Τι πρέπει να πίνουμε όταν διψάμε

Σε προηγούμενα άρθρα είδαμε πόσο κακό μας κάνει η δίψα και πόσες αρρώστιες μπορούν να οφείλονται σε αυτή χωρίς όμως κανένας να την θεωρεί υπεύθυνη για αυτές.

Σήμερα θα δούμε τι πρέπει να πίνουμε για να ξεδιψάμε πραγματικά, πως θα ικανοποιήσουμε το αίσθημα της δίψας και τις ανάγκες του οργανισμού μας σε νερό.

Ποια υγρά είναι κατάλληλα για την ικανοποίηση αυτής της ανάγκης; Έχουν όλα τα πόσιμα υγρά την ίδια αξία; Ποια είναι τα χαρακτηριστικά που πρέπει να διαθέτει ένα πόσιμο υγρό ώστε να είναι ωφέλιμο για τον οργανισμό μας;

Θα πρέπει κατ’ αρχήν, να μπορεί να αφομοιώνεται από τον πεπτικό σωλήνα και να διαπερνά εύκολα τα τοιχώματα των τριχοειδών αγγείων και των κυτταρικών μεμβρανών. Επίσης δεν πρέπει να προκαλεί παρενέργειες σε περίπτωση που καταναλώνεται τακτικά και σε μεγάλες ποσότητες. Για παράδειγμα να μην παρεμποδίζει την διαδικασία της πέψης, να μην διαταράσσει την εντερική χλωρίδα, να μην έχει υπερβολικά καταπραϋντική ή διεγερτική δράση κλπ. Αυτές οι ανεπιθύμητες δράσεις ενδέχεται μάλιστα να προκαλέσουν τη διακοπή της κατανάλωσης πόσιμων υγρών πριν από την κάλυψη των αναγκών του οργανισμού για υγρά.

Το υγρό που αναμφίβολα πληροί καλύτερα όλες αυτές τις προϋποθέσεις είναι το καθαρό νερό. Πρόσφατες μελέτες απέδειξαν ότι το νερό επηρεάζει άμεσα την υγεία μας ότι είναι δύναμη ζωής και έχει και ενεργειακές και ευεργετικές ιδιότητες.

ΤΟ ΝΕΡΟ: Τα τελευταία χρόνια δεν είναι σχεδόν ποτέ καθαρό από χημική άποψη τουλάχιστον. Το καθαρό νερό της βροχής που μας έδινε κάποτε η φύση πλέον δεν υπάρχει, τώρα υπάρχει η «όξινη βροχή» εμπλουτισμένη με όλων των ειδών τα καυσαέρια μέχρι ραδιενέργεια η οποία εισχωρεί στο έδαφος διαβρώνοντας έντονα όλα τα πετρώματα και «πάρα-εμπλουτίζει» όλα τα υπόγεια νερά τα οποία επιβαρύνονται συνήθως επιπλέον και από χιλιάδες φυτοφάρμακα, βόθρους και άλλα βιομηχανικά απόβλητα.

Ευτυχώς η τεχνολογία έχει προχωρήσει αρκετά και μας δίνει οικονομικές λύσεις για να έχουμε το δικό μας καθαρό νερό στο σπίτι χρησιμοποιώντας συστήματα θερμοδιύλισης που αναπαριστούν την βροχή και μας δίνουν πεντακάθαρο νερό χρησιμοποιώντας οποιοδήποτε νερό ακόμα και θαλασσινό ή συστήματα αντίστροφης όσμωσης που φιλτράρουν π.χ. το νερό του δικτύου ύδρευσης όσο καλύτερα γίνεται (μέγεθος φίλτρανσης ένα εκατομμυριοστό του χιλιοστού!) και στην συνέχεια το εμπλουτίζουν με μεταλλικά στοιχεία μέσω ειδικών στρωμάτων φίλτρανσης για να έχει υψηλό ΡΗ και ωραία ελαφριά γεύση.

