Απαρχαιωμένο δίκτυο ύδρευσης

Τα σοβαρά προβλήματα που εντοπίζονται στο δίκτυο ύδρευσης των μεγαλύτερων οικισμών της Μήλου καταγράφει το περιοδικό “Unfollow”, χαρακτηρίζοντας τραγική την έλλειψη καλής ποιότητας πόσιμου νερού στο νησί.

Υπενθυμίζεται ότι η δυσκολία στην υδροδότηση του νησιού έγκειται στο γεγονός ότι το νερό που προέρχεται από το εργοστάσιο αφαλάτωσης είναι μεν πόσιμο αμέσως μετά την επεξεργασία του στο εργοστάσιο, αλλά μη πόσιμο μόλις αυτό φτάνει στις βρύσες των καταναλωτών. Αυτό είχε ως αποτέλεσμα η Μήλος να έχει επάρκεια νερού για τις ανάγκες της, αλλά να μην έχει την ίδια επάρκεια σε πόσιμο νερό.

Σημειώνεται επίσης ότι ο δήμος Μήλου καλύπτει από το έτος 2007 τις ανάγκες του νησιού σε πόσιμο νερό από την προμηθεύτρια εταιρεία Αιολική Μήλου Α.Ε. Ειδικότερα, η μονάδα αφαλάτωσης λειτουργεί αντλώντας την ενέργεια που χρειάζεται από αιολική μηχανή συνδεδεμένη με το δίκτυο.

Ο δήμαρχος του νησιού Γεράσιμος Δαμουλάκης είχε χαρακτηρίσει το έργο “πρωτοποριακό”, αναφέροντας πως σχεδιάστηκε για να καλύπτει πλήρως, τόσο τις βραχυπρόθεσμες ανάγκες του νησιού σε νερό, όσο και τις ανάγκες κατά τη θερινή περίοδο. Παράλληλα, είχε σημειώσει πως στα άμεσα σχέδια του δήμου είναι να κατασκευάσει δικό του εργοστάσιο αφαλάτωσης ώστε μέσα από τις πωλήσεις του νερού να μπορέσει να εξοικονομήσει χρήματα για την σταδιακή αντικατάσταση του δικτύου ύδρευσης του νησιού.

“Στα ύψη η μεταφορά νερού με υδροφόρα”

Σύμφωνα με το άρθρο του περιοδικού “Unfollow”, σήμερα το πρόβλημα έχει οξυνθεί εξαιτίας της αμφιβόλου ποιότητας του “σε συνδυασμό με τη διπλάσια τιμή στην οποία εξαναγκάζονται να το αγοράζουν οι κάτοικοι από ιδιωτική εταιρεία, που έχει αναλάβει τη δημιουργία Μονάδας Αφαλάτωσης με αδιαφανείς διαδικασίες”.

Καθίσταται γνωστό ότι ο κλασικός τρόπος επίλυσης του προβλήματος της ύδρευσης στα άνυδρα νησιά, όπως έχει διαμορφωθεί με ευθύνη τόσο των κυβερνήσεων όσο και των δημοτικών αρχών, είναι η μέθοδος της μεταφοράς νερού με πλοία υδροφόρες.

Υπογραμμίζεται ακόμα ότι το κόστος αυτού του εγχειρήματος φτάνει τα ύψη, δεδομένου ότι “ο εφοπλιστής που έχει στην ιδιοκτησία του την υδροφόρα “αμείβεται” για τη μεταφορά και το νερό με 8 ευρώ το κυβικό μέτρο, όταν η τιμή του στην ηπειρωτική Ελλάδα είναι περίπου 40 λεπτά το κυβικό μέτρο”.

“Διάβρωση των μεταλλικών στοιχείων του δικτύου”

Αναφορικά με την υφιστάμενη κατάσταση στη Μήλο, τονίζεται ότι “το νερό είναι τόσο έντονα διαβρωτικό που σε συνάρτηση με το απαρχαιωμένο δίκτυο ύδρευσης του νησιού έχει καταστρέψει πλυντήρια, θερμοσίφωνες, καζανάκια, βρύσες, βάνες”. Αυτό έχει οδηγήσει τη συντριπτική πλειοψηφία των κατοίκων να χρησιμοποιεί εμφιαλωμένο νερό, όχι μόνο για πόση, αλλά και για το μαγείρεμα.

Σύμφωνα με το άρθρο του περιοδικού, το μεγαλύτερο μέρος των προβλημάτων που αντιμετωπίζουν μεγάλοι οικισμοί του νησιού, ανέκυψε τα τελευταία χρόνια, μετά από ελέγχους που είτε έχει πραγματοποιήσει ο Δήμος Μήλου, είτε τους έχει αναθέσει σε τρίτους, όπως στην εταιρία HPC-PASECO.

Σημειώνεται χαρακτηριστικά ότι “τα προβλήματα εστιάζονται κυρίως στην ύπαρξη αιωρουμένων σωματιδίων, που δίνουν σκούρο κόκκινο χρώμα στο νερό που καταλήγει στις βρύσες των κατοίκων, ιδιαίτερα μετά από διακοπές υδροδότησης, και στην έντονη διάβρωση των μεταλλικών στοιχείων του δικτύου ύδρευσης”.

Τέλος, τονίζεται πως σύμφωνα με αναφορές των αρμοδίων από την Τεχνική Υπηρεσία του Δήμου, “τα τελευταία χρόνια αναγκάζονται συστηματικά να αλλάζουν μεταλλικά τμήματα κι εξαρτήματα του δικτύου λόγω εκτεταμένης διάβρωσης σε διαστήματα 1 ή 2 χρόνων από την αρχική τοποθέτησή τους, όταν προβλέπεται η διάρκεια ζωής τους να ξεπερνά τα 10 χρόνια”.