«Βοήθεια στο σπίτι», ΚΗΦΗ, Κέντρα Διημέρευσης Φροντίδας Παιδιών και Ατόμων με Αναπηρία

Ενίσχυση των προνοιακών δομών

Σημαντικές ρυθμίσεις ενίσχυσης προνοιακών δομών, προωθήθηκαν μέσα από τροπολογία, στο πλαίσιο του Εθνικού σχεδίου για την Κοινωνική Ένταξη, που αφορούν στο πρόγραμμα «Βοήθεια στο σπίτι», στα Κέντρα Ημερήσιας Φροντίδας Ηλικιωμένων (ΚΗΦΗ), και στα Κέντρα διημέρευσης για ΑμεΑ.

Αποδεκτή εντός του νομοσχεδίου του Υπουργείου Δικαιοσύνης, έγινε τροπολογία, την οποία υπέγραψαν οι βουλευτές Μάξιμος Σενετάκης και Δημήτρης Σαλτούρας, μέσα στην οποία προτείνεται η απρόσκοπτη υλοποίηση του προγράμματος «Βοήθεια στο σπίτι», προκειμένου να αντιμετωπιστούν οι αυξημένες ανάγκες για την Κοινωνική Φροντίδα ηλικιωμένων, αναπήρων, ΑμεΑ κλπ.

Δύο επιπλέον προγράμματα και δημιουργία Ομάδας Διοίκησης

Όπως αναφέρεται στην εισηγητική έκθεση, από την αξιολόγηση της υλοποίησης του προγράμματος της προηγούμενης περιόδου, προκύπτει η ανάγκη σύστασης ενός ενιαίου συντονιστικού κέντρου για το πρόγραμμα. Επιπλέον, θεσμοθετούνται δύο επιμέρους προγράμματα, η «Κατ’οίκον φροντίδα συνταξιούχων» και η «Κατ’οίκον Κοινωνική Φροντίδα», οι οποίες, σύμφωνα με τις πρώτες πληροφορίες, θα διέπονται από αντίστοιχα πλαίσια λειτουργίας, όπως η «Βοήθεια στο σπίτι», γεγονός που σημαίνει, πως η υλοποίησή τους, θα έγκειται στην αρμοδιότητα της τοπικής αυτοδιοίκησης Α’ βαθμού της εκάστοτε περιοχής.

Παράλληλα, λόγω του γεγονότος ότι εμπλέκονται πολλές υπηρεσίες και φορείς, κρίνεται απαραίτητη η λειτουργία Ομάδας Διοίκησης Έργου (ΟΔΕ), ως Μονάδα Προγράμματος «Βοήθεια στο Σπίτι» για τον καλύτερο συντονισμό, αλλά και την αποτελεσματικότερη συνεργασία των εμπλεκομένων στην υλοποίηση του Προγράμματος.

Επίσης, εξ’ αιτίας του μεγάλου αριθμού αποχωρήσεων εργαζομένων του Προγράμματος και της ελλιπούς στελέχωσης και ελλείψεως ορισμένων ειδικοτήτων άκρως απαραίτητων για τη λειτουργία του προγράμματος, που έχει παρατηρηθεί, προτάθηκε η δυνατότητα αντικατάστασής τους, σύμφωνα με τις ισχύουσες διατάξεις.

Στη δεύτερη παράγραφο της τροπολογίας διορθώνεται η παράλειψη της δυνατότητας Νομικών Προσώπων Δημοσίου Δικαίου (ΝΠΔΔ) να λειτουργούν προγράμματα «Βοήθεια στο σπίτι», ενώ στην τρίτη παράγραφο, αντιμετωπίζεται η καθυστέρηση έναρξης των Περιφερειακών Επιχειρησιακών Προγραμμάτων (ΠΕΠ), τα οποία θα διαχειριστούν τους πόρους του Ευρωπαϊκού Κοινοτικού Ταμείου (ΕΚΤ), οι οποίοι αφορούν και την λειτουργία των κοινωνικών δομών και προκειμένου να μη στερηθούν των αντίστοιχων υπηρεσιών, άτομα ηλικιωμένα και άτομα με αναπηρία, προτάθηκε η παράταση έως 30 Σεπτεμβρίου 2015 των συμβάσεων, οι οποίες έχουν συναφθεί στο πλαίσιο του Επιχειρησιακού Προγράμματος «Ανάπτυξη Ανθρώπινου Δυναμικού» και συγκεκριμένα της Πράξης «Ενέργειες στήριξης ηλικιωμένων και λοιπών ατόμων που χρήζουν βοήθειας για την ενίσχυση της απασχολησιμότητας των εμμέσως ωφελούμενων ατόμων», καθώς επίσης και των συμβάσεων εργασίας ου απασχολούμενου προσωπικού.

Με τις ρυθμίσεις αυτές, διασφαλίζεται η συνέχιση των Προνοιακών Προγραμμάτων, όπως και οι εργαζόμενοι σε αυτά, καθώς καλύπτεται όλο το διάστημα έως την ένταξή τους στο Νέο ΕΣΠΑ, γεγονός που καθησυχάζει μερικώς εργαζομένους και ωφελούμενους, δεδομένου πως τα προγράμματα έληγαν νωρίτερα και υπήρχε ο κίνδυνος διακοπής των υπηρεσιών.

