Αρχή ή συνέχεια

Νέος χρόνος.

Δεν ξέρω αν αυτό συνεπάγεται και νέο ξεκίνημα, όμως και μόνο η προοπτική που δίνει στο να διανυθεί, προϋποθέτει μία νέα πορεία έως την επόμενη ετήσια διαδοχή.

Νέος χρόνος λοιπόν, νέο ξεκίνημα, νέα πορεία. Όμως πόσο νέο μπορεί να είναι το ξεκίνημα όταν πρόκειται για τη συνέχιση μίας ήδη χαραγμένης διαδρομής και η πορεία είναι προδιαγεγραμμένη και ακολουθείται με παλιό βηματισμό;

Είναι η αφοσίωση στην επίτευξη των στόχων που ο κάθε ένας έχει θέσει, είναι η πίστη στην ευόδωση όσων ελπίζει, είναι η κάλυψη και διευθέτηση των εκκρεμοτήτων, είναι η συνεχής και αμείωτη προσπάθεια για την ικανοποίηση όσων φιλοδοξεί, επιθυμεί, ονειρεύεται, επιδιώκει.

Είναι όλα αυτά που συνηγορούν υπέρ του δεδομένου που ακυρώνει στην πράξη κάθε έννοια νέου, αφήνοντας μόνο τον χρόνο, τις πρώτες ημέρες της έλευσης του, να ορίζεται ως νέος.

Έτσι μπορεί το «νέο» να μην υφίσταται πρακτικά, όμως το δεδομένο είναι ότι με την αλλαγή του χρόνου τίθεται μία αρχή. Και επειδή κάθε αρχή και δύσκολη, έρχεται και αυτή να προστεθεί σε όλα τα άλλα «δύσκολα» που ήδη βαραίνουν τον καιρό που πέρασε και αυτόν που πρόκειται να ακολουθήσει.

Στο ταξίδι της πορείας του καθενός, οι αποσκευές που κουβαλά συγκεκριμένες, στις οποίες έχει στιβάξει τα όνειρα του, τις απόψεις του, τα πιστεύω του, τις συμπεριφορές του, τη νοοτροπία του, τον χαρακτήρα του. Τις έχει και τις σέρνει στη διαδρομή του, επηρεάζοντας καθοριστικά τον βηματισμό του.

Φιλοδοξίες και στόχοι, που για να επιτευχθούν θα πρέπει πρωτίστως να υπάρχει επίγνωση αν οι δυνατότητες αυτού που τους θέτει αρκούν ώστε να είναι εφικτοί και υλοποιήσιμοι.

Δρόμος ζωής, που είτε εγκλωβίστηκε πίσω από σίδερα που δημιούργησαν οι πεποιθήσεις και η αντίληψη για τα πράγματα είτε φάνταξε ελεύθερος και διάπλατος από την αποτίναξη κάθε μίζερης και μικρόψυχης αγκύλωσης.

Δημιουργία και αποτέλεσμα, που επιδιώκεται η εκπλήρωση του, με στοιχεία όμως καταλυτικά ως προς αυτό την μικρότητα ή το μεγαλείο, την ανεπάρκεια ή την πληρότητα, την ανικανότητα ή τη δυναμική που χαρακτηρίζουν τη στόφα αυτού που μάχεται.

Ξεκινήματα ή συνέχειες, σε κάθε περίπτωση υπάρχει η επιβεβαίωση του Ευριπίδη ότι «Κακής απ’ αρχής γίγνεται τέλος κακόν», θέτοντας ως απαραίτητη προϋπόθεση για το όποιο θετικό αποτέλεσμα να υπάρξει μία νέα αρχή καλύτερη από την προηγούμενη.

Μικρές εκκινήσεις, με βαρίδια που πετάχτηκαν, με λάθη που αναγνωρίστηκαν, με ελλείψεις που καλύφθηκαν, με δεσμά που αποτινάχτηκαν, με παραδοχές που πόνεσαν.

Όλα αυτά τα μικρά ή μεγάλα που φαντάζουν δύσκολα αλλά καθορίζουν την επόμενη ημέρα, τη συνέπεια και το αποτέλεσμα.    

Και τότε ίσως η διαδρομή αποκτήσει ενδιαφέρον.