Όταν οι μαθητές του 2ου Νηπιαγωγείου Ερμούπολης «αναμετρήθηκαν» με την ελιά

Βγήκαν… λάδι

Το ευλογημένο δέντρο ή αλλιώς το δέντρο της ειρήνης άνθισε μεταφορικά και κυριολεκτικά στο 2ο Νηπιαγωγείο Ερμούπολης, οι μαθητές του οποίου είχαν την ευκαιρία να γνωρίσουν την ιστορία, τους συμβολισμούς, αλλά και τη θρεπτική αξία του ασημοπράσινου καρπού που με την παρουσία του έχει σημαδέψει ολόκληρο το μεσογειακό τοπίο.

Στο πλαίσιο προγραμμάτων συναισθηματικής ενδυνάμωσης και καλλιέργειας κοινωνικών δεξιοτήτων που πραγματοποιούνται κάθε χρόνο στο σχολείο με στόχο την ομαλή κοινωνικοποίηση των παιδιών, οι μαθητές και η δασκάλα τους κ. Άννα Μαρία Χατζηνικολάου μελέτησαν την ελιά.

Σύμβολο της ειρήνης

Συζητώντας για τις συνήθειες του φθινοπώρου, η τάξη ασχολήθηκε με το μάζεμα της ελιάς και την ιστορία του ξεχωριστού αυτού σπόρου που στο πέρασμα των χρόνων επηρέασε τα έθιμα, τις παραδόσεις, τις τέχνες, ακόμα και τη θρησκευτική λατρεία πολλών λαών. Μεταξύ άλλων, τα παιδιά έμαθαν για τον κότινο, το βραβείο των νικητών στους Ολυμπιακούς αγώνες, έφεραν κλαδιά και καρπούς ελιάς, συμμετείχαν σε δραστηριότητες και με αφορμή τον ζωγράφο Θεόφιλο, δημιούργησαν το δικό τους ηλιοστάσιο.

Επιπλέον είχαν την ευκαιρία να επισκεφτούν το ελαιοτριβείο του κ. Μιχάλη στην Αζόλιμνο, όπου παρακολούθησαν τη διαδικασία παραγωγής ελαιόλαδου και έλαβαν από ένα μπουκαλάκι λάδι. Με τη σειρά τους, οι μαθητές δώρισαν στον ιδιοκτήτη τον κότινο που οι ίδιοι είχαν φιλοτεχνήσει και προσέφεραν κουλουράκια λαδιού σε σχήμα γάτας, τα οποίας έφτιαξαν με τα χεράκια τους στο Νηπιαγωγείο.

«Αφού συζητήσαμε με τα παιδιά ότι δεν μπορούμε να πάμε με άδεια χέρια, αποφασίσαμε να φτιάξουμε έναν κότινο, δεδομένου ότι οι άνθρωποι αυτοί είναι εργάτες της γης, αθλητές της ζωής και να τον ζωγραφίσουμε, προσθέτοντας ο καθένας από μία λέξη. Επιπλέον φτιάξαμε και τα δικά μας κουλουράκια, τα οποία έγιναν ανάρπαστα», δήλωσε στην «Κοινή Γνώμη» η υπεύθυνη του 2ου Νηπιαγωγείου Ερμούπολης Άννα Μαρία Χατζηνικολάου.

Σημειώνεται ότι πέρα από τις δράσεις αυτές, οι μαθητές φύτεψαν και τον δικό τους σπόρο της ειρήνης στον κήπο του σχολείου, ο οποίος σήμερα είναι καταπράσινος.