Υπάρχει και η λύση των «καλών εμφιαλωμένων νερών» μια λύση πολύ διαδεδομένη πλέον και στην χώρα μας. Μια λύση βέβαια με πολύ υψηλό κόστος για τα οικονομικά μας δεδομένα και με επιβάρυνση για το περιβάλλον. Λέω καλών εμφιαλωμένων γιατί θα πρέπει να ξεχωρίζουμε τα καλύτερα ποιοτικά διαβάζοντας τα χαρακτηριστικά του νερού που περιέχουν. Το νερό πρέπει να είναι άοσμο και άγευστο με χαμηλή αγωγιμότητα και σκληρότητα και να μην παραπλανούμαστε από ετικέτες που λένε π.χ. «πλούσιο σε ….….» ή «φτωχό σε …….». Ιδιαίτερη προσοχή χρειάζεται ο τρόπος μεταφοράς και αποθήκευσης τους γιατί αν τα δείτε να μεταφέρονται σε ανοιχτά φορτηγά ή να αποθηκεύονται κάτω από τον ήλιο ή και σε σκιά αλλά σε υψηλές θερμοκρασίες άνω των 18 βαθμών κελσίου (όπως αναγράφουν και στην ετικέτα τους) καλό είναι να αποφεύγονται.

Υπάρχει και η λύση του νερού δικτύου ύδρευσης που σε μερικές περιοχές πίνεται. Έχει όμως χαρακτηριστική οσμή και γεύση λόγω του χλωρίου και πολλές φορές εκτός από τα παράγωγα του χλωρίου επιβαρύνεται και από άλλες ουσίες.

Ο ΚΑΦΕΣ ΤΟ ΤΣΑΙ ΤΟ ΚΑΚΑΟ: Τα πόσιμα υγρά που έχουν ως βασικό συστατικό τον καφέ, το μαύρο τσάι και το κακάο είναι πολύ πλούσια σε πουρίνες. Πρόκειται για τοξίνες που πρέπει να αποβάλλονται από τον οργανισμό με τα ούρα και τον ιδρώτα με την μορφή ουρικού οξέως. Το ουρικό οξύ πρέπει να αραιώνεται σε μεγάλες ποσότητες υγρού, ώστε να είναι λιγότερο βλαβερό για τις βλεννογόνους. Επίσης περιέχουν αλκαλοειδή όπως η καφεΐνη στον καφέ, η θεοφυλλίνη στο τσάι και η θεοβρωμίνη στο κακάο. Ουσίες που μεταξύ άλλων έχουν και ιδιότητα να αυξάνουν την πίεση του αίματος η οποία εντατικοποιεί την λειτουργία των νεφρών. Επομένως η κατανάλωση αυτών των ροφημάτων παρέχει βέβαια νερό στο σώμα, αλλά το μεγαλύτερο μέρος αυτού αποβάλλεται με μορφή μεγαλύτερης ποσότητας ούρων μειώνοντας τις ενυδατικές ιδιότητες των ροφημάτων.

ΤΑ ΑΦΕΨΗΜΑΤΑ: Τα φύλλα της λουίζας, της μέντας και άλλων βοτάνων δίνουν στο νερό ευχάριστη γεύση και άρωμα. Οι θεραπευτικές ιδιότητες των βοτάνων δεν διαταράσσουν την διαδικασία αφομοίωσης του νερού από τον οργανισμό. Ωστόσο αυτό δεν ισχύει όταν περιέχουν ζάχαρη. Επίσης δεν ισχύει για βότανα με διουρητικές ή άλλες ιδιότητες όπως η σημύδα, η αγριάδα, το αγριοράδικο κ.λπ.

ΟΙ ΧΥΜΟΙ ΦΡΟΥΤΩΝ ΚΑΙ ΛΑΧΑΝΙΚΩΝ: Το νερό που περιέχεται στα φρούτα και λαχανικά -ο χυμός τους- συμπεριλαμβάνεται στα υγρά που μας προσφέρει η φύση για την ενυδάτωση του οργανισμού μας. Οι χυμοί έχουν μεγάλη συγκέντρωση θρεπτικών συστατικών, βιταμινών και μεταλλικών στοιχείων στην καλύτερη δυνατή μορφή, σε χειλικοποιημένα μόρια που μπορεί ο οργανισμός να απορροφήσει πολύ εύκολα τα στοιχεία που χρειάζεται. Σε αντίθεση με τα μεταλλικά άλατα που υπάρχουν στα υπόγεια «βαριά» νερά τα οποία άλατα είναι ανόργανα και ο οργανισμός δεν μπορεί να τα απορροφήσει παρά μόνο το 5% και το υπόλοιπο 95% προσπαθεί να το αποβάλλει για να μην επιβαρυνθεί. Το καλύτερο είναι να τρώμε και τις στερεές τροφές (τα φρούτα ή λαχανικά ολόκληρα) που είναι πλούσια σε απαραίτητες φυτικές ίνες και να επωφελούμαστε και από τον χυμό τους για να εναρμονίζεται ο οργανισμός μας με την φύση.

