Αξιωματούχος ή κράχτης;

Χαμηλά, πιο χαμηλά, κι ακόμα παρακάτω.

Πλήρης κατάπτωση των ασκούντων διοίκηση.

Πατρονάρονται επιχειρηματικά συμφέροντα, τόσο κραυγαλέα και τόσο προκλητικά, χωρίς πλέον να αφήνουν περιθώρια αμφιβολιών ή παρερμηνειών.

Όταν χρησιμοποιείται ένα αξίωμα και ο τίτλος μίας δημόσιας δομής διοίκησης για την εξυπηρέτηση ιδιωτών, τότε προκαλούνται ερωτήματα για την σκοπιμότητα αυτής της ενέργειας.

Όταν οι δομές φορέων και οι δημόσιοι χώροι απαιτούνται από τους θεσμικούς εκπροσώπους για δωρεάν παραχώρηση στον ιδιώτη επιχειρηματία, αυτό πως μπορεί να εξηγηθεί;

Ποια τα οφέλη που οι ίδιοι επιζητούν να αποκομίσουν από την προώθηση μίας ιδιωτικής επιχειρηματικής δραστηριότητας;

Η εύπεπτη και απολύτως λαϊκίστικη ρητορεία περί του γενικού καλού, της τουριστικής προώθησης του τόπου και μάλιστα με φράσεις ότι πρόκειται για δράση που «θα αλλάξει τον ρου της τουριστικής πορείας ολόκληρης της χώρας», δεν πείθει καθώς προδίδεται από τα γεγονότα.

Η κοσμοσυρροή των επισκεπτών που θα συνωστίζονταν στο νησί για να συμμετάσχουν στην ιστορική και μεγαλειώδη προσφορά τέχνης, περιορίστηκαν μόλις σε 16 άτομα κι αυτά από τον ελληνικό χώρο.

Αυτό ήταν το αποτέλεσμα του διαφημιστικού καταιγισμού, που μανιωδώς οι συγκεκριμένοι τοπικοί αξιωματούχοι υποστήριξαν όλο το προηγούμενο διάστημα.

Επειδή όμως η παραποίηση των γεγονότων και της πραγματικότητας είναι γνώριμη τακτική τους, θα παρουσιαστεί μία εικόνα συνωστισμού, έντονου ενδιαφέροντος και υψηλής απήχησης, συνυπολογίζοντας όλους τους ντόπιους και τους φοιτητές που διαμένουν στο νησί, οι οποίοι προσήλθαν να παρακολουθήσουν τα δωρεάν σεμινάρια.

Επρόκειτο για μία δειγματοληπτική ενέργεια, προκειμένου να καταγραφεί το ενδιαφέρον που θα υπάρξει από αλλοδαπούς, που θα είναι και οι μελλοντικοί πελάτες και παράλληλα όλο αυτό να λειτουργήσει και ως κράχτης για την προσέλκυση αυτής της πελατείας.

Όταν όχι μόνο οι θεσμικοί εκπρόσωποι του φορέα αναλαμβάνουν τον ρόλο του ατζέντη ιδιωτικών συμφερόντων, αλλά παράλληλα υποχρεώνουν και εργαζόμενους της δημόσιας δομής να λειτουργούν υπέρ της ικανοποίησης των αναγκών της επιχειρηματικής δράσης, τότε και αυτό αποτελεί ενέργεια που απαιτεί αιτιολόγηση.

Όταν η όποια επικοινωνιακή προώθηση εκ μέρους του ιδιώτη επιχειρηματία ζητείται, μέσω της δημόσιας δομής και με δική της παρέμβαση, να αναμεταδοθεί από τα τοπικά μέσα ενημέρωσης, με πόσο μεγαλύτερη απαξίωση ακόμα θα τα αντιμετωπίσει;

Πόση δουλοπρέπεια θα πρέπει να επιδειχθεί εκ μέρους των τοπικών μέσων, ενεργώντας προθύμως σε διατεταγμένη υπηρεσία, αρκούμενα σε μία απλή αναπαραγωγή διαφημιστικής εξυπηρέτησης;

Τέτοιες υπέροχες συμπεριφορές, τέτοιες εμπνευσμένες ενέργειες, τέτοιες έξοχες πρακτικές, τόσο λαμπρά αποτελέσματα!

Θαυμάζω και υποκλίνομαι στο μέγεθος της κατάντιας με την οποία το περιορισμένο ηθικό, πολιτικό και προσωπικό εκτόπισμα κάποιων ανθρώπων μπορούν να αντιμετωπίσουν μία κοινωνία!