«Θετικά μεν, ημίμετρα δε»

Για την κ. Συμεωνίδου, πρόεδρο του συλλόγου «Δικαίωμα», τα μέλη του οποίου εξαρτώνται κατά κόρον από τις κοινωνικές παροχές και ιδιαίτερα από την υπηρεσία «Βοήθεια στο σπίτι», αν και θετικές οι ρυθμίσεις, δεν ανταποκρίνονται στο σύνολο των προβλημάτων που προκύπτουν στην καθημερινότητα της λειτουργίας τους.

Πιο συγκεκριμένα, η κ. Συμεωνίδου τόνισε, πως «Οποιαδήποτε διάταξη που προωθεί το κράτος, η οποία έχει στόχο τη συνέχιση των δομών αυτών, εννοείται ότι μας βρίσκει θετικούς. Παρ’ όλα αυτά, δεν αλλάζει τίποτα, ουσιαστικά, από τα μόνιμα προβλήματα που έχουμε καταγράψει για αυτές τις δομές και με αυτές τις τροπολογίες δεν καλύπτεται κανένα από αυτά. Οι τροπολογίες που βλέπουμε, ναι μεν δίνουν μια ανάσα ζωής σε αυτά τα προγράμματα, αλλά δυστυχώς, δεν εμβαθύνουν. Δεν λύνουν βασικά ζητήματα που προκύπτουν στη λειτουργία τους».

Αναλύοντας περαιτέρω, η πρόεδρος του συλλόγου «Δικαίωμα», απαρίθμησε επιγραμματικά τα βασικότερα σημεία, τα οποία χρήζουν άμεσης μέριμνας και αλλαγής. Τα κυριότερα σημεία στα οποία εστίασε, ήταν τα εξής:

«Να είναι μόνιμη η φύση αυτών των δομών. Να ανήκουν στη δημοτική αρχή, φυσικά, ως μόνιμες δομές, διότι καλύπτουν πάγιες και βασικές ανάγκες των ΑμεΑ και των ηλικιωμένων, αλλά και γενικότερα αυτούς που τις έχουν ανάγκη. Κάθε χρόνο, βλέπουμε παρατάσεις με τροπολογίες. Αυτό θέτει σε τρομερή αγωνία τόσο τις οικογένειες των ΑμεΑ, όσο και τους ίδιους. Πρέπει να λειτουργούν σε σταθερή βάση.»

«Να μη συνεχιστεί η επισφαλής χρηματοδότηση με τις καθυστερήσεις τις γνωστές, που όλοι ξέρουμε. Απλήρωτοι εργαζόμενοι, απειλή των δομών κάθε λίγους μήνες για κλείσιμο κ.α. Επισφαλή χρηματοδότηση, εννοούμε τα Ευρωπαϊκά προγράμματα, βεβαίως. Δηλαδή, εφ’ όσον οι πολίτες φορολογούνται και αυτοί οι φόροι υποτίθεται πως είναι ανταποδοτικοί, θα έπρεπε όλα αυτά, να προβλέπονται στον κρατικό προϋπολογισμό και όχι από χρηματοδοτικά προγράμματα της Ευρώπης που σήμερα μας τα δίνει, αύριο δε μας τα δίνει ή μας απειλεί με διάφορους τρόπους. Δεν φταίνε αυτοί οι άνθρωποι σε τίποτα.»

«Η χρηματοδότηση να πηγαίνει απ’ ευθείας στις δομές και όχι στους φορείς υλοποίησης, οι οποίοι, όπως έχει αποδειχτεί και στη Σύρο, καλύπτουν μερικές φορές άλλες δικές τους ανάγκες, αντί να καλύπτουν όλα αυτά που προβλέπονται για αυτές τις δομές. Αυτό είναι πολύ σημαντικό.»

«Τέλος, να υπάρξει μέριμνα για τα ίδια τα ΑμεΑ και όχι μέσω των προγραμμάτων ΕΣΠΑ, τα οποία, ουσιαστικά, ωφελούν τα ΑμεΑ εμμέσως, αλλά στην πραγματικότητα χρηματοδοτούν οικογένειες και συγγενείς, εφ’ όσον αυτοί βρίσκονται στις ευαίσθητες κοινωνικές ομάδες. Αυτό όμως, δε λέει κάτι για το ίδιο το ΑμεΑ. Θα έπρεπε θα εξυπηρετούνται σε αυτές τις δομές, όχι με κοινωνικο-οικονομικά κριτήρια, αλλά ατόφια λόγω της αναπηρίας και βάσει των αναγκών τους. Τι σημαίνει ότι ο γονιός του ΑμεΑ δεν είναι άνεργος; Συμπεραίνουμε αυτομάτως ότι ο γονέας μπορεί να πληρώσει για να συντηρήσει το παιδί του, επειδή τυχαίνει να έχει μια δουλίτσα; Κάποιοι μένουν απ’ έξω με αυτά τα κοινωνικο-οικονομικά κριτήρια.»

Κλείνοντας, η κ. Συμεωνίδου, δήλωσε, ότι «περιμένουμε να δούμε μια δραστική αποκατάσταση αυτών των δομών, που να συμπεριλαμβάνει κυρίως το γεγονός, ότι καλύπτουν πάγιες και διαρκείς ανάγκες. Θα έπρεπε να αντιμετωπίζονται ως μόνιμες, βασικές και αδιαμφισβήτητες δομές», ενώ αυτές καθ’ αυτές τις ρυθμίσεις της τροπολογίας κατέληξε στο συμπέρασμα, πως «αυτή είναι η θέση η δική μας. Είναι ημίμετρα. Θετικά μεν, ημίμετρα δε».