Θα πείτε το νερό νεράκι

  • Τρίτη, 13 Φεβρουαρίου, 2018 - 06:14
  • /   Eνημέρωση: 13 Φεβ. 2018 - 16:00
  • /   Συντάκτης: Ελένη Λαμπράκη

Ο σοφός λαός λέει “μην αφήνεις για αύριο αυτό που μπορείς να κάνεις σήμερα”, μία συμβουλή την οποία σπανίως ακούω. Στην προκειμένη περίπτωση όμως έπρεπε να διαθέτω τουλάχιστον κληρονομικό χάρισμα ή κάποιου είδους ψυχαναγκασμό που να με σπρώξει να κάνω όλες μου τις δουλειές, μαγείρεμα και μπάνιο από τα μεσάνυχτα της Πέμπτης, μιας και η Παρασκευή χαρακτηρίστηκε από δύο μαγικές λέξεις: “Διακοπή Νερού”.

Στα τρία χρόνια που ζω στο νησί, έχει συμβεί αρκετές φορές, οπότε συνήθως είμαι προετοιμασμένη με μερικές έξτρα εξάδες νερό για παν ενδεχόμενο. Όμως όπως αντιλαμβάνεστε η ελάχιστη ποσότητα νερού που χρειάζεται μια τριμελής οικογένεια να καταναλώσει στο ξεκίνημα της ημέρας της είναι πολύ παραπάνω από μερικά μπουκάλια. Και όχι τίποτα άλλο, αλλά μιας και η Παρασκευή είναι μέρα ρεπό, είχα υπολογίσει από γενική καθαριότητα μέχρι ζεστό αφρόλουτρο. Ας γελάσω.

Εννέα παρά το πρωί και η βρύση στεγνή. Δεν πειράζει συμβαίνουν αυτά, μην απελπίζεσαι και δεν θ’ αργήσει, το νερό θα ξανάρθει μια χαραυγή. Ευτυχώς το πόσιμο είναι ανεξάρτητο οπότε μπορούμε να φτιάξουμε τον καφέ της παρηγοριάς και της αναμονής στην προκειμένη. Η ώρα δέκα, ούτε σταγόνα. Δεν πειράζει, Τσικνοπέμπτη χθες, έχει περισσέψει φαγητό, ας μη μαγειρέψουμε σήμερα. Έντεκα η ώρα, τα ίδια Παντελάκη μου τα ίδια Παντελή μου. Ευτυχώς το μωρό δεν χρησιμοποιεί ακόμα την τουαλέτα και δεν τσακωνόμαστε για το ποιος θα πάει τη μία φορά που του αναλογεί.

Δώδεκα κι ούτε ένα τηλεφώνημα. Ή μάλλον ψέμματα, κάλεσα στη ΔΕΥΑΣ να ρωτήσω αν υπάρχει φως στο τούνελ. Φως μπορεί να υπήρχε, νερό πάντως όχι. “Θα κάνετε υπομονή μια ώρα ακόμα”, να κάνω. Για να μην το κουράζω παραπάνω, το νερό ήρθε στις δύο το μεσημέρι, μετά από κατ’ ελάχιστο πέντε ώρες διακοπής – μπορεί να ήταν και παραπάνω, μιας και δεν ξέρω τι ώρα ακριβώς ξεκίνησε. Κανονιοβολισμοί και γλέντια στην περιοχή Γυμναστηρίου – Πευκακίων, ήρθε το νερό!

Μπορεί να φαίνεται αστείο όμως αν το δούμε λίγο σοβαρά η κατάσταση είναι τραγική, γιατί δε μιλάμε για μία ολιγόλεπτη ή έστω σύντομη ή προειδοποιημένη διακοπή για κάποιο έργο ή συντήρηση. Στην καρδιά του χειμώνα, σε ώρες αιχμής, μία όχι μικρή συνοικία της Ερμούπολης έμεινε χωρίς νερό για πάνω από πέντε ώρες. Και για να είμαι ειλικρινής, ποσώς με ενδιαφέρει αν είναι στην Ερμούπολη ή στο Φοίνικα, την Αζόλιμνο ή το Κίνι. Επίσης μου είναι αδιάφορο αν είναι χειμώνας ή μέσα στο κατακαλόκαιρο. Οι δημότες πληρώνουν τέλη προκειμένου να έχουν μία σωστή υπηρεσία ύδρευσης – αποχέτευσης, χωρίς διακοπές λόγω υψηλής ζήτησης ή και χαμηλής όπως φαίνεται. Το πως διαχειρίζεται η Δημοτική Υπηρεσία τα εισπρακτέα και τις χρηματοδοτήσεις είναι προφανώς δικό της θέμα, αλλά νομίζω ζητούμενο όλων είναι η υδατική επάρκεια του νησιού 365 μέρες το χρόνο, και το να προκύπτουν απανωτές διακοπές σε διάφορα σημεία λόγω ελλείψεων, κακοτεχνιών, ή δεν ξέρω κι εγώ τι άλλο, δεν καλύπτεται από καμία δικαιολογία.

Αν μη τι άλλο βρισκόμαστε στο 2018, εντός της Ευρωπαϊκής Ένωσης και σημαντικός τουριστικός προορισμός, οπότε υποτίθεται ότι όλα αυτά θα έπρεπε να έχουν λυθεί προ πολλού. Ή τουλάχιστον να λυθούν άμεσα τόσο για την εξυπηρέτηση των μόνιμων κατοίκων, όσο και των επισκεπτών, τους οποίους αναζητούμε διακαώς να καλύψουν και τους νεκρούς μήνες.

 

 

Διαβάστε ακόμα