Ξεχωρίζοντας αλήθειες

Μία νέα αρχή προϋποθέτει τη διαδικασία λήψης αποφάσεων, την πραγματοποίηση ενός απολογισμού και την καταγραφή στόχων! Μία μετάβαση σε μία νέα “εποχή”, απαιτεί πρωτίστως την αναγνώριση των προβλημάτων, την προσπάθεια δρομολόγησης λύσεων γι αυτά, καθώς και την ανάπτυξη πράξεων που θα βοηθήσουν προς την κατεύθυνση της δημιουργίας ενός νέου, μη προβληματικού περιβάλλοντος, εντός του οποίου θα κυριαρχεί το χαμόγελο και η ανακούφιση!

Περισσότερο απ΄ όλα όμως, για μία νέα αρχή, όταν πράγματι την επιθυμούμε, επιβάλλεται να μιλήσουμε ειλικρινά, να αναγνωρίσουμε λάθη και να συνυπάρξουμε αρμονικά, αντιλαμβανόμενοι τα όρια του διπλανού μας, τα οποία και καλούμαστε να σεβαστούμε!

Επί της ουσίας δηλαδή, για ένα νέο ξεκίνημα και για τη δημιουργία ενός διαφορετικού “κεφαλαίου” μέσα στις “σελίδες” του οποίου θα καταγραφεί η νέα πορεία της μουσικής δημοτικής μπάντας που μετρά χρόνια ζωής και λειτουργίας, απαιτείται να μετρήσουμε και να ξεχωρίσουμε πρωτίστως αλήθειες!

Ο λόγος για την Φιλαρμονική και για την μετ΄ εμποδίων έως προσφάτως, πορεία της. Ως εκ τούτου, άκρως χρήσιμα για όλους τους πολίτες και τους δημότες του νησιού, τα λόγια των πρωταγωνιστών και των εκπροσώπων αυτών, όπως αυτά καταγράφηκαν στη συνέντευξη που δημοσίευσε η εφημερίδα.

Ξεκινώντας λοιπόν από τη σημαντικότερη κατηγορία ανθρώπων που θίχτηκαν συναισθηματικά, θίχτηκε η αγάπη τους για τη μουσική κι αισθάνθηκαν ευάλωτοι, εισπράττοντας ότι χάνουν την ευκαιρία να συνεχίσουν να διδάσκονται - ποιοτικά - μουσική, θα πρέπει να σταθούμε στο σύνολο εκείνων που στους κόλπους της Φιλαρμονικής με συνέπεια και προσήλωση έκαναν τα ουσιαστικά μουσικά βήματά τους. Πάγια και σταθερή αλήθεια αυτών των ανθρώπων όπως έχει εκφραστεί και μέσα από τον Σύλλογο Φίλων Μουσικής, το συναίσθημα απογοήτευσης και θυμού για ένα αβέβαιο μέλλον που διαγραφόταν μπροστά τους, και το οποίο είχε την πηγή του στην “προσβολή” της αγάπης τους για την μουσική, μέσω μετέωρων σκέψεων/ προτάσεων/ βημάτων που γίνονταν για τη διατήρηση της Φιλαρμονικής από τον Δήμο. Κατηγορηματική η αλήθεια των συναισθημάτων τους, την οποία τόνισαν εξ αρχής και με κάθε τρόπο, αναζητώντας την οδό εκείνη που θα οδηγούσε στη διατήρηση της μπάντας. Συγκινητική η ειλικρινής προσπάθειά τους να απαιτήσουν με κάθε τρόπο τη συνέχιση του μουσικού έργου που με αυταπάρνηση παραγόταν μέχρι την κρίσιμη στιγμή της απόφασης “παραίτησης” της αρχιμουσικού.

Ξεχωριστή αλήθεια όμως, υπήρξε μετά από την φουρτούνα και από την πλευρά των αντιδημάρχων. Το αρμόδιο πρόσωπο του Πολιτισμού στον Δήμο, διαπιστώθηκε πως αναγνωρίζει επί της ουσίας, έστω και καθυστερημένα, τη σημασία που έχει για τον ίδιο τον τόπο, για τα μικρά και μεγαλύτερα παιδιά, η διατήρηση της μουσικής μπάντας, μίας μπάντας ιστορικής, η οποία τα τελευταία έτη στηριζόταν από την αρχιμουσικό με αυταπάρνηση, κοπιώδη κι αιματηρή προσπάθεια!

Σε παρόμοιο αλλά πιο κυνικό τόνο, ο υπεύθυνος αντιδήμαρχος μέχρι προσφάτως για το διοικητικό προσωπικό, παραδέχθηκε και αναγνώρισε δημοσίως πως, ουσιαστικά το κύριο κίνητρο των όποιων προσπαθειών συνεννόησης, ακόμη κι αν δεν είναι τιμητικό για τον Δήμο είναι η μη απόκτηση “ρετσινιάς” στην παρούσα θητεία, που θα προέκυπτε αναμφισβήτητα για τη Δημοτική Αρχή, από ένα “λουκέτο” στην πορεία της. Μοιάζει με αποστασιοποιημένη αντιμετώπιση του θέματος, που δεν την χαρακτηρίζει η συγκινητική αλήθεια με την οποία εκφράζεται ο κάθε μουσικός, πλην όμως αποτελεί μία σοκαριστά ειλικρινή παραδοχή της δημοτικής στάσης κι ως εκ τούτου, αφοπλιστική!

Μεγαλύτερη και ουσιαστικότερη αλήθεια όμως, εκείνη της ίδιας της αρχιμουσικού, η οποία δεν προσδιορίζεται με δηλώσεις και λόγια, αφού απόδειξη της αγάπης της για τη Φιλαρμονική αποτελεί το ίδιο το έργο της!

ΥΓ. Όποια κι αν είναι η οπτική, χαμηλώνουμε τόνους, κατανοούμε, αναγνωρίζουμε και αισιόδοξα συνεχίζουμε!