώτατου διοικητικού οργάνου Πανεπιστημίου διαμορφώνοντας ένα νέο πλαίσιο ίδρυσης μίας Πολυτεχνικής Σχολής, το οποίο απείχε... και δεν ταυτιζόταν με όσα όριζε το αρμόδιο ακαδημαϊκό όργανο;

Πώς γίνεται ένας νους που πάντοτε μαχόταν για το αυτονόητο και την υπεράσπιση της λογικής, σήμερα να εμφανίζεται δημοσίως και να αναγνωρίζει τη θετική έκβαση της πολυσυζητημένης υπόθεσης για την πρωτεύουσα των Κυκλάδων, στο υπουργικό πρόσωπο εκείνο, που εκ του αποτελέσματος και βάσει της τροπής των πραγμάτων, απεδείχθη πως παράβλεψε το αυτοδιοίκητο των Ανωτάτων Εκπαιδευτικών Ιδρυμάτων, αφού δέχθηκε, συμφώνησε και υπέκυψε σε πολιτικές πιέσεις άλλων εκλεγμένων κοινοβουλευτικών εκπροσώπων – προφανώς - και η λογική επικράτησε μόνον την ύστατη στιγμή και κατόπιν συγκεκριμένων προσπαθειών;

Πώς γίνεται να δεχθεί ένας λογικός νους, ότι ένας Υπουργός που δέχθηκε κατεύθυνση τοπικιστικής προσέγγισης των πραγμάτων, μπορεί να είναι εκείνος που με προθυμία... έθεσε τα πράγματα στη σωστή βάση;

Πώς ένας μέχρι πρόσφατα λογικός νους, έρχεται σήμερα εκπροσωπώντας – ως οφείλει - τους συναδέλφους του, να αποδώσει την αναγνώριση έργου, στην πλευρά εκείνη που αν και θα όφειλε να ενεργήσει σεβόμενη συγκεκριμένες αποφάσεις, ξεπέρασε τα όρια της πρόκλησης, αναστατώνοντας δύο τοπικές κοινωνίες, που αν μη τί άλλο, ως νησιωτικές, απασχολούνται με τα ίδια προβλήματα καθώς τα βιώνουν;

Κι εν τέλει, πως ένας άλλοτε λογικός νους, παραβλέπει τη σκέψη πως, αν δεν αποδίδεις το δίκαιο ως οφείλεις κι εκπροσωπείς έναν φορέα, δεν εκτίθεσαι μόνον προσωπικά, αλλά εκθέτεις και όλα τα μέλη του Συλλόγου που εκπροσωπείς;

ΥΓ. Το αυτονόητο, δηλαδή να αποφασίζει εξ αρχής το ίδιο το Ανώτατο Εκπαιδευτικό Ίδρυμα τίνι τρόπω θα αναπτυχθεί, με συγχωρεί η λογική... σας, αλλά φάνηκε πως το προσπέρασε αρχικά, ο ίδιος ο Υπουργός!