ΤΟ ΓΑΛΑ: Αναφέρω το γάλα εδώ αποκλειστικά και μόνο επειδή αρκετοί άνθρωποι το καταναλώνουν σαν πόσιμο υγρό. Στην πραγματικότητα όμως, είναι τροφή: η πρώτη τροφή των νεογέννητων. Αν και οι ενυδατικές του ιδιότητες είναι αδιαμφισβήτητες στην περίπτωση των βρεφών, το γάλα δεν αποτελεί ποτό των ενηλίκων. Λίγο πριν την εφηβεία, το πεπτικό ένζυμο λακτάση, που είναι απαραίτητο για την διάσπαση της λακτόζης του γάλακτος, παύει να παράγεται από τον ανθρώπινο οργανισμό. Συνεπώς η πέψη του γάλακτος στους ενήλικες είναι δυσκολότερη και ατελής. Για αυτό οι ποσότητες που μπορούμε να πίνουμε είναι περιορισμένες, περιστασιακά κυρίως μέσω συμπληρωμάτων αθλητικής διατροφής.

ΤΑ ΑΝΑΨΥΚΤΙΚΑ: Τα αναψυκτικά του εμπορίου αποτελούνται από νερό, ραφιναρισμένη άσπρη ζάχαρη ή τεχνητές γλυκαντικές ουσίες, αρώματα, οξέα, χρωστικές ουσίες, ενώ τα αναψυκτικά τύπου κόλα έχουν και καφεΐνη. Αυτού του τύπου τα αναψυκτικά έχουν τελικά μηδαμινές ενυδατικές ιδιότητες γιατί η καφεΐνη έχει διουρητικές ιδιότητες όπως ανάφερα παραπάνω και η επεξεργασμένη ζάχαρη μεταβολίζεται δύσκολα από τον οργανισμό λόγω της υψηλής συγκέντρωσης γλυκόζης που προκαλεί απότομη αύξηση της οσμωτικής πίεσης του αίματος και στην προσπάθεια του ο οργανισμός αναγκάζεται άμεσα να αποβάλλει νερό που αντλεί από το εξωκυττάριο υγρό. Έτσι το σώμα βρίσκεται σε κατάσταση σύγχυσης αφού η κατανάλωση αναψυκτικού προκαλεί απώλεια υγρών και εντονότερη δίψα και αν αντιμετωπιστεί με συμπληρωματική κατανάλωση αναψυκτικού η εξέλιξη παίρνει τη μορφή φαύλου κύκλου.

ΤΑ ΑΛΚΟΟΛΟΥΧΑ ΠΟΤΑ: Ο πιο προφανής λόγος που καθιστά τα αλκοολούχα ποτά (κρασί, μπύρα, δυνατά ποτά) ακατάλληλα για ενυδάτωση του οργανισμού είναι το γεγονός ότι αφαιρούν νερό από τους ιστούς με τους οποίους έρχονται σε επαφή. Η ιδιότητα αυτή του αλκοόλ χρησιμοποιείται στην αισθητική, για παράδειγμα για την θεραπεία των εξανθημάτων. Επίσης το αλκοόλ επηρεάζει τις πεπτικές βλεννογόνους. Ξηραίνονται, σκληραίνουν και χάνουν ένα μέρος της ικανότητάς τους να αφομοιώνουν, μεταξύ άλλων, νερό ! Έτσι το αλκοόλ αυξάνει όχι μόνο τις ανάγκες του οργανισμού για νερό, αλλά επιπλέον εμποδίζει την αφομοίωση του νερού που χρειάζεται το σώμα. Οι αφυδατικές ιδιότητες των ποτών σχετίζονται επίσης και με το ότι πολλά ποτά είναι πλούσια σε τοξίνες, η διάλυση και η αποβολή των οποίων απαιτούν μεγάλη ποσότητα καθαρού νερού. Η δίψα που προκαλούν, για παράδειγμα, αποδεικνύει την ακαταλληλότητά τους για αυτόν τον σκοπό.

(Υπάρχει διαθέσιμη η σχετική βιβλιογραφία)

Για την Water Shop

Σταύρος Γουσγουνέλης

Ηλεκ/γος Μηχανικός Τ.Ε.

Εξειδικευμένος Κατασκευαστής Ηλεκτρομηχανολογικών,

Βιομηχανικών και Ενεργειακών Έργων (αρ.Μ.Ε.Κ. 22138/97)