Τουρισμός 365 ημερών

  • Τρίτη, 12 Δεκεμβρίου, 2017 - 06:10
  • /   Eνημέρωση: 12 Δεκ. 2017 - 22:00
  • /   Συντάκτης: Ελένη Λαμπράκη

Μιας και πλησιάζουν οι μέρες των Χριστουγέννων, οι στολισμοί πληθαίνουν και η καλή διάθεση σχεδόν επιβάλλεται, κάνω κι εγώ μικρές σκέψεις προσπαθώντας να βρω τι έχει αλλάξει από τις γιορτές των παιδικών μου χρόνων, αυτές που η μόνη μου “έγνοια” ήταν η επανάληψη των σχολικών μαθημάτων κατά τη διάρκεια των διακοπών. Δεν έχουν αλλάξει και πολλά, αν εξαιρέσεις ότι αντί για τα λεφτά από τα κάλαντα, περιμένεις με αγωνία να δεις αν θα πάρεις το κοινωνικό μέρισμα ή κανένα ξεχασμένο δώρο από τον ΟΑΕΔ. Πόση ειρωνεία από τη μία πλευρά να σου μιλάνε για την ανάπτυξη που έρχεται, για την είσοδο της χώρας στις αγορές, για τη θετική αξιολόγηση, και από την άλλη να βασίζονται χιλιάδες άνθρωποι στα λίγα επιπλέον ευρώ του μερίσματος, όχι για να περάσουν πλουσιοπάροχα Χριστούγεννα με γεμιστή γαλοπούλα και ακριβό κρασί, αλλά για να μπαλώσουν μια τρύπα, να πληρώσουν μια δόση ΕΝΦΙΑ ή τον ΕΦΚΑ τους.

Περίοδος διακοπών, ακόμα και γι’ αυτούς που κάνουν διακοπές όλο το χρόνο και ποτέ την απαιτούμενη επανάληψη για να βρεθούν διαβασμένοι την επόμενη φορά. Αυτούς που υποσχέθηκαν και δεν πραγματοποίησαν, και αυτούς που κάνουν φασαρία για μικροπολιτικά και ιδιωτικά συμφέροντα. Γι’ αυτούς που έχουν λάβει ένα δημόσιο αξίωμα, είναι υπόλογοι για δημόσια έργα, κάνουν επανειλημμένα τα ίδια λάθη, και στην πρώτη κακοτεχνία που βγαίνει στο φως, νίπτουν τας χείρας τους σαν άλλοι Πόντιοι Πιλάτοι και το ρίχνουν στη βροχή

Είναι όμορφες μέρες, οι βιτρίνες είναι στολισμένες, οι δρόμοι φωτεινοί, από παντού σε κατακλύζουν μουσικές που ευφραίνουν την ψυχή, γεύσεις και μυρωδιές που ικανοποιούν γεύση και όσφρηση και εμφανίζονται λίγα παραπάνω χρήματα στον τραπεζικό λογαριασμό σου για να νιώσεις πρόσκαιρα καλύτερα και να προχωρήσεις σε μια παρορμητική αγορά ενός χριστουγεννιάτικου στολιδιού χωρίς να νιώθεις τύψεις. Πίσω όμως τη βιτρίνα ο χαμογελαστός μαγαζάτορας με το σκουφάκι του Άη Βασίλη αγωνιά αν θα πουλήσει έστω κάτι γιατί τον πνίγουν τα έξοδα της επιχείρησής του, ο πελάτης που κοντοστέκεται στη βιτρίνα νιώθει ένα σφίξιμο γιατί ούτε φέτος θα μπορέσει να πάρει τα δώρα που θέλουν τα παιδιά του. Και όταν τα χριστουγεννιάτικα φώτα σβήσουν, θα βγουν πάλι μπροστά όλες οι προχειρότητες, όλες οι ελλείψεις, όλη η αδιαφορία των αρμοδίων απέναντι στα προβλήματα του τόπου, τα οποία περνάνε στα ψιλά γράμματα και μεταφέρονται από συμβούλιο σε συμβούλιο.

Πριν επιστρέψουμε λοιπόν στην καθημερινότητά μας, ας κάνουμε κάτι ουσιαστικό στις μέρες που έρχονται. Ας στηρίξουμε κάποιον που το έχει ανάγκη. Μόνο τη Σύρο αν πιάσεις γίνονται τόσες δράσεις για καλό σκοπό, που αν θες πραγματικά να βοηθήσεις έστω και λίγο μπορείς να το κάνεις. Και ίσως ένα από τα καλά των τελευταίων χρόνων, αυτών της περιορισμένης οικονομικής δυνατότητας μας, είναι ότι μάθαμε να εκτιμάμε την αξία των μικρών πραγμάτων. Όσον αφορά τα μεγάλα, αυτά ας τα αφήσουμε για του χρόνου, με την ελπίδα ότι αυτοί που μας εκπροσωπούν και αποφασίζουν για μας, δε θα εξακολουθήσουν να αγοράζουν αγρό.

Διαβάστε ακόμα