Φαντάσματα... εμπάθειας

Σταθερός “πονοκέφαλος” τείνει να γίνει η εμμονή αιρετών προσώπων να πιστεύουν πως η όποια δημοσιογραφική τοποθέτηση ή κριτική ασκηθεί, κρύβει αντιπάθεια ή και εμπάθεια προς την ομάδα της πλειοψηφίας, η οποία – άκουσον άκουσον – για μερικούς, αποτελεί και τη μόνο τάξη ανθρώπων που νοιάζεται για τούτο τον ταλαιπωρημένο... τόπο.

Μία ακόμη δημόσια συζήτηση στο πλαίσιο ανοικτής συνεδρίασης για σοβαρά θέματα όπως αυτά της μη επαρκούς αποκομιδής αλλά και άκρως προβληματικής διαδικασίας της ανακύκλωσης καθ΄ όλη τη διάρκεια της καλοκαιρινής σεζόν, αποτέλεσαν πρόσφορο έδαφος για ορισμένους ώστε να εκδηλώσουν την ενόχλησή τους σχετικά με κριτικές αναφορές που έχουν υπάρξει και απευθύνονταν στη δική τους κωλυσιεργία όσον αφορά στην ανταπόκρισή τους για την τελικώς μη αποφυγή καταστάσεων που πρόδωσαν και προσέβαλαν την αξιοπρέπεια των δημοτών που επιχειρούν με ζέση και καρδιά τη συμμετοχή τους στην ανακύκλωση.

Σε τούτο τον τόπο, η ώριμη στάση στο κομμάτι της ορθής απόθεσης των ανακυκλώσιμων υλικών στους διάφορους κάδους που υπάρχουν στο νησί, αποτελεί εδώ και χρόνια συνειδητή επιλογή των κατοίκων, η οποία προσβάλλεται πρωτίστως και κυρίως όταν οι αιρετοί εκπρόσωποί τους, δεν προστατεύουν την προσπάθειά τους, αλλά αντιθέτως, επιχειρούν να “γλυκάνουν” το πρόβλημα, να το υποβαθμίσουν ή και να το “θάψουν”. Πρόκειται για στάση που αυτομάτως αφήνεται περιθώριο να ερμηνευθεί και ως υποστήριξη του όποιου εργολάβου, όμως κατά κύριο λόγο πρόκειται για στάση η οποία καθώς υποτιμά τη νοημοσύνη των δημοτών, ενοχλεί κι εκνευρίζει!

Και σε τούτο το σημείο, ο κάθε υπεύθυνος άνθρωπος, πολιτικός ή δημοσιογράφος, οφείλει να ανταποκρίνεται επαρκώς, με αξιοπρέπεια αλλά και ειλικρίνεια απέναντι στους δημότες.

Ως εκ τούτου, όταν ένα γεγονός “συντελείται” σε βάρος της φήμης και της εικόνας του ίδιου του τόπου, τότε η κάθε κατηγορία υπεύθυνων πολιτών, ενεργοποιείται.

Βάσει των ανωτέρω λοιπόν, έχουμε πρωτίστως τους δημότες, οι οποίοι καθώς είναι οι “πρωταγωνιστές” στην επιτυχία της ανακύκλωσης, κρούουν των κώδωνα του κινδύνου σχετικά με την πλημμελή διαδικασία αποκομιδής των ανακυκλώσιμων υλικών. Ορθώς, αλλά και υγιώς πράττουν και μάλιστα, την προβληματική κατάσταση, την επισημαίνουν με πολλούς τρόπους, με έναν εξ αυτών να είναι η αξιοποίηση των social media.

Ταυτόχρονα, ή σχεδόν ταυτόχρονα σοβαρά προβλήματα που απασχολούν τον τόπο αποτελούν το περιεχόμενο δημοσιογραφικών αναφορών. Κάποια κείμενα εξ αυτών είναι καυστικά, κάποια περιλαμβάνουν δόσεις κριτικής και άλλα στηλιτεύουν έντονα τα κακώς κείμενα καλώντας σε δημόσιες απαντήσεις τους πλέον αρμόδιους αιρετούς που οφείλουν να προλαβαίνουν και όχι να “θάβουν” προβληματικές καταστάσεις.

Ως φαίνεται όμως, και όταν αυτές οι καταστάσεις για να γιγαντωθούν, σημαίνει πως έχουν συναντήσει χαμηλά αντανακλαστικά εκ μέρους των αρμοδίων, στο σκαμνί της απολογίας... καλείται να καθίσει ο κάθε δημοσιογράφος που πράττει απλώς και με συνέπεια τη δουλειά του.

Εκ νέου παρακολουθήσαμε λοιπόν προλογικές αναφορές σε συνεδριάσεις σοβαρών θεμάτων, σχετικά με τους κακούς δημοσιογράφους, που γράφουν “ποτισμένοι” από την εμπάθειά... τους και την αντιπάθειά... τους για τη Δημοτική Αρχή ή ειδικότερα για τον αρμόδιο δημοτικό Φορέα αλλά και για μέλη του ΔΣ του, από αιρετούς που οφθαλμοφανώς δεν ασκούν αποτελεσματικά τα καθήκοντά τους.

Εκ νέου, ορισμένοι δημοτικοί σύμβουλοι θέλησαν να αναγνωρίσουν κακία και υπερβολή σε κριτική που τους ασκήθηκε, την ίδια ώρα που η τοπική κοινωνία βρέθηκε “στα κάγκελα” καθώς ήρθε τετ α τετ με την κοροϊδία.

Για μία ακόμη φορά, σε ιδιαιτέρως προβληματική κατάσταση, οι ειδήμονες αιρετοί που ανά πάσα στιγμή δε σέβονται την ουσία της ελευθερίας του λόγου, έσπευσαν να καταδικάσουν δημοσιογράφους που έπραξαν ως όφειλαν με μοναδικό σκοπό να καλύψουν τη δική τους ανεπάρκεια!

Οι ίδιοι όμως, όταν μιλούν – πλέον - θα πρέπει να γνωρίζουν πως δηλώνουν με ξεκάθαρο τρόπο, πως η αποκλειστική ενασχόλησή τους αφορά μόνον σε φαντάσματα... εμπάθειας!

Ετικέτες: