Τα «κακά σπυριά» του Καρναβαλιού

Πώς είχα την εντύπωση ότι, το Καρναβάλι είναι διασκέδαση, ψυχαγωγία, φάση «Θα το κάψουμε απόψε, κυρ-Στέφανε, θα το κάψουμε»….! Από ό,τι με ενημερώνουν από το κοντρόλ, φέτος δεν θα «το κάψουμε», αλλά προβλέπεται να κάψουμε ο ένας τον άλλον. Ο τίτλος είναι έτοιμος: «Το Συριανό Καρναβάλι πήρε φωτιά». Το βλέπει ο αναγνώστης, σκέφτεται «Έγινε τζέρτζελο στη Σύρο, οι  άνθρωποι εκεί ξέρουν να περνούν καλά». Και ξαφνικά, παρατηρεί τον υπότιτλο: «Ομάδα καρναβαλιστών περιέλουσε με βενζίνη τους υπόλοιπους συμμετέχοντες μαζί με τους αρμόδιους και τους έκανε μπάρμπεκιου».

Πώς είχα την εντύπωση ότι, με τη συμμετοχή τους στο Καρναβάλι, οι άνθρωποι ξεχνούν για λίγο τα προβλήματά τους και χαλαρώνουν…! Από ό,τι μου σφύριξαν πολλά και διαφορετικά πουλάκια, υπάρχουν συμμετέχοντες που όχι μόνο δεν αράζουν την πέτσα τους, αλλά γίνονται και βραχνάς στους άλλους. Φαίνεται πως, η κυρία Ξ. Παπαμήτρου και οι φιλενάδες της δεν έβαλαν μυαλό μετά τη γιούχα που έφαγαν για τα περσινά τους καμώματα και επέστρεψαν στην «αυλή» τους για να συνεχίσουν τις κατινιές. Όπως οι καλικάντζαροι βγαίνουν στην επιφάνεια της γης μια φορά το χρόνο και συγκεκριμένα τα Χριστούγεννα, έτσι και η κυρία Ξ. Παπαμήτρου με τις φιλενάδες της κάνουν εμφάνιση πάντα τις Απόκριες. Επειδή όμως, πέφτουν νωρίτερα φέτος, άρχισαν τον εξάψαλμο από την εορταστική περίοδο για να ξεκινήσει καλά ο νέος χρόνος, μες στη μίρλα, την υστερία και τη μικροπρέπεια.

Πώς είχα την εντύπωση ότι, για τον καρναβαλιστή, σημασία έχει η χαρά της συμμετοχής και τίποτα περισσότερο…! Από ό,τι μαθαίνω, σκοπός κάποιων είναι μονάχα η επιβράβευση. Και αναρωτιέμαι, οι νικητές του 1ου Βραβείου βάζουν χρήματα στην τσέπη τους και δεν το έχω πάρει χαμπάρι;  Όχι φυσικά! Δίνεται μία δωροεπιταγή και η ομάδα αποφασίζει σε ποια ιδρύματα και φορείς θα τη διαθέσει. That’ all! Προς τι το μίσος και ο αλληλοσπαραγμός; Προς τι οι ευθείες βολές προς τους υπεύθυνους του Καρναβαλιού και οι κατηγορίες ότι τα βραβεία είναι στημένα και απονέμονται σε συγκεκριμένους ανθρώπους; Είναι λογικό να πηγαίνουν στο Δήμο οι «κυρίες της αυλής» και να κάνουν σκηνή για τα Βραβεία, λες και με αυτό θα ανέβει το κασέ τους; Κυρία Ξ. Παπαμήτρου, δεν είναι τα Όσκαρ. Ένα αναμνηστικό δίπλωμα παίρνει ο νικητής. Τώρα αν εσείς το κερδίσετε και θέλετε να ανέβετε στα σκαλιά του Δημαρχείου με μακριά τουαλέτα και να ευχαριστήσετε τους γονείς σας, τον Θεό και όποιον οφείλεται για το «ταλέντο» σας, είναι δικό σας θέμα. Χατίρια δε χαλάμε. Αλλά πέρα από μια-δυο δημόσιες αναφορές στο όνομα της ομάδας σας, δεν έχει κάτι άλλο. Του χρόνου πάλι… ο επόμενος.

Πώς είχα την εντύπωση ότι, το Καρναβάλι είναι γιορτή χαράς και κεφιού; Από ό,τι ακούω, οι «κυρίες της αυλής» έχουν βγάλει τα μαχαίρια τους και τα ακονίζουν. Στην συνάντηση των καρναβαλικών ομάδων έκαναν ολόκληρο show, στήνοντας στον τοίχο την αρμόδια αντιδήμαρχο και προκαλώντας τη δυσφορία των υπόλοιπων παρευρισκομένων, οι οποίοι κουράστηκαν πραγματικά με τη μόνιμη γκρίνια τους και δεν έχουν πρόβλημα με την ενδεχόμενη κατάργηση των βραβείων. Διότι, μετά από όλο αυτό, οι ομάδες κλήθηκαν να αποφασίσουν εάν θέλουν βραβεία ή όχι. Και οι μέχρι τώρα απαντήσεις που έχουν δοθεί, αποδεικνύουν ότι κανείς δεν επιθυμεί τη συνέχιση του αρνητικού κλίματος που συντηρεί μόνο μία πλευρά. Μαθαίνω μάλιστα πως η κυρία Ξ. Παπαμήτρου, φροντίζει από το πόστο της να εκφράζει τη δυσαρέσκειά της προς τους διοργανωτές του Καρναβαλιού, εκτοξεύοντας ύβρεις και πολλά άλλα «χαριτωμένα». Πηγαίνει ένας Χριστιανός να κάνει τη δουλειά του και είναι υποχρεωμένος να ακούει τους μονολόγους της κυρίας Ξ. Παπαμήτρου, η οποία δεν έχει τίποτα άλλο να την απασχολεί στον μάταιο τούτο κόσμο, παρά μόνο το Καρναβάλι. Έχουμε παρανοήσει τελείως.

Πώς είχα την εντύπωση ότι, το Καρναβάλι ενώνει και φέρνει τον κόσμο πιο κοντά; Δυστυχώς, διαψεύστηκα, γιατί ανάμεσα σε όλους αυτούς οι οποίοι το υποστηρίζουν και συμβάλλουν στην οικοδόμηση ενός ισχυρού θεσμού που θα προβάλλει και θα διαφημίσει ευρέως το νησί μας, υπάρχουν κάποιοι που με τις εμμονές, τα απωθημένα και την κακεντρέχειά τους επιδιώκουν να το γκρεμίσουν. Είναι κρίμα να καταβάλλεται τέτοια προσπάθεια από την πλειοψηφία του τόπου και να βρίσκεται πάντα ένα «κακό σπυρί» που χαλάει τη διάθεση των άλλων. Δυστυχώς… για τίποτα δεν είμαστε.